John Ross stworzył mało wyglądającego wodza Cherokee. Urodzony w 1790 roku szkocki handlarz i kobieta Indyjskiego i europejskiego dziedzictwa, był tylko 1/8 Cherokee krwi. Krótko, lekko i powściągliwie, nosił garnitur i krawat zamiast legginsów ze skóry jelenia i czapki ze skóry bobra. Jego stanowisko handlowe czyniło go bardziej zamożnym niż większość Indian – czy białych ludzi. Ale jego matka i babcia wychowywali go w tradycyjnym gospodarstwie domowym, ucząc go plemiennych zwyczajów i legend., Kiedy Czirokezi przyjęli formalną edukację-szybko dostosowywali się do zmieniającego się świata-uczęszczał do szkoły z ich dziećmi. Po śmierci matki, w 1808 roku, Ross pracował w punkcie handlowym swojego dziadka w pobliżu dzisiejszego Chattanooga, ważnej stacji drogowej na drodze na zachód. Tam napotkał białych osadników przemieszczających się na ziemie Czirokezów.

w stopniu unikalnym wśród pięciu głównych plemion na południu, Czirokezi używali dyplomacji i argumentów prawnych, aby chronić swoje interesy., Z pomocą przyszłościowego wojownika o imieniu Major Ridge, Ross stał się głównym negocjatorem plemienia z urzędnikami w Waszyngtonie, biegłym w powoływaniu zarówno prawa federalnego, jak i szczegółów z kilkunastu traktatów, które Cherokeowie podpisali z rządem federalnym w latach 1785-1819. W 1820 roku, gdy cieszyli się jednym z najbardziej obiecujących okresów w ich historii—rozwój języka pisanego, przyjęcie konstytucji i budowa stolicy—Ross został głównym wodzem Czirokezów, a Ridge został jego doradcą.

cały czas przybywali biali osadnicy.,

rządy stanowe niewiele uczyniły, aby ich zniechęcić, ignorując traktaty federalne, a nawet zakazując przejmowania indyjskiej ziemi poprzez przekupstwo, oszustwa i przymus. Kiedy plemiona zwróciły się do Waszyngtonu w celu zadośćuczynienia, urzędnicy federalni okazali się nieskuteczni lub wrogo nastawieni, w zależności od administracji. Jedno po drugim główne plemiona Południowe-Chickasaws, Choctaws, Creeks i Seminoles-podpisały traktaty, które wymagały od nich wykorzenienia się na daleki brzeg rzeki Missisipi. Ale Cherokeowie wytrzymali.,

ostatecznie ulegli w 1838 roku, kiedy przemaszerowali 800 mil w niezwykle gorzką zimę. Ocaleni z podróży do dzisiejszej Oklahomy nazwaliby ją szlakiem łez. Exodus był tragedią społeczną, podobnie jak w przypadku innych plemion. Ale w przypadku Czirokezów, ich opór i porażka były również odzwierciedlone w wzroście i upadku niezwykłego partnerstwa między Rossem i Ridge ' em.

obaj spotkali się w 1813 roku, w roku, w którym Ross przebudził się politycznie, podczas podróży handlowej przez to, co miało stać się Alabamą., Wódz rzeki zwany wielkim wojownikiem powiedział mu, że frakcja jego plemienia stała się otwarcie wrogo nastawiona do europejskich obyczajów i osadników. Te czerwone pałeczki, jak sama frakcja nazywała, groziły wojną domową. Ross, mając zaledwie 22 lata, uznał zagrożenie dla Czirokezów: taka wojna prawdopodobnie zagroziłaby białym osadnikom, a biorąc pod uwagę, że biali słabo rozróżnieni między plemionami, każdy Odwet, jaki wykonali, zagroziłby każdemu Indianom. Napisał więc pilną notatkę do lokalnego agenta Indian USA: „Wywiad otrzymany od Creek Nation w obecnym kryzysie jest bardzo poważny., Mówi się, że wrogo nastawiona partia jest liczna i jeśli pomoc nie zostanie udzielona wielkiemu wojownikowi i jego partii przez USA, obawia się, że zostaną oni podbici z przeważającej siły rebeliantów.”

