Fizjografia
Zachodnia i środkowoeuropejska część równiny obejmuje całą zachodnią i północną Francję, Belgię, Holandię, Południową Skandynawię, północne Niemcy i prawie całą Polskę; od północnej Francji i Belgii na wschód powszechnie nazywana jest równiną Północnoeuropejską. Na wschodzie Równina jest ogólnie nazywana wschodnioeuropejską lub rosyjską równiną.
warunki na Równinie północnoeuropejskiej są skomplikowane w szczegółach. Teren jest płaski lub delikatnie pofałdowany., Większość obszaru została zlodowacona kilka razy w epoce plejstocenu (tj. około 2,600,000 do 11,700 lat temu), a krajobraz jest typowo postglacjalny. Drenaż jest słabo rozwinięty, osady lodowcowe zwane kocem morenowym znaczna część obszaru, a duże odcinki są podkład polodowcowy równiny. Pagórkowate moreny terminalne, wyznaczające stacjonarne krawędzie plejstoceńskiej pokrywy lodowej, są porozrzucane w wielkich łukach przez północne Niemcy i Polskę oraz na Białoruś (Białoruś) i zachodnią Rosję., Moreny poprzecinane są długimi, równoległymi rozlewiskami, w których topniejące lodowce spływały do morza równolegle do frontu lodowego. Wylewy te były pokryte piaskiem i żwirem przez pędzące strumienie lodowcowe. Obecnie zajmują je płaskie, słabo osuszone tereny podmokłe, które są stosunkowo nieproduktywne. Piaszczysty duneland graniczy z Morzem Północnym i Bałtyckim, a rozległe osady lessowe, powstałe w wyniku intensywnej erozji wiatrowej jałowych krajobrazów międzyglacjalnych i postglacjalnych, rozciągają się na Równinie północnoeuropejskiej od Francji po zachodnią Rosję.,
Inne formy lądowe na Równinie północnoeuropejskiej obejmują rozległą równinę deltową Holandii, która jest utworzona przez złoża Renu, gdy wpada do Morza Północnego. Podobnie jak wiele innych równin delty, obszar ten ma bogate i żyzne gleby oraz płaski teren, który jest korzystny dla rolnictwa, gdzie jest odpowiednio osuszony. Ren w przeszłości zapewniał doskonały transport, a region jest jednym z najgęściej zaludnionych obszarów na świecie.,
rozciągająca się od wschodniej Polski po Ural, Równina wschodnioeuropejska obejmuje wszystkie państwa bałtyckie i Białoruś, prawie całą Ukrainę i znaczną część europejskiej części Rosji i sięga na północ do Finlandii. Finlandia na północnym zachodzie jest pokryta antycznymi, opornymi skałami krystalicznymi, będącymi częścią prekambryjskiej tarczy Bałtyckiej. Ze względu na bliskość plejstocenu pokrywy lodowe, które przesunęły się na południe nad kontynentalną Europą, Krajobraz Finlandii charakteryzuje się bardziej erozją lodowcową niż osadami lodowcowymi., Z licznymi jeziorami i bagnami spowodowanymi nierównomiernym i niedojrzałym odwodnieniem, wraz z cienkimi glebami i lasami iglastymi, Równina fińska jest podobna pod względem charakteru i wyglądu do Północnej i wschodniej Kanady, kolejnego silnie zlodowaconego prekambryjskiego obszaru ochronnego. Lodowce kontynentalne, które Strugały, erodowały i polerowały powierzchnie skalne w Finlandii, zdeponowały część materiału na równinach na południu.
pozostała część równiny Wschodnioeuropejskiej jest głęboko podbudowana stosunkowo sztywną platformą starożytnych skał., Jednak w różnych okresach swojej historii obszar ten ześlizgnął się pod morze i został pokryty skałami osadowymi. Skały te były lekko wygięte i wypaczone, ale nigdzie nie zostały gwałtownie zdeformowane. W związku z tym cały obszar od Morza Czarnego do Arktyki jest jedną nieprzerwaną równiną, wszędzie poniżej 450 metrów wysokości.