Percy Bysshe Shelley jest jednym z najpopularniejszych angielskich poetów romantycznych i jest uważany za wielkiego poetę lirycznego w języku angielskim. Urodził się 4 sierpnia 1792 roku w Anglii. Shelly żywił bardzo radykalne poglądy społeczne i polityczne, stawiając go w opozycji do istniejących norm społecznych. Dlatego nie stał się popularny za życia. Jednak po jego śmierci poezja Shelleya zyskała większe uznanie.,
Percy Bysshe Shelley był bliskim przyjacielem wybitnych pisarzy i poetów, w tym: Lord Byron, który napisał „She Walks in Beauty” I „Don Juan”; Thomas Love Peacock, który napisał esej poświęcony Shelley „Memoirs of Shelley”; Leigh Hunt, który napisał wiersz „Story of Rimini”; oraz Mary Shelley (jego żona), która była autorką Frankensteina.
w 1811 roku Shelley uciekł z Harriet Westbrook do Edynburga, ale ich małżeństwo wkrótce upadło, a następnie uciekł z Mary Godwin., Podróżowali do Niemiec, Szwajcarii i Francji. Po powrocie do Londynu Shelley napisał w 1816 roku „Alastor”, pierwszy wiersz, który przyniósł mu popularność i uznanie. Później udał się do Włoch, gdzie napisał SONET „Ozymandias” i przetłumaczył „Sympozjum”Platona. W lipcu 1822 roku Shelly utonął w wypadku żaglowca. Jednak wielu uważa, że jego śmierć nie była przypadkowa, zamiast samobójstwa, ponieważ był zniechęcony w tym czasie.,
do najbardziej znanych klasycznych wierszy Shelleya należą „Oda do zachodniego wiatru”,” Ozymandias”,” muzyka do Skylark”,” Chmura”,” Maska anarchii „i”kiedy Miękkie głosy umierają”. Istnieją również inne ważniejsze dzieła, które obejmują wizjonerskie i długie wiersze, takie jak „Alastor”, „Królowa Mab”, „Adonais”, „triumf życia”i” bunt islamu”. Jego wizjonerskie dramaty poetyckie to m.in. „Prometeusz” i „Cenci”.,
Shelley napisał kilka esejów na temat wegetarianizmu; dwa z najbardziej popularnych prac wśród nich to „On The Vegetarian System of Diet” i „A Vindication of Natural Diet”.
bezkompromisowy idealizm i niekonwencjonalne życie Shelleya w połączeniu z jego potężnym głosem dezaprobaty uczyniły go ubliżającą i autorytatywną postacią w swoim życiu., Stał się wzorem dla późniejszych pokoleń pisarzy i poetów, w tym wiktoriańskich poetów i poetów z grupy Prerafaelitów, takich jak Alfred Lord Tennyson, Lord Byron, Algernon Charles Swinburne, Robert Browning, Dante Gabriel Rossetti, W. B Yeats, Edna Saint Vincent Millay i Henry David Thoreau.
Shelley stał się także źródłem inspiracji dla poetów innych języków, m.in. Ranidranath Tagore, Jan Kasprowicz, Subramanay Bharathay i Jibanananda Das., Brak przemocy Shelleya zainspirował również bierny opór Mohandasa Karamchanda Gandhiego i obywatelskie nieposłuszeństwo Henry ' ego Davida Thoreau – powód, dla którego Gandhi często używał cytatów z „Masque of Anarchy”Shelleya. Inspiracje czerpali od niego także Thomas Hardy, George Bernard Shaw, Karl Marx, Bertrand Russell i Upton Sinclair.
jego krótkie utwory prozatorskie to: „the Assassins, a Fragment of a Romance”, „The Elysian Fields: A Lucianic Fragment”, „The Coliseum, a Fragment” i „Una Favola (a Fable)”., Shelley opublikował swoją pierwszą romantyczną powieść gotycką zatytułowaną „Zastorri” w 1810 roku, a drugą romantyczną powieść „St.Irvyne; or, the Rosicrucian” w 1811 roku.
Shelley był znanym angielskim poetą romantycznym, którego poezja odzwierciedla pasję, piękno, wyobraźnię, miłość, kreatywność, wolność polityczną i naturę. Będąc bardzo wrażliwą i posiadającą charakterystyczne cechy nadziei, miłości, radości i wyobraźni, Shelley mocno wierzył w realizację ludzkiego szczęścia.,
„Ozymandias” był jednym z jego głównych wkładów do angielskiej poezji romantycznej, opublikowanej w 1818 roku. Shelly często spotykał się z krytyką ze względu na jego jawne wyzwania wobec religii, opresji i konwencjonalnej polityki, „Maska anarchii” jest jednym z nich. W 1821 Shelley napisał Elegię „Adonais” zainspirowaną śmiercią Keatsa. Inne popularne wiersze Shelly to: „a Bridal Song”, „A Hate Song”, „a Dialogue”, „a Lament”, „a Serpent Face”, „a Fragment: to Music”, „a Dirge”, „A New National Anthem” i ” Alas! To nie jest to, co myślałem, że życie było”.,
Shelley był zwolennikiem sprawiedliwości społecznej dla mas. Miał silne uczucia do niższych klas. Widział również, jak zwierzęta były maltretowane i zabijane. Dlatego stał się wojownikiem i orędownikiem dla wszystkich tych żywych stworzeń źle traktowanych lub niesprawiedliwie traktowanych. Przez całe życie większość dzienników i wydawców odrzuciła jego prośby o publikację jego pracy z obawy przed aresztowaniem za buntowniczą działalność.
