Ethelred (lub aethelred), młodszy syn Edgara, został królem w wieku siedmiu lat po zamordowaniu swojego przyrodniego brata Edwarda II w 978 roku na zamku Corfe w Dorset, przez zwolenników Ethelreda.
przez resztę rządów Ethelreda (panował 978-1016) jego brat stał się pośmiertnym punktem rajdu dla niepokojów politycznych; wrogi Kościół przemienił Edwarda w Królewskiego męczennika., Ethelred, znany jako Un-raed, „redeless” lub „Unready” (co oznacza „brak rady” lub że był niemądry), nie zdołał zdobyć lub utrzymać lojalności wielu swoich poddanych. W 1002 roku nakazał masakrę wszystkich Duńczyków w Anglii w celu wyeliminowania ewentualnej zdrady.
nie będąc zdolnym żołnierzem, Ethelred bronił kraju przed coraz bardziej drapieżnymi najazdami wikingów począwszy od 980 roku poprzez Sojusz dyplomatyczny z księciem Normandii w 991 roku (później ożenił się z córką księcia Emmą) i wykupując ponownie ataki Duńczyków za pieniądze pobierane z podatku zwanego Danegeld., Kronika anglosaska z 1006 roku była lekceważąca: „mimo wszystko armia duńska szła tak, jak chciała”. Do 1012 roku w Danegeld Duńczycy obozowali w Londynie.
w 1013 R.Ethelred uciekł do Normandii, gdy potężny Wiking Sweyn z Danii wypędził go. Ethelred powrócił do władzy po śmierci Sweyna w 1014 roku, ale sam zmarł w 1016 roku.