więcej biuletynów
na Soborze Nicejskim Ariusz i jego idee przepadły. Jednak przez dziesięciolecia po Soborze wydawało się, że Arian spojrzy na osobę Chrystusa i wnioski Nicejskie znikną w teologicznym i kościelnym śmietniku. Dlaczego? Znaczący wpływ mieli cesarze rzymscy., Szereg cesarzy (poczynając od Konstantyna) rozumiał, że ich rola obejmuje prawo do interwencji w sprawy Kościoła, zwłaszcza gdy podział wewnątrz kościoła zagrażał jedności samego Cesarstwa Rzymskiego. Tak więc, jeśli cesarz rzymski byłby przychylnie nastawiony do idei Ariańskich – tak jak Konstancjusz I Walens-biskupi popierający wyznanie wiary sformułowane w Nicei mogliby zostać surowo ukarani, najczęściej przez obalenie i wygnanie. Gdyby władzę sprawował cesarz faworyzujący Niceję, cierpią wyznawcy Arian.,
tak, biskupi Kościoła nadal odgrywali główną rolę w interpretacji Pisma Świętego i konstruowaniu teologii opartej na egzegezie biblijnej. Jednak za biskupami i prezbiterami w czasie i po Soborze Nicejskim stała seria chrześcijańskich cesarzy rzymskich bardziej niż chętnych do interwencji w sprawy i doktrynę kościoła. Kiedy na scenę przybyła seria pro-Arianowskich cesarzy, arianizm rozprzestrzenił się jak ogień.
Weźmy przypadek samego Konstantyna., Zaniepokojony rosnącym rozdźwiękiem w kościele w związku z ideami Ariusza, Konstantyn zwołał i interweniował w Soborze Nicejskim. Rowan Williams zauważa, że kiedy Konstantyn postrzegał Ariusza jako schizmatyka, cesarz napisał list do Ariusza „i jego zwolenników, który jest niezwykły w swoim jadu i okrucieństwie, dubbingując Ariusza jako „Aresa”, boga wojny, który stara się wywołać konflikty i przemoc.”
Konstantyn nie był przeciwny …
dotarłeś do końca tego artykułu podgląd aby kontynuować czytanie, zapisz się teraz., Abonenci mają pełny dostęp cyfrowy.