Kiedy milicjanci z Tennessee interweniowali tej jesieni, dołączyli do nich Czirokezi, zarówno dla ochrony własnych interesów, jak i dla pozyskania przychylności białych. Ross, którego wczesny zapis nie pokazuje nawet walki na pięści, był wśród 500 Czirokezów, którzy zaciągnęli się. Tak jak Ridge, już znany wojownik.,

Czirokezi nazywali go „człowiekiem, który chodzi po szczycie góry”, ze względu na preferowany przez niego sposób przemierzania lasów; biali interpretowali to jako „grzbiet.”Jako imię nadawał sobie rangę, którą otrzymał podczas wojny Nad Potokiem. Urodzony w 1770 lub 1771 roku, Ridge miał dwa pokolenia: w młodości walczył z białymi osadnikami, ale jako człowiek przyjmował europejskie tradycje. „Wydaje się bardzo zaniepokojony, aby wszyscy jego ludzie otrzymali instrukcje i doszli do zwyczajów białych”, pisał misjonarz William Chamberlin w 1822 roku., W rzeczywistości Ridge był jednym z pierwszych Czirokezów, którzy wysyłali swoje dzieci do szkół misyjnych.

przyjęcie zmiany przez Ridge ' a było początkowo niepopularne wśród jego plemion, ale niewielu kwestionowało jego lojalność. W 1807 roku pomógł zabić potężnego wodza Czirokezów Doubleheada za sprzedaż plemiennych terenów łowieckich dla osobistego zysku. A w 1808 roku, kiedy biali agenci indiańscy namówili głównego wodza czarnego lisa do zaproponowania, aby plemię przeniosło się na zachód, Ridge jako pierwszy protestował., „Jako człowiek ma prawo do wyrażenia swojej opinii”, oświadczył Ridge przed Radą rządzącą Czirokezów, ” ale opinia, którą wydał jako szef tego narodu, nie jest wiążąca; nie została utworzona w Radzie w świetle dnia, ale została stworzona w kącie-aby przeciągnąć ten lud, bez ich zgody, z własnego kraju, do ciemnej krainy zachodzącego słońca.”

w 1813 r.Ridge widział wystarczająco dużo polityki, aby zrozumieć dyplomatyczną przewagę uzyskaną dzięki przyłączeniu Tennessee przeciwko czerwonym Pałkom., Czirokezi mogliby nawet zdać sobie sprawę z tej przewagi, gdyby nie przywódca milicji, pod którym walczyli: Andrew Jackson.

jako chłopiec w 1770 roku, Jackson słuchał opowieści o indyjskiej przemocy wobec osadników i bez wyraźnego zrozumienia ich motywów, rozwinął uprzedzenia, które—jak wielu Amerykanów jego czasów—trzymał przez całe swoje życie. Rutynowo nazywał Indian „dzikusami”, a ludzi o mieszanym pochodzeniu „mieszańcami” i był niezachwiany w przekonaniu, że Indianie powinni zostać usunięci z południa., Kiedy wiadomość, że czerwone kije atakują osadników dotarła do niego w Nashville, zapytał: „czy obywatel Stanów Zjednoczonych, pozostać pod barbarzyńskim rzęsem okrutnych i nieubłaganych dzikusów?”

W marcu 1814 roku Jackson wytropił Red Sticks do Horseshoe Bend, Półwyspu utworzonego przez rzekę Tallapoosa w dzisiejszej Alabamie, i rozpoczął frontalny atak na ich piersi. Jego oddziały mogły zostać odparte, gdyby Czirokezi nie przekroczyli rzeki i nie zaatakowali od tyłu., W starciu pomiędzy dwoma atakującymi siłami, Red Sticks stracili blisko 900 wojowników, co okazało się decydującą bitwą wojny.

