zmiany psychiczne (poznawcze), którym ulegają dzieci w erze środkowego dzieciństwa, są często bardziej wyraźne i zauważalne niż ich zmiany fizyczne. W tym okresie rozwojowym pojawia się zdolność dzieci do świadomego, przemyślanego i proaktywnego wyboru celów (zamiast po prostu reagować na środowisko). Ponadto styl myślenia dzieci stopniowo staje się bardziej logiczny, zorganizowany i elastyczny, gdy wchodzą w „konkretny operacyjny” etap myślenia Piaget.,
konkretne operacje Piageta
operacja umysłowa, w piagetowskim sposobie myślenia, jest zdolnością do precyzyjnego wyobrażania sobie konsekwencji czegoś, co się dzieje, bez konieczności tego. Podczas operacji umysłowej dzieci wyobrażają sobie scenariusze „co by było gdyby”, które polegają na wyobrażeniowej transformacji mentalnych reprezentacji rzeczy, których doświadczyły w świecie; ludzi, miejsc i rzeczy. Zdolność do wykonywania arytmetyki umysłowej jest dobrym przykładem operacji., Dzieci w tym wieku stają się zdolne do opanowania dodawania i odejmowania oraz podobnych operacji i w konsekwencji są w stanie powiedzieć, że jeśli zjedzą jedno ciastko ze słoika zawierającego pięć, to w słoiku pozostaną cztery ciastka. Co ważne, mogą to zrobić bez jedzenia ciasteczek, a następnie liczenia pozostałych ciasteczek w słoiku, ponieważ są w stanie modelować słoik ciasteczek w swoich umysłach i operować na zawartości tego słoika mentalnego, aby uzyskać odpowiedź bez konieczności przeprowadzania eksperymentu.,
tego rodzaju operacje są „konkretne”, ponieważ opierają się na rzeczywistych ludziach, miejscach i rzeczach, które dzieci zaobserwowały w środowisku. Wyobrażenia mentalne dzieci pozostają ściśle związane z rzeczami, które widzieli i dotykali przez cały okres środkowego dzieciństwa. Ponieważ ich przedstawienia są ograniczone do tego, co namacalne, dotykalne i konkretne, ich ocena konsekwencji wydarzeń jest równie ograniczona, lokalna i konkretna. W tym wieku dzieci mogą łatwo powiedzieć, że jeśli płot się otworzy, że pies będzie mógł się wydostać., Jednak nie mogą łatwo myśleć o bardziej abstrakcyjnych rzeczach, takich jak to, co naprawdę będzie oznaczać dla rodziny, jeśli rodzic straci pracę. W teorii Piagetiańskiej dopiero w okresie dojrzewania dzieci stają się zdolne do bardziej abstrakcyjnych „formalnych” operacji obejmujących reprezentowanie rzeczy niematerialnych i abstrakcyjnych (bez żadnego ścisłego związku z namacalną osobą, miejscem lub rzeczą), takich jak „wolność”, „wolność” czy „boskość”.,
Piaget opisał wiele operacji, które dzieci zaczynają opanowywać w średnim dzieciństwie, w tym konserwację, decentralizację, odwracalność, klasyfikację hierarchiczną, seriację i rozumowanie przestrzenne. Są to terminy techniczne, z których wszystkie zostaną szczegółowo opisane poniżej. Oczywiście dzieci nie uczą się nazw tych różnych operacji lub z dumą wskazują rodzicom, że opanowały te umiejętności. Dzieci po prostu zaczynają robić te rzeczy, nie zdając sobie sprawy z tego, co osiągnęły., Jednak te nowe umiejętności są często zauważalne przez zewnętrznych obserwatorów zaznajomionych z postępami dzieci. Na swój subtelny sposób opanowanie przez dzieci tych operacji jest ogromnym osiągnięciem, łatwo tak imponującym wyczynem, jak każde fizyczne osiągnięcie, którego dzieci mogą się nauczyć.
etapowy charakter teorii Piageta, z każdym etapem związanym z grupą wiekową, dla której etap jest typowy, silnie sugeruje wielu ludziom, że w danym wieku dzieci powinny funkcjonować na danym etapie., Ważne jest, aby pamiętać, że teoria Piageta ma na celu mówić o tym, jak przeciętne dziecko może funkcjonować w danym wieku; nie jest to Oświadczenie o tym, jak konkretne Indywidualne dziecko powinno funkcjonować. Dzieci rozwijają się wyjątkowo i we własnym tempie, w zależności od ich temperamentu( odziedziczonego składnika ich osobowości), genetycznej budowy, dostępnych im podpór w ich środowisku i ich doświadczeń edukacyjnych. Różne dzieci pokażą opanowanie konkretnych operacji szybciej niż inni, lub wyświetlają je w niektórych sytuacjach, ale nie w innych., Nowsze badania pokazują również, że kontekst wpływa również na zdolności dzieci. Większość dzieci będzie wyświetlać bardziej zaawansowane operacje w znanych lub obowiązkowych środowiskach (np. w szkole, pracując nad zadaniami szkolnymi). Mogą one stać się zdezorientowane i działać gorzej, gdy skonfrontowane z nowymi sytuacjami.,
przyjrzyjmy się teraz różnym konkretnym operacjom, które dzieci zaczynają opanowywać w tym średnim etapie rozwoju w dzieciństwie:
Konserwacja
Konserwacja polega na umiejętności zrozumienia, kiedy ilość czegoś pozostaje stała w dwóch lub więcej sytuacjach, pomimo tego, że to coś zmienia się w tych sytuacjach. Ideę konserwacji można zastosować do dowolnej formy pomiaru, w tym liczby, masy, długości, powierzchni, objętości itp. Słynny przykład konserwacji Piaget został wykonany przy użyciu płynów wlewanych do różnych pojemników o różnych kształtach., Chociaż objętość cieczy pozostaje stała w obu pojemnikach, każdy pojemnik ma bardzo inny wygląd wizualny, przy czym jeden jest wysoki i cienki, podczas gdy drugi był krótki i szeroki. Korzystając z tej konfiguracji, Piaget był w stanie pokazać, że dzieci w wieku średnim dzieci były w stanie docenić, że całkowita ilość płynu nie zmieniła się pomimo wlewa się do pojemników o różnych kształtach. Młodsze dzieci były charakterystyczne dla wyglądu pojemników i miały tendencję do wnioskowania, że szersze, krótsze pojemniki mieszczą mniej wody niż wyższe, cieńsze pojemniki.,
w życiu codziennym dzieci demonstrują zachowanie liczby (liczenia), gdy zdają sobie sprawę, że 10 ciasteczek pozostanie stałą liczbą bez względu na to, czy zostaną rozłożone, czy ułożone w wieżę. Dzieci, które rozumieją zachowanie masy, zdają sobie sprawę, że ich masa ciała pozostanie stała, niezależnie od tego, czy stoją prosto, czy siedzą ze skrzyżowanymi nogami na wadze. Podobnie dzieci, które rozumieją zachowanie długości, rozumieją, że lina jest tej samej długości, niezależnie od tego, czy jest ułożona prosto, czy zwinięta., Dzieci, które rozumieją konserwację powierzchni, wiedzą, że całkowita przestrzeń na blacie stołu pozostaje stała, niezależnie od tego, czy jest zagracona przedmiotami, czy wyczyszczona. Ostatnie badania sugerują, że dzieci w kulturach zachodnich mają tendencję do zachowania liczby w wieku 7 lat, zachowania masy i długości w wieku 7 lub 8 lat oraz zachowania obszaru w wieku 8 lub 9 lat.