idea robaków u naszych psów jest zawsze nieprzyjemna. Nikt nie chce myśleć o przerażających pełzaczach infekujących organy wewnętrzne psa. Ale zrozumienie ryzyka, objawy, i możliwości leczenia robaków u psów jest ważną częścią odpowiedzialnego posiadania psa.

„poważne problemy zdrowotne mogą wystąpić, jeśli robaki u psów są nieleczone” – mówi dr Jerry Klein, główny lekarz weterynarii AKC. „Robaki można zbierać z kału psa i zanieczyszczonej gleby., Mogą one zainfekować inne psy, aw niektórych przypadkach, ludzie mogą umowy pewne rodzaje robaków. To jeden z powodów, dla których ważne jest, aby zawsze dokładnie oczyścić stolec psa.”

Istnieje pięć głównych rodzajów robaków, które często wpływają psy domowe: glisty, tasiemce, hookworms, whipworms, i heartworms. Dowiedz się, co trzeba wiedzieć o robaki u psów, aby utrzymać psa bezpieczne.

objawy psów z robakami

chociaż każdy pasożyt wpływa na psy inaczej, istnieją pewne ogólne objawy ostrzegawcze, że właściciele psów powinni być świadomi., Robaki jelitowe mogą powodować:

  • biegunka
  • ból brzucha
  • utrata masy ciała
  • wymioty

    • zły wygląd sierści

  • pot-bellied wygląd
  • letarg
  • odwodnienie
  • niedobory w żywieniu i niedokrwistość
  • zablokowanie jelit lub zapalenie płuc
  • krew w stolcu (jasnoczerwony lub Ciemnofioletowy)

robaczkom sercowym mogą towarzyszyć również objawy oddechowe, takie jak kaszel, nietolerancja ćwiczeń, słaby puls, utrata masy ciała, wzdęcie brzucha, aw skrajnych przypadkach utrudnione oddychanie, Blade dziąsła i śmierć.,

robaki obłe

robaki obłe są jednymi z najczęstszych robaków jelitowych u psów. Istnieją dwa rodzaje nicieni u psów: Toxocara canis (T. canis) i Toxascaris leonina. T. canis jest bardziej powszechne u szczeniąt i mogą być przenoszone na ludzi.

wiele szczeniąt rodzi się z robakami obłymi, które otrzymują od matki. Dlatego ważne jest, aby nowo narodzone szczenięta otrzymały odpowiednią opiekę weterynaryjną. Glisty są diagnozowane przez próbkę kału i są traktowane z odrobaczenia leków., Nieleczona glisty obłe mogą prowadzić do słabego wzrostu i śmierci w ciężkich przypadkach.

rzadki rodzaj nicieni, które mogą zainfekować psy jest nicienia szopa pracza, Baylisascaris procyonis (B. procyonis), Znalezione w częściach Ameryki Północnej. Psy mogą zostać zakażone poprzez spożycie zakaźnych jaj lub zakażonych gospodarzy, takich jak gryzonie, króliki, i ptaki. Zgodnie z podręcznikiem weterynaryjnym Merck, ze względu na możliwość rozprzestrzeniania się jaj B. procyonis ze zwierząt na ludzi, ważne jest szybkie zdiagnozowanie zakażeń u psów i natychmiastowe zastosowanie odpowiedniego leczenia.,

tasiemce

tasiemce są pasożytem jelitowym, który nabywa psy przez jedzenie zakażonych pcheł lub przez spożywanie dzikich zwierząt porażonych tasiemcami lub pchłami. Gdy pies zjada pchłę, jajo tasiemca wykluje się i przyczepia do wyściółki jelit psa. Dipylidium caninum jest najczęstszym rodzajem tasiemca występującym u psów w USA. może być przekazywany z pcheł na psy, co daje jeszcze jeden powód, aby poważnie traktować zapobieganie pchłom.

zakażone psy mogą przechodzić w stolcu segmenty tasiemców. Mogą one być widoczne i przypominać małe kawałki ryżu., Czasami dotknięte psy mogą scoot ich DNA wzdłuż ziemi. Jeśli widzisz znaki w kale psa lub zauważyć psa scooting, wziąć próbkę kału do lekarza weterynarii w celu diagnozy.

Jeśli twój weterynarz znajdzie jaj lub segmentów tasiemca, twój pies otrzyma schemat leczenia w celu wyeliminowania tasiemców. Lek podaje się doustnie lub przez wstrzyknięcie. Leczenie obejmuje również pozbycie się pcheł z psa i środowiska domowego.