tego dnia Cherokee o imieniu Junaluska uratowała Jacksona przed napastnikiem, co skłoniło Tennessee do oświadczenia: „dopóki słońce świeci i rośnie trawa, będzie między nami przyjaźń.”Ale w traktacie pokojowym, który wynegocjował z Creeks, Jackson skonfiskował 23 miliony akrów ziemi w Alabamie i Georgii—część z nich należała do Cherokeów.,

w 1816 roku główny wódz Czirokezów, Pathkiller, wysłał delegację do Waszyngtonu, aby odzyskać te ziemie. Delegaci, do których należeli Ross i Ridge, wywarli duże wrażenie, mieszając się z elitą miasta. Ridge zaśpiewał piosenkę Cherokee, więc jego Tłumacz odmówił jej przetłumaczenia. („To jest jak piosenka białego człowieka” – zażartował Ridge w swoim ograniczonym angielskim ” all about love and whiskey.”), Mimo to dziennikarz jednej z gazet, „National Intelligencer”, napisał, że ” ich wygląd i deportacja są takie, aby uprawniać ich do szacunku i uwagi.,”

ze względu na biegłość w języku angielskim, Ross stał się jednym z głównych negocjatorów Cherokeów, a on okazał się kimś więcej niż konkurentem dla sekretarza wojny Williama Crawforda. „Obce jest Cherokee Zasady udawania przyjaźni tam, gdzie jej nie ma” – powiedział Ross, sugerując kontrast z Waszyngtońskimi biurokratami. „Powiedziałeś nam, że twój rząd jest zdeterminowany, aby wymierzyć sprawiedliwość naszemu narodowi i nigdy nie użyje opresyjnych środków, aby zmusić nas do działania wbrew naszemu dobru i wolnej woli.,”Traktaty Czirokezów podpisane na ogół wymagały od nich rezygnacji z dużych połaci ziemi, ale gwarantowały ich prawa do tego, co pozostało. Teraz chcieli egzekwować te prawa.

Po ponad miesięcznej debacie Crawford w końcu ustąpił: Stany Zjednoczone odzyskają większość ziemi, o którą domagali się Czirokezowie. W zamian Cherokeowie zgodzili się sprzedać mały Trakt w Karolinie Południowej za $ 5,000 (równowartość $78,800 w 2011) rządowi stanowemu.,

w ruchu mającym na celu uniemożliwienie lokalnym wodzom przyjmowania łapówek w celu sprzedaży ziemi Czirokezów, Rada Czirokezów w 1817 roku ustanowiła Komitet Narodowy do obsługi wszystkich plemiennych interesów. Kiedy Ross przybył na posiedzenie Rady jako widz, Ridge poprowadził go na prywatną konferencję i powiedział mu, że będzie jednym z 13 członków komisji. Ross miał zaledwie 26 lat-był młodym człowiekiem w społeczności, w której przywództwo tradycyjnie przyszło z wiekiem. Miesiąc później musiał zmierzyć się bezpośrednio z Andrew Jacksonem.,

W 1817 roku pojawił się wraz z dwoma innymi agentami na Radzie Czirokezów w Calhoun, na północny wschód od dzisiejszego Cleveland w stanie Tennessee, aby poinformować plemię, że jeśli odmówi przejścia na zachód, będzie musiało podporządkować się prawom białych mężczyzn, bez względu na to, co mówią jakiekolwiek traktaty. Szefowie bez wahania zdymisjonowali agentów. „Bracia, pragniemy pozostać na naszej ziemi i trzymać ją mocno” – powiedział ich podpisane oświadczenie., „Apelujemy do naszego ojca, prezydenta Stanów Zjednoczonych, aby uczynił nas sprawiedliwymi. Oczekujemy od niego ochrony w godzinie rozpaczy.”

poprzez groźby i przekupstwo Jackson ostatecznie przekonał kilka tysięcy Czirokezów do opuszczenia Tennessee; Ross został rzecznikiem tych, którzy pozostali—około 16 tysięcy postanowiło utrzymać swoją pozycję. Po latach handlu ziemią dla pokoju, Rada w 1822 roku podjęła uchwałę, obiecującą nigdy nie oddać ani jednego Akra więcej. „Gdybyśmy mieli tylko jedną milę kwadratową, nie byliby zadowoleni, gdyby nie mogli go zdobyć” – napisał Ross do sekretarza wojny Johna C., Calhoun w październiku, odnosząc się do stanowych komisarzy indyjskich, którzy regularnie próbowali wykupić plemię. „Ale mamy nadzieję, że Stany Zjednoczone nigdy nie zapomną swoich zobowiązań wobec naszego narodu.”

