Pink Floyd, brytyjski zespół rockowy w czołówce 1960 psychodelia, który później spopularyzował album koncepcyjny dla masowej publiczności Rockowej w 1970 roku. głównymi członkami byli gitarzysta Syd Barrett (Oryginalna nazwa Roger Keith Barrett; ur. 6 stycznia 1946, Cambridge, Cambridgeshire, Anglia—zm. 7 lipca 2006, Cambridge), basista Roger Waters (ur. 6 września 1943, Great Bookham, Wielka Brytania). Surrey), perkusista Nick Mason (ur. 27 stycznia 1945, Birmingham, West Midlands), klawiszowiec Rick Wright (w całości Richard Wright; ur. 28 lipca 1945, Londyn—zm. 28 lipca 1998) – Amerykański klawiszowiec. , 15 września 2008 w Londynie), oraz gitarzysta David Gilmour (ur. 6 marca 1944 w Cambridge).
założony w 1965 roku zespół przeszedł kilka zmian nazw, zanim połączył imiona dwóch Carolina bluesmen, Pink Anderson i Floyd Council., Ich początkowy kierunek był związany z wokalistą-gitarzystą-autorem tekstów Barrettem, którego mieszanka bluesa, stylów music hall, odniesień do Lewisa Carrolla i dysonansowej psychodelii ustanowiła zespół jako kamień węgielny brytyjskiej sceny undergroundowej. Podpisali kontrakt z EMI i na początku 1967 roku mieli swój pierwszy brytyjski przebój z kontrowersyjnym „Arnold Layne”, piosenką o transwestycie. Następnie ukazał się ich debiutancki album, The Piper at the Gates of Dawn, bujna, eksperymentalna płyta, która od tego czasu stała się klasykiem rocka., Ich brzmienie stawało się coraz bardziej ryzykowne, zawierając efekty dźwiękowe, przestronne gitary i klawisze oraz rozszerzoną improwizację, taką jak ” Interstellar Overdrive.”
W 1968 roku Barretta, który nadużywał LSD i zmagał się ze schizofrenią, zastąpił gitarzysta Gilmour. Bez uderzających tekstów Barretta, zespół odszedł z rynku singli, aby skoncentrować się na pracy na żywo, kontynuując swoje innowacje w dziedzinie dźwięku i oświetlenia, ale z różnym stopniem sukcesu., Po nagraniu serii motion-picture soundtrack albums, weszli na amerykańskie listy przebojów z Atom Heart Mother (1970) i Meddle (1971). Tworząc płyty, które były oparte na piosenkach, ale tematyczne w podejściu i które zawierały długie fragmenty instrumentalne, zespół zrobił wiele, aby spopularyzować album koncepcyjny. Trafiły one na komercyjną pulę z Dark Side Of The Moon (1973). Ponury Traktat o śmierci i emocjonalnym załamaniu, podkreślony przez mroczne piosenki Watersa, sprawił, że Pink Floyd wzniósł się w górę i pozostał na amerykańskiej liście przebojów pop przez ponad dekadę., Kontynuacja, Wish You Were Here (1975), zawierała „Shine On You Crazy Diamond”, piosenkę dla Barretta, i choć znalazła się na pierwszym miejscu zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Wielkiej Brytanii, została uznana przez wielu krytyków za antyklimatyczną i pompatyczną.
Po wydaniu „Animals” (1977) było jasne, że Waters stał się dominującym wpływem zespołu i narastał wewnętrzny konflikt w obrębie Pink Floyd., Ich poczucie wyobcowania (zarówno ze strony siebie nawzajem, jak i współczesnego społeczeństwa) zostało głęboko zilustrowane przez trasę koncertową po najlepiej sprzedającym się albumie The Wall z 1979 roku, na którą podczas występu zbudowano prawdziwy mur ceglany pomiędzy grupą a publicznością. Po nagraniu „The Final Cut” (1983) Pink Floyd stał się nieaktywny i doszło do sporów prawnych o nazwę zespołu. Waters, który odrzucił Wrighta po The Wall i przejął większość tekstów piosenek, był jeszcze bardziej zdecydowany., W rezultacie zespół rozpadł się, ale ku niezadowoleniu Watersa Gilmour, Mason i Wright ponownie połączyli się, kontynuując działalność Pink Floyd. Pod koniec lat 80.Wright, Gilmour i Mason wydali dwa albumy, w tym ponderous A Momentary Lapse of Reason (1987) I Division Bell (1994). Waters ponownie spotkał się ze swoimi dawnymi kolegami z zespołu na koncercie charytatywnym Live 8 w 2005 roku. Gilmour i Mason wykorzystali później nagrania dokonane z Wrightem (który zmarł w 2008 roku) do stworzenia ostatniego albumu Pink Floyd, The Endless River (2014)., Pink Floyd został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1996 roku.