Hookworms

Hookworms są pasożyty jelitowe, które powodują niedokrwistość u psów i może być śmiertelne u szczeniąt, nieleczone., Kilka różnych rodzajów tęgoryjców może mieć wpływ na psy. Są one bardzo małe (około 1/8 cala), ale spożywać duże ilości krwi, gdy dołączyć do psa ściany jelit.

twój pies może dostać tęgoryjce od spożycia larwy tęgoryjca ze środowiska lub, w przypadku Ancylostoma caninum, infekcyjne larwy mogą przejść z mleka suki do jej szczeniąt. Zarażone psy mogą przekazać setki mikroskopijnych jaj w ich stolcu, gdzie wykluwają się i mogą pozostać żywe w glebie tak długo, jak kilka miesięcy., Pies może jeść zakażonego brudu lub lizać go z dna jego łapy, lub wąchać zainfekowane odchody psa. Ludzie mogą również zarazić się tęgoryjcami.

tęgoryjce są diagnozowane z mikroskopowym badaniem próbki kału o nazwie flotacji kału, gdy stolec miesza się z roztworem, który powoduje, że jaja tęgoryjca unosić się do góry. Psy są traktowane z odrobaczanie leki, zwykle podawane dwa razy-złapać dorosłych robaków, a następnie dwa do czterech tygodni później złapać te, które są nowo opracowane.,

Whipworms

Whipworms są rodzajem robaka u psów, które żyje w jelicie ślepym (początek jelita grubego) i okrężnicy, gdzie przechodzą swoje jaja do odchodów psa. Psy dostać whipworms od spożycia porażonej substancji, które mogą obejmować glebę, jedzenie, woda, kał, lub mięso zwierząt.

jaja mogą przetrwać do pięciu lat w odpowiednich warunkach (ciepłych i wilgotnych), co jest jednym z powodów, dla których sprzątanie po psie jest tak ważne dla ogólnego stanu sanitarnego i zdrowia.

Whipworms niekoniecznie powodują objawy w łagodnych przypadkach., Ale w ciężkich przypadkach mogą prowadzić do zapalenia, utraty wagi, biegunki, a czasami niedokrwistości. Lekarz weterynarii może zdiagnozować psa whipworms z próbki kału i przepisze plan leczenia odpowiedni do potrzeb psa-często wymagane są trzy miesięczne zabiegi. Jaja Whipworm nie są tak łatwe do znalezienia na wszystkich próbkach kału i fałszywych negatywów nie są rzadkością, dlatego zaleca się powtórzyć egzaminy kału, jeśli pies wykazuje oznaki krwi w stolcu.,

robaki serca

spośród wszystkich rodzajów robaków u psów, najbardziej niepokojące — i najbardziej możliwe do uniknięcia — są robaki serca. Komary przekazują pasożyta, a ponieważ unikanie komarów jest prawie niemożliwe w większości miejsc, weterynarze zalecają regularne środki zapobiegawcze robaczyca serca, aby utrzymać psa bezpieczne. Robaki serca rosną i rozmnażają się w sercu, powodując ciężką chorobę płuc, niewydolność serca, inne uszkodzenia narządów, a ostatecznie prowadzi do śmierci nieleczona.

, Food and Drug Administration, dirofilarioza jest najczęściej wzdłuż wybrzeży Atlantyku i Zatoki Meksykańskiej w Stanach Zjednoczonych od Zatoki Meksykańskiej do New Jersey i wzdłuż rzeki Missisipi i jej głównych dopływów,ale odnotowano u psów we wszystkich 50 stanach. Oprócz psów, kojoty, wilki i lisy mogą być nosicielami.

profilaktyka jest najlepszym podejściem do radzenia sobie z robakami serca. Leczenie jest długotrwałe, kosztowne i może mieć poważne skutki uboczne. Aby pogorszyć sprawy, leczenie robaczycyi u psów zwykle wymaga ograniczenia i ćwiczenia., Może to być trudne dla psów i właścicieli. Regularne badania są zalecane, ponieważ dirofilariozy preventives nie zabijają dorosłych dirofilariozy. Mogą być nawet szkodliwe dla psa, który jest już zainfekowany.

Jak zdiagnozować robaki

chociaż tasiemce można zobaczyć w kale psa, inne rodzaje robaków jelitowych zwykle muszą być zdiagnozowane przez poszukiwanie jaj poprzez badanie mikroskopowe próbki kału., Jeśli twój pies wykazuje którykolwiek z objawów wymienionych powyżej, lekarz weterynarii poprosi, aby przynieść próbkę kału, więc robaki mogą być wykryte lub wykluczone jako przyczynę. Nawet wtedy, gdy nie ma objawów, to mądre, aby pobrać próbkę stolca do weterynarza, gdy twój pies jest o jego roczne badanie.

robaki serca można zwykle wykryć za pomocą badania krwi. W niektórych przypadkach, choć, radiograf, USG, lub echokardiogram jest wymagane., American Heartworm Society mówi, że we wczesnych stadiach choroby, wiele psów wykazuje kilka objawów lub żadnych objawów w ogóle, ale wcześniejsze leczenie rozpoczyna się wyższy wskaźnik sukcesu. Dlatego regularne coroczne badania na robaki serca to dobry pomysł.

twój weterynarz może polecić leki odrobaczające w leczeniu różnych rodzajów pasożytów jelitowych i robaków serca, a także leki zapobiegawcze. Ponieważ szczenięta są podatne na otrzymywanie robaków od matek, muszą również regularnie testować stolec.,

„podsumowując, profilaktyka, regularne badania, kontrola pcheł i higiena oferują najlepszy sposób działania, aby zapobiec poważnym konsekwencjom dla psa spowodowanym przez robaki”, radzi dr Klein.