w 1823 roku urzędnicy Georgii, uznając rosnącą władzę Rossa, wysłali wodza Creek, aby osobiście zaoferował mu 2000 dolarów (około 42 300 dziś), aby przekonać Czirokezów do przeprowadzki. Ross poprosił o ofertę na piśmie—potem zabrał ją do Ridge. Razem ujawnili próbę przekupstwa przed Radą plemienia i wysłali wysłannika.,

w tym samym czasie, co historycy nazwaliby Renesans Czirokezów, było pełniejszym wprowadzeniem plemienia w XIX wiek. Sequoyah, Czirokezi o mieszanej krwi, wydestylowali język ustny Czirokezów w zestaw 86 symboli; wkrótce plemię cieszyło się wyższym stopniem umiejętności czytania niż osadnicy, którzy nazywali ich dzikusami. Założyli gazetę „Cherokee Phoenix”., W 1825—po tym, jak nowy prezydent John Quincy Adams obiecał dotrzymać zobowiązań rządu federalnego wobec Indian—Czirokezi rozpoczęli największy projekt robót publicznych, budując dom Rady, Budynek sądu i plac publiczny w północno-zachodniej Georgii, w pobliżu dzisiejszego Calhoun. Nazwali ją nową Echotą, na cześć wioski utraconej na rzecz osadników wiele lat wcześniej.

Ridge nie mógł ukryć swojej dumy. „To jak Baltimore”, powiedział odwiedzającemu misjonarzowi, porównując go do największego miasta, jakie kiedykolwiek widział.,

w 1827 roku Czirokezowie przyjęli pisemną konstytucję, która określiła rząd z Oddziałami wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą. W tym samym roku zdobyli nowe przywództwo: pathkiller zmarł, a Charles Hicks, jego asystent i następca, podążał za nim dwa tygodnie później. Rada mianowała tymczasowego wodza, ale Ross i Ridge podejmowali decyzje-kiedy zwołać Radę, jak poradzić sobie z egzekwowaniem prawa, czy zezwolić na budowę dróg przez tereny plemienne. Obaj mężczyźni tak polegali na sobie, że miejscowi nazwali trzy mile trail między ich domami Ross Ridge Road.,

Jeśli Ross aspirował do stanowiska dyrektora naczelnego, nigdy o tym nie mówił. Ale Ridge promował kandydaturę swojego protegowanego, nie wymieniając go, dyktując esej do Feniksa Cherokee, który opisał usunięcie jako najbardziej palącą kwestię plemienia i ostrzegając przed wyborami przywódców, którzy mogą być manipulowani przez białych. Do tego czasu każdy szef był niemal pełnokrwistym Czirokezem. Kiedy jesienią 1828 roku Rada głosowała, Ross, który miał zaledwie 38 lat, został wybrany głównym szefem stosunkiem głosów 34 do 6. Rada mianowała Ridge ' a jego doradcą.,

miesiąc później Andrew Jackson został wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Wkrótce przetestował przywództwo Czirokezów, ale jeszcze zanim Jackson został zainaugurowany, Georgia przedstawiła bardziej bezpośrednie zagrożenie, uchwalając prawa anektujące ziemię Czirokezów i rozszerzające prawa stanowe na to terytorium. W ciągu dwóch lat stan wymagałby od wszystkich białych żyjących wśród Indian-takich jak misjonarze—podpisania przysięgi wierności Państwu lub wydostania się.

Ross spędził większość tych dwóch lat w Waszyngtonie, próbując obalić nowe prawa., Sekretarz wojny Jacksona, John Eaton, powiedział Rossowi, że kłopoty plemienia zostały samookaleczone: przyjęcie konstytucji obraziło suwerenność Georgii. W miarę upływu miesięcy i zbliżającego się terminu, około 500 Czirokezów opuściło swoje domy i udało się na zachód, aby dołączyć do wcześniejszych emigrantów. Major Ridge stał się zaniepokojony: im mniej Czirokezów, którzy pozostali, tym łatwiej byłoby ich wyprzeć. Wyruszył na przemowę mającą na celu uspokojenie członków plemienia skłonnych do ucieczki., Powiedział wielkim tłumom, że byli celem nie dlatego, że byli słabi, ale dlatego, że byli silni i ” nieoczekiwanie stali się cywilizowani.”

