pierwotnie przyjęcia zaręczynowe miały wygląd normalnych przyjęć, na których ojciec przyszłej panny młodej złożył gościom niespodziewane ogłoszenie zaręczyn. Przyjęcie zaręczynowe miało na celu dzielenie się wiadomościami zaręczynowymi z członkami rodziny i przyjaciółmi. Nie była to więc tradycyjna okazja do dawania prezentów, ponieważ żaden z gości nie miał być świadomy zaręczyn aż do ich przybycia.
w starożytnej Grecji przyjęcie zaręczynowe było transakcją handlową., Była to zasadniczo umowa ustna, zawarta pomiędzy mężczyzną, który dał kobiecie w małżeństwie (zwykle jej ojcem) a panem młodym. Panna młoda nie była obecna.
Żydowska partia zaręczynowa jest znana jako vort (Jidysz: słowo). Łamanie ceramicznego talerza w vort jest zwyczajem, symbolizującym trwałość małżeństwa i odzwierciedlającym rozbicie szkła na żydowskim weselu.
w szkockiej tradycji gaelickiej rèiteach był rytuałem zaręczynowym, który zazwyczaj kończył się imprezą taneczną dla całej społeczności.,
czasy Współczesneedytuj
w czasach współczesnych przyjęcie zaręczynowe może uczcić wcześniej nagłośnione zaręczyny. Jest to impreza jak każda inna, z tą różnicą, że zazwyczaj wygłaszane są toasty lub przemówienia, aby ogłosić nadchodzący ślub.
choć jest różnie, przyjęcie zaręczynowe odbywa się na początku procesu planowania ślubu. Często jest rzucany w domu pary lub w domu bliskiego przyjaciela lub krewnego pary. Prezenty nigdy nie są obowiązkowe, a jeśli ktoś zostanie przywieziony, powinien być mały i tańszy niż typowy prezent ślubny.,
w Stanach Zjednoczonych imprezy zaręczynowe są obecnie bardziej powszechną praktyką na Północnym Wschodzie, szczególnie w rejonie Nowego Jorku, choć stają się coraz bardziej powszechne również na południowym wschodzie. W większości innych części kraju występują stosunkowo nieliczne pary. W przeciwieństwie do ogłaszania zakazów małżeństwa, przyjęcie zaręczynowe nigdy nie było wymagane.
w Afryce to, co jest obecnie znane jako przyjęcie zaręczynowe, może być w rzeczywistości ostatnią pozostałością tradycyjnej, przedkolonialnej ceremonii zaślubin., Tak jest w przypadku ludu Joruba i ich obrzędów ceny panny młodej oraz ludu Nguni i ich praktyk loboli.