Po Galowie pokonali Rzymian u zbiegu rzek Tybru i Allia, Galowie maszerowali do Rzymu. Pod koniec lipca 390 R.p. n. e. miasto zostało spalone i złupione przez najeźdźców. Tylko na Kapitolu niewielka liczba Rzymian wystawiła dzielną obronę, wstrzymując się, dopóki głód nie zmusił ich do kapitulacji. Rzymianie byli zmuszeni zapłacić Galom potężny okup złota, aby odejść. Galowie również zostali zdziesiątkowani przez głód i malarię., Aby zapobiec ponownemu zajęciu miasta, Rzymianie ulepszyli swoje wojsko i wzmocnili Mury miejskie.
Prologue
w 391 r.p. n. e. interwencja rzymska przerwała galijskie oblężenie etruskiego miasta clusium. W następnym roku, pod wodzą plemienia Senones i ich wodza Brennusa, rozwścieczeni Galowie wyruszyli na wojnę przeciwko Rzymowi., Armia rzymska przechwyciła Galów na brzegu Tybru, w pobliżu jego zbiegu z rzeką Allia, jedenaście Mil (18 km) na północ od Rzymu. Szarża galijska rozbiła Rzymian, którzy zostali całkowicie pokonani. Teraz nic nie wydawało się stać na drodze barbarzyńców i miasta Rzymu.,
Reklama
artykuł był sponsorowany przez Total War™
Total War: ROME II – Rise of the Republic to ekscytujący nowy pakiet kampanii opisujący wydarzenia wokół Rzymu w IV wieku p. n. e. Kampania rozgrywa się na szczegółowej mapie Włoch, w tym Sycylii, Sardynii, Korsyki i Kartaginy, i przedstawia burzliwe wydarzenia, które ostatecznie stały się sceną dla drugiego założenia Rzymu. Zamów już teraz, Zagraj 9 sierpnia.,Pobierz grę
Rzym został wylany i spalony
dzień po bitwie, gdy słońce zaszło 19 lipca, Armia galijska przybyła pod mury Rzymu. Bramy nie były zamknięte i żaden oddział nie obsadził murów. Łatwość ich zwycięstwa pod Allia i niepokonane miasto sprawiły, że Galowie podejrzewali pułapkę. Na razie Armia galijska obozowała między Rzymem a pobliską rzeką Anio. Zwiadowcy wyruszyli na rozpoznanie murów.,
Reklama
figcaption
w Rzymie płacz za upadłymi został zastąpiony cichym terrorem. W nocy za murami miasta słychać było krzyki kawalerii nieprzyjaciela, ale nie doszło do natarcia. Większość Rzymian uważała swoje miasto za stracone; nieliczni pozostali wojownicy nigdy nie mogli utrzymać murów, które były niewiele więcej niż agger (wał ziemny) chroniony przez rów., Jedyną nadzieją była obrona Cytadeli na stromym Kapitolu. Tam Senat i mężczyźni w wieku wojskowym, wraz z ich rodzinami, szukali schronienia. Kapłani uciekli z miasta niosąc swoje religijne relikwie, wraz z wieloma plebanami, którzy oczyścili okoliczne pola ze wszystkiego, co jadalne.
Zapisz się do naszego cotygodniowego newslettera e-mailowego!
dwa dni później Galowie wkroczyli do miasta bez oporu. Byli zaskoczeni, że duża liczba ludzi wymknęła się im przez palce., Stacjonując Kordon wojsk wokół Kapitolu, Armia galijska splądrowała miasto. Galowie palili i zabijali, dopóki miasto nie zostało zredukowane do ruin i popiołów. Następnie odwrócili się, aby wykończyć obrońców na Kapitolu.
obrona Cytadeli
Rzymianie na Kapitolu byli zdeterminowani, aby zorganizować energiczną obronę. Galowie wznieśli się na wzgórze z tarczami nad głowami, aby odeprzeć ogień rakietowy. Rzymianie pozwolili im wejść w połowie drogi, tam, gdzie było najbardziej stromo, a następnie zaatakowali, całkowicie przytłaczając wrogów.,
decydując się uniknąć kolejnych bezowocnych strat, Galowie postanowili zagłodzić obrońców do poddania się. Galowie zmagali się również z niedoborem żywności; pożar strawił miejskie zapasy zboża, a okoliczne pola zostały rozebrane. Aby znaleźć jedzenie, Galowie wyruszyli łupić okolicę.
