Ik keer keer op keer terug naar Ursula K. Le Guin ‘ s krachtige toespraak op de National Book Awards in 2014, als reactie op de groeiende populariteit van Amazon:
boeken zijn niet alleen commodities; het winstmotief is vaak in strijd met de doelstellingen van de kunst. We leven in het kapitalisme, zijn macht lijkt onontkoombaar – maar dan, zo deed het goddelijke recht van koningen. Elke menselijke kracht kan worden weerstaan en veranderd door mensen. Weerstand en verandering beginnen vaak in de kunst. Heel vaak in onze kunst, de kunst van woorden. Ursula K., Le Guin
Waarom hebben schrijvers als mijn vriend, die een getalenteerde korte storyist is, de behoefte om te veranderen wat ze doen? Toen ik mijn vriend hoorde praten over zijn worstelingen bij het schrijven van een roman en hoe hij alleen maar korte verhalen wilde schrijven, vroeg ik hem hoeveel verhalen hij tot nu toe had gepubliceerd. Het was een klein aantal, Laten we zeggen zes of zeven. En toch was hij klaar om op te geven. Ik ben vaak ontmoedigd om te leren dat schrijvers die een kleine hoeveelheid succes in korte fictie hebben gehad vaak het gevoel dat ze moeten opgeven en verder gaan met langere werken., Door een genre opzij te zetten voordat we er klaar mee zijn, bewijzen we onze stem als schrijvers een slechte dienst.stel je voor dat Shirley Jackson het schrijven van korte verhalen had opgegeven na de terugslag voor “The Lottery”, ervan overtuigd dat ze alleen romans moest schrijven.
zoals met zoveel dilemma ‘ s in het schrijven, hoewel ik geloof dat de schrijversgemeenschap het moeilijker maakt voor schrijvers om unieke, meeslepende en goed gekozen verhalen te maken, denk ik ook dat schrijvers uiteindelijk een keuze moeten maken. Het verkennen van nieuwe vormen is een waardevolle manier om te groeien als schrijver., Maar als je een korte storyist bent die eraan denkt de geest op te geven, wil ik zeggen dat ik hoop dat je korte verhalen blijft schrijven. Het mooie van schrijven is dat je niemand anders dan jezelf gelukkig hoeft te maken. De beste werken van het schrijven zijn degenen die werden geschreven omdat de schrijver zag een gat in de wereld en besloot om het te vullen — vanuit hun hart. Maar ook de korte vorm is iets waard om onder de knie te krijgen.,
of, zoals Shirley het zegt, Verwen jezelf eindeloos met eigenaardigheid:
“het leukste aan een schrijver zijn is dat je jezelf eindeloos kunt verwennen met eigenaardigheid, en niemand kan er echt iets aan doen, zolang je maar blijft schrijven en het als het ware gebruikt.”- Shirley Jackson (“Memory and Delusion,” gepubliceerd in Let Me Tell You.)