 |
Response from Michael J., Postelnick, BSPharm
wykładowca, Wydział Edukacji Medycznej, Northwestern University Feinberg School Of Medicine; starszy farmaceuta chorób zakaźnych, kierownik kliniczny, Northwestern Memorial Hospital Department of Pharmacy, Chicago, Illinois |
paciorkowcowe zapalenie gardła jest jedną z bardziej powszechnych infekcji dzieciństwa i może występują również u dorosłych. Związek między tą chorobą a rozwojem choroby reumatycznej serca jest dobrze ugruntowany., Dokładny związek między paciorkowcowym zapaleniem gardła i gorączką reumatyczną nie jest całkowicie jasny; jednak brak wyeliminowania organizmu z gardła został zidentyfikowany jako istotny czynnik ryzyka. Częstość występowania chorób reumatycznych serca jest znacznie wyższa w krajach, w których agresywne leczenie skutecznymi antybiotykami nie zawsze jest dostępne lub podejmowane.,
zgodnie z najbardziej aktualnymi wytycznymi Infectious Diseases Society of America (IDSA), penicylina lub amoksycylina pozostaje lekiem z wyboru w leczeniu paciorkowcowego zapalenia gardła grupy A. Cefalosporyna pierwszej generacji jest zalecana, jeśli pacjent ma w wywiadzie alergię nonanaphyloctic na penicylinę. Alternatywy obejmują klindamycynę, klarytromycynę i azytromycynę.
wszystkie zalecane kursy leczenia doustnego przedłużają się o 10 dni, z wyjątkiem azytromycyny, dla której zaleca się 5-dniowy kurs leczenia., Może to skłonić lekarzy do wyboru azytromycyny u pacjentów, którzy nie mają wyraźnych przeciwwskazań do stosowania penicyliny lub cefalosporyny.
W dalszej części omówienia rozważone zostanie odpowiednie wykorzystanie azytromycyny w tym wskazaniu.
Azytromycyna wykazuje szeroką aktywność przeciwko paciorkowcom, w tym paciorkowcom grupy A., Wykazano skuteczność w leczeniu szerokiego zakresu infekcji dróg oddechowych, a także zapalenia gardła. Ze względu na unikalną farmakokinetykę azytromycyny (okres półtrwania wynosi około 60 godzin) i jej zdolność do koncentracji wewnątrzkomórkowej, rutynowo stosowano krótsze cykle leczenia.
jak wspomniano powyżej, wytyczne IDSA zalecają 5-dniowy kurs azytromycyny w dawce 12 mg/kg mc. / dobę., (Uwaga wydawcy: IDSA opublikował erratum do tego zalecenia, zauważając, że dawka azytromycyny wynosi 12 mg/kg raz, a następnie 6 mg/kg raz na dobę przez następne 4 dni.) Zbadano również trzydniowe cykle leczenia. W randomizowanym, kontrolowanym badaniu pediatrycznym Cohen i współpracownicy zbadali 3-dniowy kurs azytromycyny 10 mg / kg / dobę lub 20 mg/kg/dobę w porównaniu z penicyliną v 45 mg/kg/dobę podawaną w trzech dawkach dziennie przez 10 dni., Azytromycyna w dawce 20 mg/kg mc./dobę była lepsza mikrobiologicznie od 10 mg/kg mc./dobę w dniu 14. i 30. po rozpoczęciu leczenia, a w dniu 14. była lepsza klinicznie. Ponadto we wszystkich punktach końcowych dawka 20 mg/kg mc./dobę odpowiadała dawce penicyliny V.
podsumowanie danych z badań klinicznych dla dzieci sugeruje, że całkowita dawka podawanej azytromycyny jest wyznacznikiem wyniku, przy czym całkowita dawka 60 mg / kg mc.jest związana z większym wskaźnikiem powodzenia niż po zastosowaniu mniejszej dawki.,
Niestety zwiększona częstość występowania paciorkowca grupy a opornego na makrolidy ograniczyła użyteczność azytromycyny w leczeniu paciorkowca w gardle. Wzrost szybkości oporności korelował ze zwiększonym wykorzystaniem makrolidów. Z danych opublikowanych w latach 2000-2011 wynika, że światowa oporność na makrolidy wahała się od 1,1% do 97,9%. W Stanach Zjednoczonych, chociaż wskaźniki oporności na makrolidy na ogół wahają się od 3% do 15%, niektóre badania jednoośrodkowe donoszą o wskaźnikach tak wysokich, jak 48%.,
ponieważ stosowanie azytromycyny u pacjentów zakażonych szczepami opornymi na makrolidy może prowadzić do utrzymywania się organizmu i związanego z tym ryzyka rozwoju gorączki reumatycznej, leczenie azytromycyną należy ograniczyć do pacjentów z udokumentowaną reakcją anafilaktyczną na penicylinę w wywiadzie.
