rozumowanie uprowadzające
rozumowanie uprowadzające najłatwiej zrozumieć poprzez analogię lekarza diagnozującego chorobę swojego pacjenta. Zbiera hipotezę na podstawie objawów pacjenta lub innych dowodów, które uważa za faktyczne, a stamtąd schodzi na listę dolegliwości i próbuje przypisać odpowiednią chorobę. Jest to przeciwieństwo rozumowania dedukcyjnego lub indukcyjnego.
ogólnie rzecz biorąc, rozumowanie porywcze jest procesem logicznym, w którym wybiera się hipotezę, która najlepiej pasowałaby do podanych faktów.,
w odniesieniu do archeologii tego typu rozumowania użył Sir John Beazley. Patrzył na drobniejsze szczegóły, takie jak nos i oczy Greckiej ceramiki, a następnie przepisywał cały utwór artyście zgodnie z podobnymi cechami innych ceramiki tego samego artysty.
Wazony przypisywał garncarzom i warsztatom., Beazley posługując się rozumowaniem abstrakcyjnym zastosował Włoskie podejście renesansowe, w którym wiele dzieł grupuje się w celu identyfikacji stylu artysty. Styl ten „nie może być uchwycony przez badanie podpisów, ocenę ogólnego wyglądu dzieła, ani patrząc tylko na większe cechy, takie jak kompozycja czy ikonografia” (Whitley 37).
Beazley wykorzystuje więc porywcze rozumowanie, badając wiele drobnych szczegółów, a następnie zawłaszczając artystę dzieła.
Stephanie Lee
Biers, William R. the Archaeology of Greece. Itaka: Cornell University Press, 1996.,
Archeologia starożytnej Grecji. [2007-11-29 19: 57]