” to zbyt wiele dla nas teraz, aby być uczciwym, cnotliwym i pracowitym”, zauważył sarkastycznie, ” ponieważ wtedy jesteśmy w stanie aspirować do rangi chrześcijan i polityków, co sprawia, że nasze przywiązanie do ziemi jest silniejsze.”

Kiedy Ross wrócił z Waszyngtonu, dołączył do kampanii Ridge ' a, wzbudzając tłumy swoim niepokornym oratorium. Powiedział przyjacielowi misjonarzowi, że jego ” nadzieje na sukces nigdy nie były większe.,”

ale więcej kłopotów było po drodze: złoto zostało odkryte na ziemi plemiennej w Georgii, przyciągając nową falę osadników, a prezydent Jackson nie zamierzał ich powstrzymać. W lutym 1830 roku plemię skorzystało z prawa do eksmisji lokatorów; Ridge, wówczas 60, poprowadził dwudniowy nalot, w którym Czirokezi spalili domy osadników i budynki gospodarcze. Po tym, jak władze Gruzji wysłały pościg za Czirokezami, przez północną Gruzję rozległy się strzały.,

moment nie mógł być gorszy: w tym samym momencie Kongres gorąco debatował nad Indian removal bill, środkiem, który Jackson wprowadził w celu ustanowienia „obszernej dzielnicy” na zachód od Missisipi, do której Indianie z południa mogliby się przenieść. Z jednej strony, powiedział w swoim przemówieniu inauguracyjnym, emigracja Indyjska ” powinna być dobrowolna, ponieważ byłoby równie okrutne, jak niesprawiedliwe zmuszanie Aborygenów do porzucenia grobów swoich ojców i szukania domu w odległej krainie.,”Z drugiej strony, dał do zrozumienia, że Indianie nie mogą żyć jako niezależne ludy w Stanach Zjednoczonych:” otoczeni przez białych z ich sztuką cywilizacji „będą skazani” na słabość i upadek.”Musieli albo podporządkować się prawom stanowym, albo odejść.

Kongres uchwalił ustawę o usunięciu, która miała miejsce w maju, a we wrześniu Jackson rozpoczął negocjacje z Chickasaws, Choctaws i pozostałymi potokami, aby przenieść się na zachód. W ciągu czterech lat będą one na mocy Traktatów cesji gruntów lub w ruchu., Niektórzy Seminole również opuścili na początku 1830 roku, a inni walczyli z armią na Florydzie przez kilka lat. Ale Ross odmówił nawet spotkania z Jacksonem. Zamiast tego zwrócił się do Sądu Najwyższego USA, prosząc sędziów o unieważnienie prawa usuwania Georgia.

podczas wiosennej sesji Trybunału w marcu 1831 roku, urzędnicy Georgii przemierzali Kapitol, aby zebrać zwolenników praw państw do idei pozbawiania sędziów ich władzy w celu przeglądu aktów rządów stanowych., Sędziowie—w akcie, który historycy powiedzieliby odzwierciedlenie ich obawy przed rozmową wychodzącą z Kongresu-orzekli, że brakuje im jurysdykcji nad roszczeniami Czirokezów wobec Gruzji. Główny sędzia John Marshall zaoferował swoją jedyną nadzieję, kiedy napisał, że ” Indianie są uznani za niekwestionowanych…prawo do ziem, które zajmują.”

Ross wykorzystał tę opinię do wytoczenia kolejnego pozwu, tym razem kwestionując aresztowania białych misjonarzy, którzy odmówili przysięgi wierności Gruzji. Teraz w obliczu sprawy z udziałem obywateli USA, sąd został zmuszony do działania., 3 marca 1832 roku sędziowie uznali aresztowania za niekonstytucyjne i stwierdzili, że Gruzja nie może rozszerzyć swoich praw na ziemie Czirokezów. Orzekli również, że rząd federalny, w drodze Traktatu, miał uprawnienia do ochrony plemion indiańskich przed ingerencjami Państwa. Dążąc do usunięcia, Marshall napisał: „Ochrona nie oznacza niszczenia chronionych.”

