23 marca 1983 roku prezydent Reagan zaproponował utworzenie Strategic Defense Initiative (SDI), ambitnego projektu, który miał skonstruować kosmiczny system antyrakietowy. Program ten został natychmiast nazwany ” Gwiezdne Wojny.”
SDI miał za zadanie bronić Stanów Zjednoczonych przed atakiem sowieckich ICBM poprzez przechwytywanie pocisków w różnych fazach ich lotu., Do przechwycenia SDI wymagałoby niezwykle zaawansowanych systemów technologicznych, które jeszcze nie zostały zbadane i opracowane. Wśród potencjalnych elementów systemu obronnego znalazły się zarówno kosmiczne, jak i ziemskie stacje laserowe, które za pomocą kombinacji metod skierowałyby ich wiązki zabijania w kierunku poruszających się celów radzieckich. Powietrzne platformy rakietowe i naziemne rakiety wykorzystujące inne nienuklearne mechanizmy zabijania stanowiłyby tylny eszelon obrony i koncentrowałyby się wokół takich głównych celów, jak amerykańskie silosy ICBM., Czujniki do wykrywania ataków byłyby oparte na ziemi, w powietrzu i w przestrzeni kosmicznej, i wykorzystywałyby systemy radarowe, optyczne i podczerwieni do wykrywania zagrożeń.
Ten system przechyliłby równowagę nuklearną w kierunku Stanów Zjednoczonych. Sowieci obawiali się, że SDI umożliwi Stanom Zjednoczonym rozpoczęcie pierwszego ataku przeciwko nim. Krytycy wskazywali na ogromną niepewność technologiczną systemu, oprócz jego ogromnych kosztów.
chociaż rozpoczęto prace nad programem, technologia okazała się zbyt skomplikowana, a większość badań została anulowana przez późniejsze administracje., Idea systemu obrony przeciwrakietowej narodziła się później jako Narodowa obrona przeciwrakietowa.