Ilustracja autorstwa Adama de Souza
Pierwsza osoba to codzienna osobista praca nadesłana przez czytelników. Masz jakąś historię do opowiedzenia? Zobacz nasze wytyczne na stronie tgam.ca/essayguide.
dwadzieścia cztery lata. Pamiętasz? Młodzież. Energia. Żądza. Cały świat czeka, aż zatopisz w nim zęby i staniesz się czymś.
w tej chwili to ja., Kolejny 24-letni idiota z szerokimi oczami krążący po wszechświecie. I szczerze mówiąc, ten idiota ma się dobrze. Studia, kariera z zasiłkami, głęboko zakochana i przestałam wdychać pizzę Pops Półnagi w piwnicy mojej mamy(teraz robię to w moim mieszkaniu w centrum). Brakuje tylko jednej rzeczy w tym przysłowiowym „prime”, w którym obecnie się znajduję: moich włosów.
historia trwa poniżej
zaczęłam tracić włosy w wieku 17 lat. Teraz wszystko przepadło.
łysienie było zgubą, na którą wydawałam się przeznaczona., Imprezy rodzinne, niezależnie od tego, czy były to święta ze stroną mamy, czy grille z tatą, były jak konwencje dla łysienia typu męskiego. Oglądałam stare albumy ze zdjęciami z babcią i wybierałam moich przodków na każdym zniszczonym, stonowanym sepiowym zdjęciu, zupełnie nieświadoma, kim naprawdę byli. Krępy, spiczasty nos i błyszcząca chromowana kopuła? To Easton. Następna strona, Babciu.
moje włosy, kiedy były przyczepione do mnie, przeszły swoje specjalne fazy., Była Faza wybielonego blondu podczas epidemii boysbandu na początku 2000 roku, co, nawiasem mówiąc, doskonale uzupełniło mój naszyjnik z muszelką. Potem przyszła Emo grzywka z czasów mojego Gimnazjum. Tak, to było dobre spojrzenie: pulchny, gotowy chłopiec wypchany w obcisłe dżinsy. Po tym stonowałem go z Bieberesque skrzydłami podczas moich wczesnych triumfów w szkole średniej.
wtedy, w wieku zaledwie 17 lat, zaczęłam wchodzić w wielką recesję: zaczęły mi wypadać włosy.
zaczęło się od nici na poduszce. Wtedy mała Kępka odleciała w gorącym powietrzu suszarki., Moje kiedyś, soczyste zamki zamieniały się w kruche, puszyste fryzury, ledwo siedzące na mojej czaszce.
byłem na to za młody. Wiedziałem, że kiedyś to się stanie, ale nie tak wcześnie. Powinnam być w alejce farmaceutycznej i kupować pierwszą paczkę prezerwatyw, a nie pierwszy krem przeciw wypadaniu włosów.
zaczęłam nosić czapki, aby ukryć wstyd i czesać włosy, aby przykryć moją embrionalną łysinę. Reakcje na moje wypadanie włosów wystarczyły, aby zdusić już wrażliwą pewność siebie Nastolatka oblanego testosteronem, takiego jak ja., To dziwne, jak spojrzenie może boleć bardziej niż słowa, Może dlatego, że sprawia, że twój własny mózg robi ciężkie podnoszenie się w dół.
historia trwa poniżej reklamy
moje poczucie własnej wartości spadło. Wiedziałem, że muszę coś zrobić. Mógłbym albo walczyć z chemiczną pomysłowością kuracji zapobiegających wypadaniu włosów, albo poddać się i ogolić to wszystko.
w każdym znaczeniu tego słowa Byłem zagubiony., Przechodziłam przez to, co zwykle, przez co późna nastolatka musi przejść, a na dodatek wszystko, co było na mnie, odpadało.
