spowiedź jest sakramentem ustanowionym przez Jezusa Chrystusa w jego miłości i miłosierdziu, aby ofiarować grzesznikom przebaczenie za przestępstwa przeciwko Bogu oraz przeciwko waszym siostrom i braciom. Spowiedź przynosi pojednanie między Bogiem a penitentem, między penitentem a innymi oraz indywidualnemu penitentowi.
idzie się do spowiedzi prywatnie za parawanem lub twarzą w twarz z księdzem. Przygotowanie do sakramentu pokuty składa się z dobrego rachunku sumienia., Badanie to, kierując się dziesięcioma przykazaniami, przygotowuje do wyznania grzechów kapłanowi. Spowiedź zakłada, że penitent jest naprawdę przykro z stanowczym postanowieniem, aby nie grzeszyć ponownie.
spowiedź rozpoczyna się (1) znakiem krzyża, a pokutujący pozdrawia kapłana słowami: (2) ” Pobłogosław mnie, Ojcze, bo Zgrzeszyłem. Moja ostatnia spowiedź była … „(tygodnie, miesiące, lata).
penitent (3) wyznaje grzechy kapłanowi, który stoi w imię Chrystusa i Kościoła. Ksiądz pomoże Ci się wyspowiadać. Jeśli nie jesteś pewien lub niespokojny, poproś księdza o pomoc., Zaufaj Bogu, Miłosiernemu ojcu, który chce ci przebaczyć. Po wyznaniu grzechów, powiedzmy, (4) ” to wszystko, co pamiętam. Przepraszam za te wszystkie grzechy.”
kapłan przydzieli ci (5) pokutę. Pokuta bierze pod uwagę twoją osobistą sytuację i wspiera twoje duchowe dobro. Może to być modlitwa, ofiara, uczynki miłosierdzia, Służba lub ofiara; niezależnie od pokuty, jednostka jest w jakiś sposób połączona z Chrystusem i Krzyżem.
pokutujący odmawia wówczas (6) akt skruchy. Modlitwa ta wyraża prawdziwy smutek z powodu wyznawanych grzechów., Modlitwa ta może być wyrażona własnymi słowami lub można użyć jednej z formalnych modlitw smutku.
Boże mój,
z całego serca przepraszam za moje grzechy.
wybierając czynienie zła
i nie czyniąc dobra,
Zgrzeszyłem przeciwko tobie
którego powinienem kochać ponad wszystko.
stanowczo zamierzam, z twoją pomocą,
czynić pokutę,
nie grzeszyć więcej,
i unikać tego, co prowadzi mnie do grzechu.
nasz Zbawiciel Jezus Chrystus
cierpiał i umarł za nas.
w jego imię, Boże mój, zmiłuj się.
(obrzęd pokuty, nr 45)