guma, elastyczna substancja otrzymywana z wysięków niektórych roślin tropikalnych (kauczuk naturalny) lub otrzymywana z ropy naftowej i gazu ziemnego (kauczuk syntetyczny). Ze względu na swoją elastyczność, sprężystość i wytrzymałość guma jest podstawowym składnikiem opon używanych w pojazdach samochodowych, samolotach i rowerach., Ponad połowa wyprodukowanej gumy trafia do opon samochodowych, reszta do części mechanicznych, takich jak mocowania, uszczelki, pasy i węże, a także do produktów konsumenckich, takich jak buty, odzież, meble i zabawki.
Guma
głównymi składnikami chemicznymi kauczuku są elastomery lub „elastyczne polimery”, duże cząsteczki podobne do łańcuchów, które można rozciągnąć na duże długości, a jednocześnie odzyskać swój pierwotny kształt. Pierwszym powszechnym elastomerem był poliizopren, z którego wykonana jest kauczuk naturalny., Powstały w żywym organizmie kauczuk naturalny składa się z ciał stałych zawieszonych w mlecznym płynie, zwanym lateksem, który krąży w wewnętrznych częściach kory wielu tropikalnych i subtropikalnych drzew i krzewów, ale głównie Hevea brasiliensis, wysokiego drzewa iglastego pochodzącego z Brazylii. Kauczuk naturalny został po raz pierwszy opisany naukowo przez Charlesa-Marie De La Condamine i François Fresneau z Francji po wyprawie do Ameryki Południowej w 1735 roku. Angielski chemik Joseph Priestley nadał jej nazwę guma w 1770 roku, kiedy odkrył, że może być używana do wycierania śladów ołówka., Jego wielki sukces komercyjny nastąpił dopiero po wynalezieniu procesu wulkanizacji przez Charlesa Goodyeara w 1839 roku.
kauczuk naturalny nadal zajmuje ważne miejsce na rynku; jego odporność na nagromadzenie ciepła sprawia, że jest cenny dla opon używanych w samochodach wyścigowych, ciężarówkach, autobusach i samolotach. Niemniej jednak stanowi mniej niż połowę kauczuku produkowanego komercyjnie; reszta to kauczuk produkowany syntetycznie za pomocą procesów chemicznych, które były częściowo znane w XIX wieku, ale nie były stosowane komercyjnie aż do drugiej połowy XX wieku, po ii Wojnie Światowej., Wśród najważniejszych kauczuków syntetycznych są kauczuk butadienowy, kauczuk styrenowo-butadienowy, neopren, kauczuk polisiarczkowy (tiokole), kauczuk butylowy i silikony. Kauczuki syntetyczne, podobnie jak kauczuki naturalne, mogą być hartowane przez wulkanizację oraz ulepszane i modyfikowane do specjalnych celów poprzez zbrojenie innymi materiałami.
podstawowe właściwości polimerów stosowanych do produkcji głównych kauczuków handlowych wymieniono w tabeli.
Typ polimeru | temperatura zeszklenia (°c) | temperatura topnienia (°c) | odporność na ciepło*th | odporność na olej* | odporność na zginanie* | typowe produkty i zastosowania | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
*e = excellent, g = good, f = fair, p = poor., | hoses, belts, seals, coated fabrics | ||||||
polyethylene (chlorinated, chlorosulfonated) | −70 | G | G | F | O-rings, seals, gaskets | ||
styrene-isoprene-styrene (SIS), styrene-butadiene-styrene (SBS) block copolymer | −60 | P | P | F | automotive parts, shoes, adhesives | ||
EPDM-polypropylene blend | −50 | F | P | F | shoes, flexible covers |