kurczliwa aktywacja mięśni wypieracza jest inicjowana przez uwolnienie nadajników z nerwów ruchowych. Acetylocholina jest wszechobecnym nadajnikiem, podobnie jak trifosforan adenozyny (ATP) u wielu pęcherzy zwierzęcych oraz u osób z kilku grup pacjentów z patologiczną funkcją pęcherza moczowego., W ostatnich latach nastąpił postęp w wyjaśnianiu kilku mechanizmów komórkowych, które łączą uwalnianie nadajnika ze skurczem i zostaną one rozważone. Czas życia ATP w złączu nerwowo-mięśniowym jest skończony i ostatecznie rozpada się na adenozynę, która może wywierać modulacyjną kontrolę aktywacji skurczowej. Adenozyna hamuje skurcze nerwowe i zaproponowano dwa miejsca działania: działanie na nerwy motoryczne poprzez receptory w celu zahamowania dalszego uwalniania nadajnika i mniej zdefiniowany efekt depresyjny na mięsień wypieracza., Jony Ca, które aktywują kurczliwe białka, pochodzą z magazynów wewnątrzkomórkowych, które uwalniają ich zawartość poprzez aktywację receptora IP i indukowane ca uwalnianie Ca. Zapełnienie zapasów w przedziale spoczynkowym odbywa się za pośrednictwem strumienia transmembranowego Ca przez kanały Ca. Aktywacja kanałów jest regulowana przez poziom wewnątrzkomórkowy ], poprzez aktywację i inaktywację kanałów wrażliwych na Ca K. W ten sposób napełnianie magazynu Ca jest regulowane przez wewnątrzkomórkowy] poprzez proces ujemnego sprzężenia zwrotnego., Obecność i fizjologiczna funkcja spontanicznych skurczów w detrusorze pozostaje dyskusyjna i niewiele wiadomo o ich pochodzeniu. Jedną z możliwości jest to, że pochodzą one z przypadkowych iskier Ca, tj. zlokalizowanych przemijających wzrostów ] , które mogą ostatecznie rozwinąć się do generowania komórkowego przemijającego Ca. Obserwacje mikroskopii konfokalnej wykazały obecność takich iskier, zwłaszcza w pobliżu błony komórkowej, a tym samym stanowią komórkową podstawę dla spontanicznych skurczów. Wreszcie pojawiają się pytania, czy mięsień wypieracza gładki jest funkcjonalnym syncitium., Demonstracja małych połączeń szczelinowych za pomocą mikroskopii elektronowej oraz demonstracja białka połączenia szczelinowego connexin45 wskazują, że masa mięśniowa może być rzeczywiście funkcjonalnie połączona. Omówiono implikacje dotyczące rozprzestrzeniania się wzbudzenia.