rasy bydła-Hereford
Historia
pochodzenie Hereford zostało utracone w czasie, ale ogólnie przyjmuje się, że została założona na wół ciągnący pochodzi od małego czerwonego bydła Rzymskiego Brytyjczyka i od dużej rasy walijskiej, niegdyś licznej wzdłuż granicy Anglii i Walii. Herefords wzięły swoją nazwę od hrabstwa Herefordshire, historycznego regionu rolniczego Anglii, w którym rozwinęła się ta rasa.,
początki tej rasy bydła w hrabstwie Herefordshire zostały wymienione przez różnych autorów rolnych już na początku 1600 roku. w 1700 roku i na początku 1800 roku udokumentowane zapisy rasy były utrzymywane przez różne osoby w i wokół obszaru Herefordshire.
ci pierwsi hodowcy z Hereford uformowali swoje bydło z myślą o wysokiej wydajności wołowiny i wydajności produkcji, i tak mocno utrwalili te cechy, że pozostają do dziś wyjątkowymi cechami rasy.,
Zdjęcie dzięki uprzejmości Chandler Herefords, www.chandlerherefords.com
począwszy od 1742 roku od cielca byka z Cow Silver i dwóch krów, Pidgeon i Mottle, odziedziczonych po majątku ojca, Benjamin Tomkins przypisuje się założenie rasy Hereford. Było to 18 lat, zanim Robert Bakewell zaczął rozwijać swoje teorie hodowli zwierząt. Od początku, Mr., Tomkins miał za swoje cele ekonomię w żywieniu, naturalną zdolność do wzrostu i zysku z trawy i ziarna, zdolność do szelestowania, twardość, wczesną dojrzałość i płodność, cechy, które do dziś mają podstawowe znaczenie.
inni pionierscy hodowcy mieli pójść za tropem Tomkinsa i ustanowić światową renomę dla bydła z Herefordshire, co spowodowało ich eksport z Anglii tam, gdzie rośnie trawa i możliwa jest produkcja wołowiny.
Herefords w 1700 i na początku 1800 W Anglii były znacznie większe niż dziś. Wiele dojrzałych Herefordów z tamtych dni ważyło 3000 funtów lub więcej., Cotmore, zwycięski byk pokazowy i godny uwagi reproduktor, podczas pokazu w 1839 roku ważył 3900 funtów. Stopniowo typ i konformacja zmieniały się na mniej ekstremalne rozmiary i wagę, aby uzyskać większą gładkość, jakość i wydajność.
Herefords były pierwszym angielskim bydłem, które zostało uznane za prawdziwą rasę.
charakterystyka
współczesny Hereford jest ubarwiony od ciemnoczerwonego do czerwono-żółtego, z białą twarzą, grzebieniem, dewlapem i podkreśleniem. Herefordy z białymi bokami i białymi znaczeniami poniżej kolan i skoków są również powszechne., Większość zwierząt ma krótkie, grube rogi, które zazwyczaj zakrzywiają się po bokach głowy, ale w Ameryce Północnej i WIELKIEJ BRYTANII występuje ankietowany szczep (ankietowany Hereford).
dojrzałe samce mogą ważyć do 1800 funtów, podczas gdy Dojrzałe samice mogą ważyć około 1200. Są Muskularne, umiarkowane do długich długości boku, odpowiedniej długości nogi, dużych rozmiarów, wykończenia i gładkie. Dobrze rozwinięte są również w rejonach cennych cięć-grzbietowych, lędźwiowych i tylnych lub okrągłych.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Chandler Herefords, www.chandlerherefords.,com
bydło to znane jest ze swojej wigoru i zdolności żerowania oraz długowieczności, wiele samic żyje i produkuje cielęta powyżej 15 roku życia. Byki są w stanie utrzymać rentowność w stadninie do 12 roku życia lub więcej. Wielu hodowców utrzymuje swoje starsze bydło aż do śmierci z przyczyn naturalnych.
Herefords wyróżnią się w arktycznych śniegach Finlandii, wytrzymają upały Północnego Transwalu, wytrzymają trudny klimat i szorstki wypas Północnego Urugwaju lub subtropikalnych stref Brazylii i nadal będą się rozwijać.,
Herefordami są na ogół uległe i szybko rosnące bydło o dobrej jakości wołowiny.,
porównawcze
Tarentaise i Hereford Breed wpływ na cechy krów i cieląt oraz szacunki poszczególnych heterozji
genetyczne komponenty do produkcji mleka krów Tarentaise, Hereford i Tarentaise x Hereford
dystrybucja
ponad pięć milionów herefordów rodowodowych istnieje w ponad 50 krajach., Eksport Herefordów rozpoczął się w 1817 roku, rozprzestrzeniając się po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie przez Meksyk do wielkich krajów hodujących wołowinę w Ameryce Południowej. Dziś Herefordowie dominują na światowej scenie od prerii po pampasy i od rosyjskich stepów po południowoafrykańskie veldty.