sfermentowane herbaty można podzielić według sposobu ich produkcji. Herbaty piętrowe, takie jak chińskie herbaty pofermentowane i Toyama kurocha produkowane w Japonii, są fermentowane z naturalnie występującym grzybem w stosunkowo suchych warunkach. Inne fermentowane herbaty, zwane marynowanymi, są fermentowane w procesie mokrym za pomocą bakterii kwasu mlekowego. Marynowane herbaty to Miang z Tajlandii i awabancha z Japonii. Trzecia kategoria, w tym Japońskie Goishicha i Ishizuchi-kurocha, jest fermentowana kolejno metodami palowania i trawienia.,
ChinaEdit
fermentowana herbata pochodzi z Chin, gdzie jest powszechnie znana jako hei cha (黑茶) lub ciemna herbata. Hei cha jest produkowany w wielu regionach Chin, głównie w cieplejszych południowych prowincjach. Jest zwykle prasowany do cegieł lub ciast w celu starzenia.,
do najbardziej znanych i ważnych obszarów produkcji i odmian należą:
kształty obejmują:
KombuchaEdit
Kombucha (również grzyb herbaty, grzyb herbaty lub grzyb mandżurski, gdy odnosi się do kultury; nazwa botaniczna Medusomyces gisevii) jest fermentowany, lekko alkoholowy, lekko musujący, słodzony czarny lub zielony napój herbaty powszechnie spożywane dla jego rzekomych korzyści zdrowotnych. Czasami napój nazywa się herbatą kombucha, aby odróżnić go od kultury bakterii i drożdży., Sok, przyprawy, owoce lub inne aromaty są często dodawane w celu zwiększenia smaku napoju.
JapanEdit
w Japonii produkuje się kilka różnych odmian fermentowanej herbaty. Kurocha prefektury Toyama to jedyna herbata w Japonii, podobna do chińskiej herbaty pofermentowanej. Toyama Kurocha jest tradycyjnie przygotowywana przez gotowanie w wodzie, dodawanie soli i mieszanie trzepaczką, jak w tradycyjnej ceremonii parzenia herbaty. Jest spożywany podczas uroczystości religijnych lub podczas spotkań w rejonie Asahi w prefekturze., Awabancha (阿波番茶), produkowana w prefekturze Tokushima i batabatacha, podobnie jak Toyama kurocha związana z Asahi, Toyama, są wytwarzane z Bancha, czyli drugorzędnych liści herbaty, z fermentacją bakteryjną. Stwierdzono, że Batabatacha zawiera witaminę B12, ale w niewielkich ilościach w diecie człowieka. Goishicha (碁石茶) Z ōtoyo, Kōchi i Ishizuchi-Kurocha uprawiane u podnóża góry ishizuchi w prefekturze Ehime są wytwarzane przez fermentację herbaty w procesie dwustopniowym, najpierw za pomocą grzybów tlenowych, a następnie bakterii beztlenowych.,
KoreaEdit
jadalne marynowane teaEdit
chociaż wczesna historia herbaty jest niejasna, ustalono, że od wieków ludzie żują liście herbaty. Niewielu ludzi dziś nadal spożywać herbatę przez żucie lub jedzenie. W północnej Tajlandii marynowany produkt herbaty o nazwie miang jest żuty jako środek pobudzający. Parzone liście herbaty są wciskane do zamkniętych bambusowych koszy, aż fermentacja beztlenowa wytworzy kompaktowe ciasto o pożądanym smaku. Fermentacja trwa od czterech do siedmiu dni dla młodych liści i około roku dla dojrzałych liści., Miang jest spokrewniony z tajską i Laotańską przekąską uliczną Miang kham.
lud Szanów z Mjanmy spożywa także marynowaną herbatę znaną jako lahpet. Po fermentacji herbata jest spożywana jako warzywo.
podobna marynowana herbata jest spożywana przez ludzi Blang z Xishuangbanna w Yunnan w Chinach, na granicy z Mjanmą i Laosem. Herbata, znana lokalnie jako miam, a przez Chińczyków jako Suancha (酸茶), jest najpierw pakowana w bambusowe tubki, a następnie zakopywana i pozostawiana do fermentacji przed jedzeniem.