10 grudnia 1884 roku ukazała się wielka powieść Marka Twaina przygody Huckleberry Finn, ale w Wielkiej Brytanii, a nie w USA (publikacja w USA miała nastąpić w lutym 1885 roku).,
Huckleberry Finn jest kontynuacją przygód Tomka Sawyera, ale jest to jeden z rzadkich przypadków, w których sequel wyraźnie przyćmiewa oryginał. Z pozoru jest to dość prosta przygodowa historia opowiadająca o życiu bohatera, ludziach, których spotyka i miejscach, które widzi wzdłuż rzeki Missisipi., Ale powieść była przełomowa pod kilkoma względami:
- mówi się w języku potocznym (i często szorstkim) angielskim
- protagonista jest dzieckiem (Huck jest „około 13 lub 14 lub tam”)
- protagonista nie jest „cywilizowany” według standardów dnia i opiera się wysiłkom wdowy Douglas, aby go tak
książka była kontrowersyjna od początku. Najpierw z powodu szorstkiego języka, a ostatnio ze względu na stereotypy rasowe i użycie „słowa na”. Moim zdaniem ta krytyka nie trafia w sedno., Książka wykorzystuje stereotypy — ale rozwala je na kawałki. Jim, który jest niewolnikiem, jest prawdopodobnie najlepszą osobą w książce. I używa słowa „N”, ponieważ tak ludzie w tym regionie odnosili się do czarnych ludzi w tym czasie.
niektórzy krytycy zwracają uwagę, że Jim jest niewykształcony i przesądny. To z pewnością prawda, ale to również część tego, co działo się w przedstawionym czasie i miejscu. Jim jest szlachetny i inteligentny pomimo ograniczeń nałożonych na niego przez naprawdę zły system.