wprowadzenie

Starożytność Klasyczna (lub Starożytna Grecja i Rzym) to okres około 900 lat, kiedy Starożytna Grecja, a następnie Starożytny Rzym (najpierw jako Republika, a następnie jako Imperium) zdominował obszar Morza Śródziemnego, od około 500 pne – 400 C. E. zbiorowo, wielu ludzi uważa te kultury początek cywilizacji zachodniej i podstawę dla rozwoju kultury antycznej.wiele ideałów Europy Zachodniej, a później Stanów Zjednoczonych., Mamy tendencję do łączenia starożytnej Grecji i Rzymu, ponieważ Rzymianie przyjęli wiele aspektów kultury greckiej, gdy podbili obszary Europy pod kontrolą grecką (około 145-30 p. n. e.).

Bogowie i boginie

na przykład Rzymianie przyjęli Grecki panteon bogów i bogiń, ale zmienili ich imiona—greckim bogiem wojny był Ares, podczas gdy rzymskim bogiem wojny był Mars. Starożytni Rzymianie kopiowali również starożytną sztukę grecką. Jednak Rzymianie często używali marmuru do tworzenia kopii rzeźb, które Grecy pierwotnie wykonali w brązie.,

archaiczna rzeźba grecka: postacie Kouros: wpływy Egipskie

niektóre z najwcześniejszych sztuk greckich, często znanych jako „archaiczne”, były pod silnym wpływem sztuki egipskiej, ale zawierały nowe koncepcje i reprezentacje.

racjonalne podejście

starożytni Grecy byli pierwszą zachodnią kulturą, która wierzyła w znajdowanie racjonalnych odpowiedzi na wielkie pytania ziemskiego życia. Zakładali, że istnieją spójne prawa, które rządzą wszechświatem—jak poruszają się gwiazdy; materiały, które tworzą wszechświat; prawa matematyczne, które rządzą harmonią i pięknem, geometrią i fizyką., Renesansowi myśliciele i artyści tacy jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Donatello i Rafael byli pod silnym wpływem kultury greckiej i rzymskiej.

zarówno starożytni Grecy, jak i starożytni Rzymianie mieli ogromny szacunek dla ludzi i tego, co mogli osiągnąć umysłem i ciałem. Byli humanistami (stan umysłu, który narodził się na nowo w renesansie). Było to bardzo odmienne od okresu po antyku klasycznym-średniowiecza, kiedy chrześcijaństwo (z poczuciem ciała jako grzeszne) zaczęło dominować w Europie Zachodniej.,

Kiedy wyobrażasz sobie starożytną grecką lub rzymską rzeźbę, możesz pomyśleć o postaci nagiej, wysportowanej, młodej, wyidealizowanej i o doskonałych proporcjach—i dotyczy to zarówno starożytnej sztuki greckiej okresu klasycznego (V wiek p. n. e.), jak i większości starożytnej sztuki rzymskiej.

Rzymskie kopie starożytnej sztuki greckiej

Kiedy studiujemy starożytną sztukę grecką, tak często naprawdę patrzymy na starożytną sztukę rzymską, a przynajmniej ich kopie starożytnej rzeźby greckiej (lub obrazów i architektury w tym zakresie).

właściwie prawie każdy Rzymianin chciał sztuki starożytnej Grecji., Dla Rzymian kultura grecka symbolizowała pożądany sposób życia-rozrywki, sztuki, luksusu i nauki.

popularność starożytnej sztuki greckiej dla Rzymian

Sztuka grecka stała się popularna wśród rzymskich generałów zaczął podbijać greckie miasta i powrócił triumfalnie do Rzymu nie ze zwykłym łupem złotych i srebrnych monet, ale z dziełami sztuki. Dzieło to wywarło tak duże wrażenie na rzymskiej elicie, że powstały studia, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na kopie przeznaczone dla willi bogatych Rzymian. Doryforos był jednym z najbardziej poszukiwanych i najczęściej kopiowanych greckich rzeźb.,

Brąz kontra Marmur

Grecy w większości stworzyli wolnostojącą rzeźbę z brązu, ale ponieważ brąz jest cenny i można go przetopić i ponownie wykorzystać, rzeźba była często przekształcana w broń. Dlatego tak niewiele starożytnych greckich oryginałów z brązu przetrwało i dlatego często musimy patrzeć na starożytne rzymskie kopie w marmurze (różnej jakości), aby spróbować zrozumieć, co Grecy osiągnęli.,

dlaczego rzeźby są często niekompletne lub zrekonstruowane

na domiar złego, rzymskie rzeźby z marmuru były grzebane przez wieki, a bardzo często odzyskujemy tylko fragmenty rzeźby, które trzeba złożyć ponownie. Z tego powodu często zobaczysz, że rzeźby w muzeach zawierają ramię lub rękę, które są współczesnymi rekonstrukcjami, lub że starożytne rzeźby są po prostu wyświetlane niekompletnie.

Doryphoros (włócznia) w Muzeum w Neapolu jest rzymską kopią zaginionego greckiego oryginału.,

rzeźba grecka: okres klasyczny

idea kanonu, reguły wzorca piękna opracowanego dla artystów, nie była dla starożytnych Greków niczym nowym. Starożytni Egipcjanie również opracowali kanon. Grecki kanon piękna (Zwykle utożsamiany z klasycznym okresem rzeźby Greckiej) przetrwał na Zachodzie od wieków., Na przykład w okresie renesansu Leonardo da Vinci badał idealne proporcje ludzkiego ciała za pomocą słynnego rysunku Witruwiańskiego mężczyzny:

idealny akt męski do dziś pozostaje podstawą zachodniej sztuki i kultury, zob. na przykład dzieło Roberta Mapplethorpe ' a.,

idea polykleitosa odnosząca piękno do ratio została później podsumowana przez Galena, pisząc w drugim wieku: „piękno składa się z proporcji, nie z elementów, ale z części, to znaczy z palca do palca, i wszystkich palców do dłoni i nadgarstka, i z tych do przedramienia, i z przedramienia do ramienia, i wszystkich innych części do siebie.,”

Greek Sculpture: the Hellenistic Period

Ten film pomoże Ci zrozumieć późną grecką rzeźbę, często określaną jako” hellenistyczna”, styl, który łączy dramat, emocje i złożony ruch.

Roman Architecture: the Panteon

obejrzyj ten film, aby dowiedzieć się więcej o najsłynniejszym budynku starożytnego Rzymu, Panteonie.