w październiku 1968 roku, podczas rozmów pokojowych w Paryżu, USA było gotowe zgodzić się na zaprzestanie bombardowania Hanoi, stolicy Wietnamu Północnego, w zamian za ustępstwa, które mogłyby zatrzymać dziesięciolecia konfliktu, który ostatecznie zabił estmiated 58,000 amerykańskich żołnierzy, 2 mln wietnamskich cywilów i 1,1 mln wietnamskich i Viet Cong Kombatantów., Ale nagle, dzień przed wyborami prezydenckimi w 1968 roku, Bliski wyścig między Hubertem Humphreyem i Richardem Nixonem, Wietnam Południowy w niewytłumaczalny sposób odszedł od stołu negocjacyjnego. Bezpośredni udział wojsk amerykańskich w wojnie trwał kolejne pięć lat.

przez dziesięciolecia plotki wirowały, że kampania prezydencka Richarda Nixona ingerowała w negocjacje pokojowe w Wietnamie, wysyłając wiadomość za pośrednictwem Nixona aide Anna Chennault do ambasady Wietnamu Południowego i do prezydenta Nguyena van Thieu., Kampania Nixona, plotka, obiecala poludniowym Wietnamczykom wieksze ustępstwa, jesli czekaja na wynegocjowanie pokoju, az po wyborze Nixona. Pomysł polegał na tym, aby nie dać prezydentowi Lyndonowi Johnsonowi i Humphreyowi zwycięstwa PR, zawieszając wojnę przed wyborami.

teraz, biograf polityczny John Farrell, pisząc w sekcji opinii New York Times w ten weekend, donosi, że odręczne notatki od przyszłego szefa Sztabu Białego Domu Nixona, H. R., Haldeman pokazuje dowody, że 36. prezydent próbował potajemnie wpływać na rozmowy pokojowe, będąc jednocześnie kandydatem na prezydenta i prywatnym obywatelem.

przez całe życie Nixon i jego aids głośno zaprzeczali, że zrobiłby coś takiego. „Mój Boże. Nigdy nie zrobiłbym nic, aby zachęcić „Wietnam Południowy”, aby nie przychodził do stołu-słyszy Nixon mówi Johnsonowi w rozmowie nagranej w Białym Domu-donosi Farrell.

ale z biegiem lat więcej informacji o incydencie wyciekło., Według Davida Taylora z BBC, w 2013 odtajnione taśmy z Białego Domu Johnsona pokazują, że FBI przechwyciło rozmowy Chennaulta z ambasadorem Wietnamu Południowego, mówiąc im, aby ” po prostu wytrzymali wybory.”Johnson zlecił również FBI obserwowanie kampanii Nixona i ustalenie, czy Nixon był osobiście zaangażowany w operację na tylnym kanale.

Taylor donosi, ze Johnson przekonal sie, ze Nixon wiedzial o podstępie, a nawet wyslal kandydatowi wiadomosc za posrednictwem senatora Everetta Dirksena, mówiac mu, aby sie wycofal i ze zaangazowal sie w zdradzie.,

chociaż administracja Johnsona debatowała o upublicznieniu informacji przed wyborami, zdecydowali się na to, ponieważ brakowało im „absolutnego dowodu”, że Nixon był osobiście zaangażowany, pisze Farrell. Taylor donosi, że obawiali się ujawnienia, że FBI przechwytuje telefony od ambasadora Wietnamu Południowego i Chennaulta, obywatela USA, i że NSA monitoruje również komunikację.

odręczne notatki Haldemana wydają się jednak potwierdzać tezę, że Nixon wiedział o planie i osobiście nakazał Chennaultowi komunikować się z Wietnamem południowym., Notatki zostały wykonane przez Haldemana 22 października 1968 roku podczas rozmowy telefonicznej z Nixonem. Są to m.in. rozkazy Nixona, aby „utrzymać Annę Chennault w pracy” nad południowym Wietnamem, a także powiedzieć: „jakikolwiek inny sposób, aby to zrobić? Cokolwiek RN może zrobić.”Notatki pokazują również, że Nixon chciał, aby nacjonalistyczny chiński biznesmen Louis Kung naciskał również na prezydenta Thieu, aby nie akceptował rozejmu. Notatki wskazują, że Nixon chciał, by jego kolega Spiro Agnew wywierał presję na dyrektora CIA Richarda Helmsa, a oni starali się zaangażować tajwańskiego prezydenta Czang Kaj-szeka.,

Ale Farrell tylko zrozumiał treść odręcznych notatek o tym, co stało się znane jako afera Chennault podczas badania nowej biografii Nixona.

chociaż jest prawdopodobne, że ujawnienie zaangażowania Nixona mogło wpłynąć na wynik amerykańskich wyborów w 1968 roku, Jack Torry donosi dla Politico, że rozmowy pokojowe w Paryżu były prawdopodobnie na linach przed listopadem 1968 roku, i że Wietnamczycy nie byli poważni o zakończeniu wojny., Stenogramy z tamtych czasów pokazują, że prezydent Wietnamu Południowego Thieu nie był skłonny uczestniczyć w rozmowach, które obejmowały Front Wyzwolenia Narodowego, partię komunistyczną próbującą obalić rząd Wietnamu Południowego.