głównymi wynikami tego dopasowanego badania kohortowego była ogólna średnia długość życia i lata wolne od 6 chorób współistniejących—przewlekłej choroby wątroby, przewlekłej choroby nerek, przewlekłej choroby płuc, cukrzycy, raka i chorób układu krążenia—od 21 roku życia. Ze względu na postępy w leczeniu wynikające z dłuższej długości życia, osoby z HIV zaczynają umierać więcej przyczyn związanych z wiekiem niż są one bezpośrednio przypisane AIDS, i są to jedne z najczęstszych.,

2 grupy pacjentów, dopasowane 1:10, składały się z 39 000 osób zakażonych HIV i 387 785 osób zakażonych HIV żyjących w Stanach Zjednoczonych, którzy otrzymali opiekę w ośrodkach medycznych Kaiser Permanente w północnej i południowej Kalifornii, Waszyngtonie, Maryland i Wirginii od 1 stycznia 2000 r.do 31 grudnia 2016 r.

dla osoby w wieku 21 lat w latach 2000-2003, w pierwszym badanym przedziale lat, całkowita długość życia wynosiła 37,6 lat dla osób z HIV vs 59,7 lat w grupie wolnej od HIV (różnica, 22,1 lat; 95% CI, 20,2-24,0)., Obie te liczby wzrosły w latach 2014-2016, ostateczny przedział badanych lat: odpowiednio do 56,0 i 65,1 lat. Jednak nadal istniała różnica w przeżywalności wynosząca 9, 1 roku (95% CI, 7, 9-10, 2).

W latach 2011-2016 oczekiwano, że 21-letnia osoba zakażona HIV, która rozpoczęła ART z poziomem CD4 wynoszącym 500/µL lub większym, dożyje 57,4 roku życia w porównaniu z 64,2 (różnica, 6,8 lat; 95% CI, 5,0-8,5) wśród kohorty wolnej od HIV.,

mniejszą poprawę obserwowano, gdy brano pod uwagę lata wolne od współwystępowania. Wyniki za lata 2000-2003 pokazują, że kohorta zakażona HIV miała tylko o 11,3 więcej lat bez współistniejącej choroby w porównaniu z 26,6 (różnica, 15,3; 95% CI, 13,9-16,6) w grupie niezakażonej. Różnica ta zwiększyła się jedynie w latach 2014-2016, kiedy to wykazano, że grupy te żyją odpowiednio 14,5 i 30,9 (różnica, 16,3; 95% CI, 15,3-17,4) w dodatkowych latach bez współwystępowania.,

„średnia długość życia osób dorosłych z zakażeniem HIV może być zbliżona do średniej długości życia osób bez zakażenia HIV, ale większa uwaga jest potrzebna do zapobiegania współistniejącym chorobom wśród osób z zakażeniem HIV,” autorzy podsumowali.

rozwiązania dla progress obejmują badania przesiewowe współistniejącej choroby i metody zapobiegania dostosowane do populacji HIV-dodatnich oraz oparte na danych wytyczne kliniczne dotyczące optymalizacji opieki nad złożonymi pacjentami z HIV i chorobami współistniejącymi związanymi z wiekiem.,

w komentarzu do tego badania zasugerowano również zajęcie się społecznymi determinantami zdrowia i modyfikowalnymi czynnikami stylu życia. Znaczenie tego zjawiska można zobaczyć w tych dodatkowych wynikach badań, które pokazują, że populacja badana HIV-dodatnia miała kilka wad w porównaniu z grupą HIV-ujemną:

  • mediana rocznego dochodu gospodarstwa domowego poniżej 35 000 USD: 14,5% vs 10,4%
  • zaburzenia zażywania narkotyków w wywiadzie: 4,5% vs 2,4%
  • palenie tytoniu w wywiadzie: 51,8% vs 40,8%