noradrenalina, zwana również noradrenaliną, substancja uwalniana głównie z końców włókien nerwowych współczulnych, która działa w celu zwiększenia siły skurczu mięśni szkieletowych oraz szybkości i siły skurczu serca. Działanie noradrenaliny ma kluczowe znaczenie dla reakcji fight-or-flight, w której organizm przygotowuje się do reakcji na ostre zagrożenie lub wycofania się z niego.,
noradrenalina jest klasyfikowana strukturalnie jako katecholamina-zawiera grupę katecholową (pierścień benzenowy z dwiema grupami hydroksylowymi) związaną z grupą aminową (zawierającą azot)., Dodanie grupy metylowej do grupy aminowej noradrenaliny powoduje powstanie epinefryny, drugiego głównego mediatora odpowiedzi w locie lub locie. W stosunku do adrenaliny, która jest wytwarzana i przechowywana głównie w nadnerczach, noradrenalina jest przechowywana w niewielkich ilościach w tkance nadnerczy. Jego głównym miejscem przechowywania i uwalniania są neurony współczulnego układu nerwowego (gałąź autonomicznego układu nerwowego)., Tak więc, noradrenalina działa głównie jako neuroprzekaźnik z niektórych funkcji jako hormon (jest uwalniany do krwiobiegu z nadnerczy).
noradrenalina, podobnie jak inne katecholaminy, jest wytwarzana z aminokwasu tyrozyny. Noradrenalina wywiera swoje działanie poprzez wiązanie się z receptorami α – i β-adrenergicznymi (lub adrenoceptorami, tak nazwanymi ze względu na ich reakcję na hormony nadnerczy) w różnych tkankach. W naczyniach krwionośnych wywołuje zwężenie naczyń krwionośnych (zwężenie naczyń krwionośnych), co zwiększa ciśnienie krwi., Ciśnienie krwi jest dodatkowo podwyższone przez noradrenalinę w wyniku jej wpływu na mięsień sercowy, co zwiększa produkcję krwi z serca. Noradrenalina działa również na zwiększenie poziomu glukozy we krwi i poziomu krążących wolnych kwasów tłuszczowych. Wykazano również, że substancja moduluje funkcję niektórych typów komórek odpornościowych(np. limfocytów T). Aktywność noradrenaliny jest skutecznie zakończona przez inaktywację przez enzymy katechol-o-metylotransferazę (COMT) lub monoaminooksydazę (MAO), przez wychwyt zwrotny do zakończeń nerwowych lub przez dyfuzję z miejsc wiązania., Noradrenalina, która rozprasza się od lokalnych zakończeń nerwowych, może działać na receptory adrenergiczne w odległych miejscach.
noradrenalina jest stosowana klinicznie jako środek utrzymania ciśnienia krwi w niektórych rodzajach wstrząsu (np. wstrząs septyczny). Szwedzki fizjolog Ulf von Euler zidentyfikował norepinefrynę w połowie lat 40. XX wieku; za swoje odkrycie otrzymał w 1970 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.