typowa anatomiczna orientacja palmaris profundus została opisana jako głównie ścięgna w dystalnym przywiązaniu, z proksymalnym muskularnym brzuchem u źródła . Jednak inne warianty zostały znalezione, takie jak tylna palmaris profundus ze ścięgnem proksymalnym i mięśniem dystalnym oraz Podtyp ścięgno-mięsień-ścięgno Sancheza-Lorenzo . Unerwienie różni się i może wynikać z nerwu środkowego, przedniego nerwu międzykostnego lub nerwu łokciowego. Anomalna struktura została również znaleziona obustronnie .,
przebieg, po którym następuje palmaris profundus do jego stałej dystalnej wstawki, jest różny i odnosi się do jego pochodzenia; w wariantach opartych na promieniach częściej przecina nerw pośrodkowy ukośnie. Ścięgno było również zgłaszane nie tylko w bliskim przybliżeniu do nerwu środkowego, ale także w tej samej osłonie nerwu; stąd nazwa ukuta przez Sahinoglu (musculus comitans nervi mediani). Ponadto opisano go z nerwem dwudzielnym ., Ze względu na swoje zmienne pochodzenie i przebieg ścięgno dłoniowe profundus może powodować bezpośrednie uciskanie nerwu środkowego, łokciowego, przedniego nerwu międzykostnego, a nawet dłoniowej gałęzi nerwu środkowego . Lange i in. i Jones i in. zdecydowanie zaleca się resekcję ścięgna w cieśni nadgarstka należy go znaleźć w otwartej procedury dekompresji w celu zmniejszenia ryzyka trwałych lub nawracających objawów., Zalecenie to opierało się na dwóch przypadkach uporczywego ucisku nerwu pośrodkowego, które zostały złagodzone przez późniejszą resekcję ścięgna podczas wykonywania ponownej dekompresji. Ponadto stwierdzono, że struktura ta utrudnia operację podczas endoskopowego uwalniania cieśni nadgarstka .
w naszym przypadku dystalna część ścięgna palmaris profundus przebiegała bezpośrednio nad nerwem środkowym, zamkniętym we wspólnej osłonie. Po podziale ścięgna dystalnie okazało się, że obszar nerwu w kontakcie ze ścięgnem anomalnym został przez niego ściśnięty.