Ross napisał do niektórych delegatów Cherokee w Waszyngtonie: „oto wielkie radości w całym kraju.”

ale Jackson ogłosił orzeczenie ” stillborn.,”

miesiąc później syn majora Ridge ' A, John i dwóch innych Czirokezów, byli w Waszyngtonie, próbując ustalić, czy rząd federalny wyegzekwuje decyzję sądu. Jackson spotkał się z nimi tylko po to, aby wysłać ich do domu, aby powiedzieć swoim ludziom ” że ich jedyną nadzieją na ulgę było porzucenie ich kraju i przeniesienie na zachód.”

Stopniowo zdawał sobie sprawę, że zwycięstwo dworu czy nie, jego ludzie tracą grunt. Ale nie mógł przekazać tej wiadomości plemieniu z obawy, że zostanie uznany za zdrajcę lub zabity., Wahał się nawet, czy zwierzyć się ojcu, wierząc, że Major Ridge będzie się go wstydził.

ale syn nie docenił ojca. Major Ridge oceniał perspektywy swoich ludzi po ich cierpieniu i wiedział, że sytuacja jest o wiele gorsza, niż ktokolwiek ośmielił się przyznać. Zakazane przez prawo Gruzińskie Czirokezi opuścili nową Echotę w 1831 roku. Osadnicy konfiskowali swoje zagrody i bydło. Dzieląc się swoimi przemyśleniami na temat Jacksona, John Ridge pomógł ojcu dojść do wniosku, że plemię musi przynajmniej rozważyć wyjazd na zachód.,

Ale Major Ridge trzymał swoje uczucia prywatnie, wierząc, że potrzebuje czasu, aby przekonać swoich ludzi, aby myśleli o wykorzenieniu. W tym samym czasie zaczął się zastanawiać, jak Ross mógł pozostać tak stanowczy w swoim oporze. Nie widział, że jego strategia nie przynosi owoców?

Ross spotkał się dwa razy z Jacksonem w Białym Domu, bez skutku. Kiedy Jackson zaoferował 3 miliony dolarów na przeniesienie Czirokezów na zachód, argumentując, że Georgia nie zrezygnuje ze swoich roszczeń do ziemi Czirokezów, Ross zasugerował, że wykorzysta te pieniądze, aby wykupić osadników z Georgii.,

wiosną 1833 roku Czirokezowie zostali podzieleni między Partię Narodową, przeciwną usunięciu, a partię traktatową, popierającą ją. Gdy wybuchła przemoc frakcyjna, niektórzy z najbardziej wpływowych Czirokezów podpisali list do Rossa, mówiąc, że ich trwający ” kurs polityki „” nie doprowadziłby do przywrócenia tych praw”, które zostały im odebrane. Podpisując list, Ridge przyznał, że zmiękczył po usunięciu. Na zamkniętym spotkaniu szefowie Dali Rossowi czas do jesieni, aby rozwiązać impas z rządem, zanim upublicznili list.,

pod tak dużą presją—ze strony Stanu Georgia, rządu federalnego i strumienia osadników—plemię zaczęło się rozpadać. Niektórzy Czirokezi—w tym Brat Rossa, Andrew-wyruszyli do Waszyngtonu, by zawrzeć własne umowy. John Ridge po cichu rekrutował członków partii traktatowej i robił uwertury Jacksonowi. Kiedy Ross dowiedział się o tych wysiłkach, próbował je uprzedzić, proponując cesję ziemi Czirokezów w Georgii i aby Czirokezowie w innych stanach stali się obywatelami USA.,

do tego czasu rozdźwięk między Rossem a majorem Ridge się powiększał: kiedy Ridge usłyszał o ofercie szefa, widział to nie tylko jako chwyt targowy, ale jako nadużycie władzy. Bez błogosławieństwa pozostałych wodzów Ridge powiedział, że Ross nie ma większej mocy do zawarcia traktatu niż jego zdradziecki brat.

