opowieść o terrorze i napięciu, osadzona zazwyczaj w ponurym starym zamku lub klasztorze (stąd „Gotyk”, termin stosowany w średniowiecznej architekturze i związany w XVIII wieku z przesądami). Po ukazaniu się powieści Horacego Walpole ' a Zamek w Otranto (1764), powieść gotycka rozkwitła w Wielkiej Brytanii w latach 1790-1820, zdominowana przez Ann Radcliffe, której tajemnice Udolpho (1794) miały wielu naśladowców. Uważała, aby wyjaśnić pozornie nadprzyrodzone zdarzenia w swoich opowieściach, ale inni pisarze, jak M. G., Lewis w Monk (1796), swobodne wykorzystanie duchów i demonów wraz ze scenami okrucieństwa i grozy. Moda na takie dzieła, wyśmiewana przez Jane Austen w Opactwie Northanger (1818), ustąpiła miejsca modzie na powieści historyczne, ale przyczyniła się do nowego emocjonalnego klimatu romantyzmu., W szerszym znaczeniu wiele powieści, które nie mają średniowiecznej scenerii, ale które mają porównywalnie złowrogą, groteskową lub klaustrofobiczną atmosferę, zostało zaklasyfikowanych jako Gotyckie: Frankenstein Mary Shelley (1818) jest dobrze znanym przykładem; i istnieje kilka ważnych amerykańskich opowieści i powieści z silnymi elementami gotyckimi w tym sensie, od Poe do Faulknera i poza nim. Popularna współczesna odmiana romansu kobiecego traktująca o zagrożonych bohaterkach w stylu Jane Eyre Charlotte Brontë (1847) i Rebeki Daphne du Maurier (1938) jest również określana jako Gothic., Zobacz też: fantastyka, Horror, preromantyzm. Dla pełniejszego konta, skonsultować Fred Botting, Gothic (1996).