w 1729 roku Jonathan Swift napisał i opublikował anonimowo „A Modest Proposal”, w którym gorzko satyryzuje okrutne traktowanie Irlandczyków przez Angielski rząd. Anglia pokazała niewiele uwagi na kondycję Irlandii lub jej obywateli w tym krytycznym czasie. Swift rozpoczyna swój esej opisując niezaprzeczalne ubóstwo ludzi w Irlandii, dzieli się swoimi obawami i przedstawia fakty i analizy, wykazując, że Irlandczycy mają problem nadmiaru dzieci, które nie mogą być karmione., Ponad milion obywateli Irlandii zmarło z powodu głodu spowodowanego trzecim kolejnym rokiem złych zbiorów. Irlandzcy rodzice, nie mogąc wyżywić swoich dzieci, zostali zmuszeni do porzucenia ich. Po wizycie w Irlandii Swift był świadkiem krytycznej sytuacji, wrócił do Anglii oburzony i napisał esej „a Modest Proposal”, w którym oferuje swoje pomysły na poprawę gospodarki Irlandii i standardu życia. W swojej propozycji Swift sugeruje wykorzystanie irlandzkich niemowląt, aby ” przyczyniać się do karmienia, a częściowo do odzieży wielu tysięcy.,”Zamiast pozwolić im zmarnować się na śmierć, zaleca, aby irlandzcy rodzice sprzedawali swoje dzieci bogatym damom i panom. (1200) sprzedając swoje niemowlę „matka będzie miała osiem szylingów zysku netto” (1202) nazywa zubożałe kobiety „hodowcami”, ponieważ nadal miały dzieci, ale nie mogły ich zapewnić. (1200)
w swoim eseju Swift przyjmuje głos nonszalanckiego ekonomisty, oferując statystyki, aby wykazać, że sprzedaż własnych dzieci jest opłacalna, i dostarczając niepokojących szczegółów na temat tego, jak jego podejście może zamienić głód w potencjalną ucztę., Swift twierdzi skandalicznie, że według jego amerykańskiego znajomego zdrowe dziecko w wieku jednego roku jest „najsmaczniejszym, odżywczym i pełnowartościowym jedzeniem, czy to duszone, pieczone, czy gotowane”. (1201) Swift ma Amerykanina sugerującego kanibalizm, wyśmiewającego pogląd, że Anglicy są kulturalni i cywilizowani, a Irlandczycy są ignorantami i barbarzyńcami. Anglicy przypuszczają, że rdzenni Amerykanie są gorszymi dzikusami w porównaniu do siebie., Swift nie obwinia Irlandczyków za ubóstwo Irlandii, ale skutecznie wykorzystuje satyrę i skrajne urządzenia retoryczne, aby zdemaskować skorumpowanych irlandzkich i angielskich polityków, którzy wykorzystują biednych obywateli Irlandii. Swift twierdzi, że większość ludności w Irlandii jest katolikami, a mniejszość protestantami. Różnice religijne w samej Irlandii i między Irlandią a Anglią spowodowały polityczne starcie, w wyniku którego poddani irlandzcy katolicy i pozwalając protestanckim Irlandczykom i Anglikom kontrolować kraj i eksploatować jego mieszkańców., Protestanci posiadali większość ziemi w Irlandii i współpracowali z rządem angielskim, aby uchwalać ustawy cofające prawa katolików. Swift sugeruje czystkę etniczną i wyśmiewa antykatolickie uprzedzenia religijne w ramach swojej propozycji. „Liczba papieskich niemowląt, jest co najmniej trzy do jednego w tym królestwie, a zatem będzie miała jeszcze jedną dodatkową przewagę, zmniejszając liczbę papistów wśród nas”., (1201)
przez lata Brytyjczycy kontrolowali i rządzili Irlandią i nakładali na Irlandczyków ciężkie ograniczenia, takie jak ograniczenie zdolności Irlandii do handlu z innymi krajami, przynosząc krajowi poważne trudności gospodarcze z korzyścią dla Anglii. Swift wzywa wszystkich do zaoferowania lepszego rozwiązania niż jego sugestia, aby złagodzić głód i ubóstwo, z powodu których cierpiała Irlandia. W żadnym momencie eseju Swift nie porzuca strasznych pomysłów swojej propozycji, aby powrócić do zmysłów. Jego propozycja nie ma wady i może się udać., Jedynym problemem jest to, że jest to niemoralne. Głównym powodem napisania tej satyry przez Swifta jest wstrząśnięcie i obudzenie świadomości swoich czytelników i zachęcenie ich do działania. Swift na początku swojego eseju przed zaproponowaniem swoich pomysłów wypowiedział następujące zdanie:” co do mojej strony, przez wiele lat skupiając moje myśli na tym ważnym temacie… ” Anglia zignorowała problem w Irlandii, dając mu zwykłe wargi, uznając horror, ale nie podejmując żadnych działań, aby pomóc doprowadzić do stabilności kraju. Co można zrobić, aby wszystko było lepsze?, Jest to moralne pytanie, które Swift zamierzał zaszczepić w umysłach ludzi, aby zachęcić ich do działania na rzecz ratowania nieszczęśliwych dzieci Irlandii.