większość członków plemienia pozostała przeciwna usunięciu, ale Ridges zaczęli opowiadać się za tym pomysłem bardziej otwarcie—i kiedy podjęli go na posiedzeniu Rady w Red Clay, Tennessee, w sierpniu 1834, jeden Cherokee mówił o zastrzeleniu ich., Ojciec i syn wymknęli się bez szwanku, ale pod koniec lata Czirokezi handlowali pogłoskami-fałszywymi—że Ross i Major Ridge wynajęli kogoś do zabicia drugiego.

we wrześniu 1834 Ridge odwiedził Rossa w swoim domu, aby położyć pogłoski na nogi. Próbowali mówić tak, jak kiedyś, ale jedyne, co mogli się zgodzić, to to, że wszystkie rozmowy o morderstwie musiały się skończyć. Ridge uważał, że nieustępliwość Rossa prowadzi Czirokezów do zniszczenia. Ross uważał, że jego najstarszy przyjaciel stał się miękki, bezpodstawnie pod wpływem syna.,

w styczniu 1835 r. Rada wysłała Rossa z powrotem do Waszyngtonu z instrukcjami, aby ponownie ubiegać się o federalną ochronę, a strona Traktatu wysłała Johna Ridge ' a, aby pośredniczył w porozumieniu. Obawiając się oskrzydlenia przez Partię traktatową, Ross powiedział Jacksonowi, że Cherokeowie opuszczą swoją ziemię za 20 milionów dolarów. Grał na zwłokę; wiedział, że rząd federalny nigdy nie zapłaci tyle. Kiedy Jackson go odrzucił, Ross zaproponował Senatowi propozycję. Kiedy Senat podał jego cenę jako 5 milionów dolarów, Ross powiedział, że przyjmie ofertę do rady, ale nie będzie związany tą liczbą., W tym czasie Jackson stracił cierpliwość. Pod koniec 1835 roku wysłał komisarza do Gruzji, aby przypieczętował porozumienie z przywódcami partii traktatowych.

spotkali się w New Echota, opustoszałej stolicy Czirokezów. Warunki były proste: Czirokezi otrzymywali 5 milionów dolarów za całą swoją ziemię na wschód od Missisipi. Rząd pomógłby im w przeprowadzce i obiecał, że nigdy nie weźmie ich nowej ziemi ani nie włączy jej do Stanów Zjednoczonych. Cherokeowie mieli dwa lata na wyjazd.

to Major Ridge przedstawił ostateczny argument obecnym. „Oni są silni, a my słabi” – powiedział., „Jest nas niewielu, jest ich wielu….Nigdy nie możemy zapomnieć o tych domach, wiem, ale nieugięta, żelazna konieczność mówi nam, że musimy je opuścić. Chętnie bym umarł, by je zachować, ale każdy wysiłek, by je zachować, będzie kosztował nas nasze ziemie, nasze życie i życie naszych dzieci. Jest tylko jedna droga do bezpieczeństwa, jedna droga do przyszłego istnienia jako naród.”

29 grudnia mała grupa Czirokezów zebrała się w domu bratanka Ridge ' A Eliasa Boudinota, aby podpisać Traktat z nowej Echoty. Po tym, jak Ridge zrobił swoje piętno, przerwał i powiedział: „podpisałem mój wyrok śmierci.,”

John Ross próbował obalić traktat przez dwa lata, ale nie udało mu się. W maju 1838 roku wojska amerykańskie wypędziły ponad 16 000 Czirokezów do obozów w oczekiwaniu na deportację do dzisiejszej Oklahomy. Indianie, którzy próbowali uciec zostali rozstrzelani, podczas gdy ci, którzy czekali w obozach, cierpieli z powodu niedożywienia, czerwonki, a nawet napaści seksualnej ze strony pilnujących ich oddziałów. W ciągu miesiąca pierwsi Czirokezi zostali wyparci w oddziałach liczących około tysiąca osób, a pierwsze grupy wyjechały w czasie letnich upałów i silnej suszy., Tak wielu zginęło, że armia opóźniła dalsze usuwanie aż do jesieni, co oznaczało, że Czirokezi będą na szlaku w zimie. Co najmniej jedna czwarta z nich—4000-zginęłaby podczas przeniesienia.

