w latach 1924-1927 lotnisko w Kalandii było jedynym lotniskiem w Brytyjskim Mandacie Palestyny. Był używany przez brytyjskie władze wojskowe i prominentnych gości zmierzających do Jerozolimy. W 1931 roku rząd przymusowy wywłaszczył ziemię z żydowskiej wioski Atarot w celu rozbudowy lotniska, w procesie wyburzania domów i wykorzeniania sadów owocowych. W 1936 roku lotnisko zostało otwarte dla regularnych lotów. Wioska Atarot została zdobyta i zniszczona przez jordański Legion Arabski podczas wojny izraelsko-arabskiej w 1948 roku.,
od 1948 roku do wojny sześciodniowej w czerwcu 1967 roku lotnisko znajdowało się pod kontrolą jordańską, pod nazwą OJJR. Po wojnie sześciodniowej lotnisko w Jerozolimie zostało włączone do obszaru miejskiego Jerozolimy i otrzymało nazwę LLJR.
W latach 70.i na początku lat 80. Izrael zainwestował znaczne środki w modernizację lotniska i stworzenie infrastruktury dla pełnoprawnego międzynarodowego lotniska, ale międzynarodowe władze lotnicze, mając na uwadze, że lotnisko znajdowało się na ziemiach przejętych w 1967 roku przez Izrael, nie pozwoliły na lądowanie tam lotów międzynarodowych., W związku z tym lotnisko było wykorzystywane tylko do lotów krajowych i lotów czarterowych.
ze względu na kwestie bezpieczeństwa podczas drugiej Intifady, lotnisko zostało zamknięte dla cywilnego ruchu lotniczego w październiku 2000 i do lipca 2001 zostało formalnie przekazane siłom Obrony Izraela.
na mapach przedstawionych przez Izrael na szczycie Camp David w 2000 roku Atarot został włączony do izraelskiego obszaru zabudowanego Jerozolimą. Zostało to odrzucone przez delegację Palestyńską, która uważała je za narodowe lotnisko dla Palestyńczyków., Yossi Beilin zaproponował, aby lotnisko było wykorzystywane wspólnie jako część ogólnego podziału Jerozolimy między Izrael i Autonomię Palestyńską, powołując się na udany model międzynarodowego lotniska w Genewie, który jest używany zarówno przez Szwajcarię, jak i Francję.