ludzkie rhinowirusy (HRVs) i ludzkie enterowirusy (HEVs) są najczęstszą przyczyną zakażeń u ludzi na całym świecie. Należą do rodzaju enterowirus z rodziny Picornaviridae. Są to małe wirusy (średnica 30nmin) z zakaźnym jednoniciowym genomem RNA od 7000 do 7500 nukleotydów zamkniętych w ikosahedralnym kapsydzie. HRVs obejmują 153 obecnie znane rodzaje podzielone na trzy gatunki( A, B I C), podczas gdy HEVs składają się z 104 rodzajów należących do czterech gatunków (A, B, C i D)., Tradycyjnie ludzkie enterowirusy są klasyfikowane do poliowirusów i enterowirusów niepolio (coxsackievirues, echoviruses i numerowane enterowirusy).
HRVs są zwykle przyczyną przeziębienia, ale są również często spotykane w zapaleniu ucha środkowego, zapaleniu zatok, zapaleniu oskrzeli, zapaleniu płuc i zaostrzeniach astmy. W związku z tym, ze względu na to, że są one ograniczone do dróg oddechowych, tryb transmisji są głównie poprzez aerozole kropelek oddechowych i z fomitów( zanieczyszczonych powierzchni), w tym bezpośredni kontakt osoba-osoba., Obecnie nie ma specyficznego leczenia przeciwwirusowego w przypadku zakażenia rhinowirusem.
w przeciwieństwie do HRVs, replikacja HEVs nie ogranicza się do dróg oddechowych, ale może również odbywać się w jelicie cienkim i rozprzestrzeniać się do różnych narządów docelowych. Są one łatwo przenoszone z osoby na osobę drogą powietrzną i/lub drogą kału-jamy ustnej, a nawet przez skażone przedmioty. Większość zakażeń HEV jest bezobjawowa lub manifestuje objawy podobne do przeziębienia., Jednak infekcje HEV mogą być cięższe, powodując poliomyelitis, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mózgu, zapalenie mięśnia sercowego, wysięk, ostre krwotoczne zapalenie spojówek i ciężkie uogólnione infekcje u noworodków. Dlatego pobieranie próbek do diagnostyki HEVs powinno być wykonywane zgodnie z objawami klinicznymi. Powszechnie stosuje się płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF), krew, próbki układu oddechowego i próbki kału.
diagnostyka różnicowa zakażeń HRV i HEV jest ważna epidemiologicznie., Specyficzna identyfikacja tych wirusów ma już wpływ na wspomagające leczenie pacjentów i stanie się bardziej znacząca, gdy dostępne będą specyficzne leki przeciwwirusowe. Techniki amplifikacji kwasów nukleinowych zastąpiły izolację wirusów w kulturach komórkowych jako metodę wyboru do wykrywania pikornawirusów, częściowo ze względu na wyjątkową czułość, swoistość i szybkość takich technik. Niedawno zidentyfikowany Gatunek C HRVs nie może być uprawiany w standardowych liniach komórkowych, ale może być wzmocniony przez odwrotną transkrypcję (RT) – PCR., Zarówno HRV, jak i HEV mają zachowane 5′ noncoding regions (NCRs) i kilka niemal identycznych motywów sekwencyjnych, umożliwiając projektowanie uniwersalnych podkładów do ich wzmocnienia w RT-qPCR. Wykazano, że RT-qPCR jest znacznie bardziej wrażliwy na wykrywanie tych wirusów niż hodowla komórkowa.