Ridge ruszył na zachód przed swoimi plemionami i przeżył podróż, ale rankiem 22 czerwca 1839 r.oddzielne grupy mściwych Czirokezów zamordowały go, Johna Ridge ' a i Boudinota. Ross, zbulwersowany, publicznie opłakiwał śmierć. „Kiedyś uratowałem majora Ridge' a w Red Clay i zrobiłbym to ponownie, gdybym wiedział o spisku” – powiedział znajomym.

John Ross pełnił funkcję dyrektora naczelnego przez kolejne 27 lat., Nadzorował budowę szkół i sądu dla nowej stolicy i spędził lata prosząc rząd federalny o zapłacenie 5 milionów dolarów, które był winien swoim ludziom. (Dopiero w 1852 r.został w pełni opłacony.), Nawet gdy jego stan zdrowia się pogorszył, Ross nie zrezygnował. W 1866 roku był w Waszyngtonie, aby podpisać kolejny traktat-taki, który rozszerzyłby obywatelstwo Czirokezów o uwolnionych niewolników Czirokezów – kiedy zmarł 1 sierpnia, dwa miesiące przed swoimi 76 urodzinami. Ponad trzy dekady później rząd federalny przywłaszczał Indianom własność na Zachodzie i zmusił plemiona do przyjęcia rezerwatów ziemi., Dziś wielu z 300 000 Czirokezów nadal mieszka w Oklahomie.

Uwaga wydawcy: wcześniejsza wersja tej historii błędnie odnosiła się do wydarzeń, które miały miejsce na terytorium Alabamy w 1813 i 1814 roku. Terytorium zostało zorganizowane dopiero w 1817 roku

Copyright © 2011. Za zgodą Atlantic Monthly Press., id=”e0c68e9424″>

Part of the Cherokee holdings were in what is now Tennessee., (Natural Selection Robert Cable / Design Pics Inc.)

John Ross połączył siły z Major Ridge, aby chronić Cherokee holdings. Został głównym negocjatorem plemienia Czirokezów z urzędnikami w Waszyngtonie (National Portrait Gallery, Smithsonian Institution)
Major Ridge został doradcą Rossa.Ross został głównym wodzem Czirokezów., (Biblioteka Kongresu)
kiedy milicja Tennessee interweniowała w wojnie domowej między potokami w 1813 roku, Czirokezi przyłączyli się—po stronie milicjantów—i pomógł Andrew Jacksonowi wygrać decydującą bitwę wojny. Potem Jackson, pokazany tutaj akceptując kapitulację od lidera Creek Williama Weatherforda, przywłaszczył sobie 23 miliony akrów ziemi—z których część należała do Cherokeów., (Biblioteka Kongresu)
Czirokezi, świadomi, że świat się zmienia, przyjęli elementy białej Kultury, w tym formalną edukację i język pisany. Sequoyah na zdjęciu. (Granger Collection, Nowy Jork)
Czirokezowie opracowali również gazetę, napisaną zarówno w języku angielskim, jak i Cherokee., (Granger Collection, Nowy Jork)
w 1825 roku Czirokezowie założyli narodową stolicę w północno-zachodniej Gruzji, wraz z domem rady, na zdjęciu tutaj, i Sąd. – To jak Baltimore-powiedział gość., (Pat & Chuck Blackley)

główny grzbiet stanowczo odrzucił wszystkie mowa o ruchu Cherokee—dopóki jego syn John, Na zdjęciu tutaj, powiedział mu, co prezydent Jackson powiedział na przekór Sądowi Najwyższemu., (Library of Congress)
„jedyna nadzieja Czirokezów na ulgę”, powiedział prezydent Jackson, „była w opuszczaniu ich kraju i usuwaniu na zachód.”(Getty Images)
w 1833 roku Ross i Ridge mieli sprzeczne poglądy na temat tego, co było najlepsze dla Czirokezów. Ostatecznie żaden człowiek nie mógł zapobiec śladowi łez, przedstawionemu na tym obrazie z 1942 roku., Z 16 000 Czirokezów, którzy wyruszyli na to, co jest teraz Oklahoma, 4 000 zmarło. (Granger Collection, Nowy Jork)
the Eastern Cherokee Nation, 1835. (Guilbert Gates)