udałem się do jedynego zasobu, którego znałem, który mógłby udzielić solidnej rady, mojego szaleńczego ojca. W pewnym sensie George Costanza spotyka Gandalfa, mój łysy Prorok powiedział: „Zac, wiedziałem, że będziesz łysy od momentu, gdy masz włosy. Nigdy nie kwestionowałem Twojej fryzury, bo wiedziałem, że kiedyś to wszystko wypadnie. Tak jak mój, mój ojciec i jego ojciec przed nim. Nie ma się czego wstydzić. Nie potrzebujesz tego.,”
czekaj. Nie potrzebuję włosów? Nigdy o tym tak nie myślałem. Potrzebuję mojego serca. Potrzebuję mózgu. Może Moje nogi. Ale moje głupie włosy? To nie jest część tego, co czyni mnie, mną. To było objawienie. Mój przełom. Jak płonący feniks z przerzedzonymi piórami, odrodziłem się.
i z tym byłem gotowy. Nadszedł czas, aby rozpocząć pierwszy dzień mojego bezwłosego życia. Zamknąłem się w łazience, żeby nikt nie mógł przerwać tej intymnej, głęboko osobistej chwili. Patrzyłem w lustro, powtarzając w kółko, że wszystko będzie dobrze.,
przeszukałem szafkę pod zlewem i wyciągnąłem elektryczny brzęczyk mojego taty. Przyszedł w eleganckim skórzanym etui, etui, które wydawało się zbyt rytmiczne, aby nosić tylko bezprzewodową golarkę. Najwyraźniej należał do profesjonalisty. Wibrujące brzęczenie maszynek, poruszające się tam iz powrotem z hiper prędkością, wywołało szok nerwowy pulsujący w moich żyłach. To znaczy, wyobraź sobie teraz, golenie każdego włosa na głowie. Nerwowy, prawda? Teraz pomyśl o tym, że robisz to, zanim byłeś wystarczająco dorosły, aby legalnie wejść do baru.,
historia trwa poniżej reklamy
wzięłam głęboki oddech, zamknęłam oczy i zaczęłam przesuwać brzęczyk w tył głowy, powoli doprowadzając go do malejącej linii włosów podczas biegu. Podobnie jak ojciec z przedmieścia ścinający trawnik, nadal przesuwałem kosiarkę do włosów w uporządkowany sposób, każda sekcja, którą ukończyłem, sprawiała, że czułem się coraz bardziej wolny. Kiedy skończyłem, od ucha do ucha, od świątyni do świątyni, od przodu do tyłu, otworzyłem oczy.
piękne.
Gładko. Rewelacja.
cholera, podobał mi się mój wygląd., Jakbym się urodził, by być łysym. Pobiegłem na dół, paradując po domu moją nową (brak) fryzurę. Moja matka oklaskiwała i wiwatowała. Mój ojciec patrzył na mnie tak samo, jak wtedy, gdy zdobyłem zwycięzcę dogrywki na moich mistrzostwach hokeja peewee: czysta duma. Jakby chciał powiedzieć, witaj w klubie, mój synu. Udało ci się.
a teraz noszę tę bezwłosą głowę wysoko. Uczę się sposobów na łysienie. Studiując Wielkich, jak Stanley Tucci, Mr. Clean i osobistego bohatera, Dwayne (The Rock) Johnson., Golę głowę do głowy w każdą niedzielę maszynką do golenia z czterema ostrzami, eliminując wszystko, co przypomina włosy. Utrzymuję moje płótno w czystości i opaleniznie, żeby nie wyglądać jak Doktor Evil albo ten Tańczący facet z reklam Six Flags.
od Rudego nastolatka, z wolą tak miękką jak jego pierzaste włosy, stałem się dumnym łysym mężczyzną. W wieku 20 lat byłam gotowa na wszystko, co mi przyszło do głowy, a to wszystko dlatego, że zdałam sobie sprawę, dzięki mojemu tacie, że aby robić to, co chcesz, musisz być sobą. Straciłam wszystkie włosy, ale zyskałam pewność siebie, jakiej potrzebowałam, aby odnieść sukces., Nie wspominając o wszystkich pieniądzach, które oszczędzam na strzyżeniu.
Zac Easton mieszka w Winnipeg.