Reklama
podczas gdy oblężenie Kapitolu trwało w Rzymie, w mieście Ardea, rzymski generał Marcus Furius Camillus zebrał mieszkańców przeciwko Gallikańskim stronnictwu najeźdźców. Nie daleko od Ardei, Camillus zaskoczył i zabił tłumy Galów. Powiększona o ochotników z Lacjum, nowa armia rzymska formowała się w Ardei. Ich przywódcą był Camillus, który przez tajnego posłańca z Senatu został dyktatorem z rozkazu ludu.,
w Rzymie, zgodnie z tradycją, Galowie próbowali przedostać się do Kapitolu, wspinając się na Wzgórze w pobliżu świątyni Carmentis, bogini narodzin. Galowie zdobyli szczyt, wymknęli się rzymskim strażnikom i nawet nie obudzili psów. Nie mogli jednak prześlizgnąć się przez świątynię Juno, ponieważ trąbienie jej świętych gęsi w końcu zaalarmowało strażników. Dowodzeni przez Marka Manilusa strażnicy zmierzyli się z Galami. Manilus zmierzył się z dwoma wrogami, przebijając nadgarstek jednego z nich. Manilus uderzył tarczą w twarz drugiej Galii, która przewróciła się nad murem i spadła z klifu., Pozostałą część Galów na parapecie również potraktowano, podczas gdy ci, którzy jeszcze się wspinali, zostali wyparci oszczepami i kamieniami.
FIRYCZNE zwycięstwo Galów
Po siedmiu miesiącach blokady zarówno obrońcy Kapitolu, jak i Galowie zostali zredukowani do głodu. Galowie również cierpieli na malarię, która zabijała ich w takiej liczbie, że zbierali swoich zmarłych w stosy i palili ich. Mimo to Rzymianie na Kapitolu ostatecznie poddali się i zgodzili się zapłacić 1000 funtów złota za pokojowe wycofanie Galów., Kiedy złoto było ważone, Galowie produkowali cięższe, fałszywe przeciwwagi. Rzymianie skarżyli się, po czym Wódz Brennus odpowiedział „biada pokonanym” i rzucił swój własny miecz na wagę (Livy, Historia Rzymu, 5. 48).
Wesprzyj naszą organizację Non-Profit
z twoją pomocą tworzymy darmowe treści, które pomagają milionom ludzi uczyć się historii na całym świecie.,
Zostań członkiem
Reklama
źródła różnią się co się stało później. Livy napisał, że Camillus i jego armia pojawili się i nakazał Galom opuścić złoto i miasto. Galowie odmówili tego i wybuchła chaotyczna Bitwa pośród ruin. Niedożywieni i chorzy Galowie byli łatwo pokonywani., Na ośmiokilometrowym kamieniu na drodze do Gabii Galowie zebrali się, ale ponownie zostali pokonani przez Camillusa. Relacja Plutarcha jest podobna, z tym, że niewielu Galów zginęło w mieście, a ich główna porażka była na drodze do Gabii. Polibiusz nie wspomina żadnego Rzymskiego zwycięstwa, stwierdzając, że Galowie odeszli, ponieważ ich ojczyzna stanęła w obliczu inwazji Wenecjan. Diodorus mówi, że Galowie odeszli z wolnej woli, ale zostali pokonani przez Camillusa w mieście Veascium i przez Caeretanów na terytorium Sabine.,
Reklama
współcześni historycy w większości uważają klęskę Galów za rewizjonizm przez klasycznych historyków, którzy nie chcą przyznać się do porażki Rzymu. Prawdopodobnie w drodze do domu, niedożywionych i chorych Galów rozprzestrzenił się na mniejsze pasma, aby ułatwić życie na ziemi. Takie mniejsze grupy mogły łatwo wpaść w zasadzkę, pozwalając Rzymianom lub sprzymierzonym plemionom odzyskać przynajmniej część okupu.,
ich klęska Galów nad rzeką Allia i zdobycie ich miasta uświadomiły Rzymianom, że potrzebują bardziej potężnej armii i lepszej obrony miasta. Późniejsze zastąpienie niezdarnej falangi mniejszymi, bardziej elastycznymi manipulacjami i poleganie na ciężkiej piechoty, uzbrojonej w duże pół-cylindryczne prostokątne tarcze, krótkie miecze i oszczepy stało się definiującymi cechami armii rzymskiej. Umocnienia Rzymu stały się również bardziej groźne. Agger został podniesiony i wsparty o pięć mil (8 km) 12 stóp (3.,5 m) grube i 7 m wysokie kamienne mury, otaczające całe miasto. Chociaż polityczne skutki klęski osłabiły pozycję Rzymu we Włoszech, miasto przetrwało i rozkwitło. Dopiero osiem wieków później, w 410 r.n. e., Rzym ponownie wpadł w ręce najeźdźców, germańskich Wizygotów.