niezależnie od tego, czy próbujesz schudnąć, utrzymać odchudzanie, czy po prostu zachować zdrowie, w pewnym momencie będziesz głodny. Ale po prostu jedzenie, gdy uderza chęć, nie zawsze jest najzdrowszą odpowiedzią — a to dlatego, że głód nie jest tak prosty, jak może Ci się wydawać.
złożona sieć sygnałów w mózgu i ciele napędza to, jak i kiedy czujemy się głodni. A nawet pytanie, dlaczego czujemy się głodni, nie zawsze jest proste do odpowiedzi., Chęć jedzenia wynika nie tylko z zapotrzebowania organizmu na energię, ale także z różnych sygnałów w naszym otoczeniu i dążenia do przyjemności.
aby pomóc ci lepiej zrozumieć i kontrolować swój głód, Live Science rozmawiał z naukowcami, którzy patrzyli na głód w każdy sposób, od sygnałów molekularnych, które napędzają go do psychologii łaknienia. W rzeczy samej, pogrzebaliśmy w badaniach, które szturchały i szturchały głodnych ludzi, aby dowiedzieć się dokładnie, co dzieje się w ich ciałach. Odkryliśmy, że walka z tym głodnym uczuciem wykracza poza jedzenie sycących potraw (choć te z pewnością pomagają!)., Obejmuje to również zrozumienie swoich pragnień i jak z nimi walczyć, a także jak inne wybory stylu życia — takie jak sen, ćwiczenia fizyczne i stres-odgrywają rolę w tym, jak ciało doświadcza głodu.
oto, co odkryliśmy w nauce o głodzie i jak z nim walczyć.
przejdź do sekcji:
- czym jest głód? Homeostatyczne kontra hedoniczne
- kontrolowanie głodu w krótkim okresie – apetyty
- kontrolowanie głodu w długim okresie
- a co z suplementami „blokującymi głód”?
czym jest głód? Homeostatic vs., hedonic
zanim zaczniemy, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, czym jest głód — co dzieje się w twoim mózgu i ciele, co sprawia, że mówisz „Jestem głodny”?
jak się okazuje, uczucie głodu może oznaczać co najmniej dwie rzeczy, a są one całkiem różne-powiedział Michael Lowe, profesor psychologii na Drexel University w Filadelfii.
oczywiście istnieje tradycyjna koncepcja głodu: kiedy nie jadłeś od kilku godzin, twój żołądek zaczyna narzekać i czujesz te zwykłe doznania cielesne związane z głodem, powiedział Lowe., To uczucie głodu wynika z zapotrzebowania organizmu na kalorie; zapotrzebowanie na energię skłania sygnał, że nadszedł czas, aby jeść, powiedział.
badacze określają ten rodzaj głodu jako „głód homeostatyczny” – powiedział Lowe Live Science.
głód homeostatyczny jest napędzany przez złożoną serię sygnałów w całym ciele i mózgu, które mówią nam, że potrzebujemy żywności na paliwo, powiedziała dr Amy Rothberg, dyrektor Kliniki zarządzania wagą i adiunkt medycyny wewnętrznej w Wydziale metabolizmu, Endokrynologii i cukrzycy University of Michigan.,
hormony w organizmie sygnalizują wyczerpanie zapasów energii. Kiedy to nastąpi, poziom greliny (czasami określane jako „hormon głodu”) zaczynają rosnąć, ale następnie stają się tłumione, gdy tylko osoba zaczyna jeść, Rothberg powiedział. Ponadto, gdy żywność przemieszcza się przez ciało, seria reakcji sytości (które sygnalizują pełnię) jest odpalana, zaczynając od jamy ustnej i kontynuując przez żołądek i jelito cienkie, powiedziała. Te sygnały mówią mózgowi: „Hej, mamy tu jedzenie!,”
Są to zestawy przeciwstawnych sygnałów: peptydy pobudzające głód („oreksygeniczne”) i peptydy tłumiące głód („anoreksygeniczne”), powiedziała. Peptydy te są hormonami, które są odpowiedzialne za mówienie mózgowi, że dana osoba musi jeść lub że osoba czuje się pełna.
A najlepszym sposobem na utrzymanie tego pełnego uczucia przez zdrową ilość czasu jest jedzenie pożywnych potraw, które, cóż, wypełniają cię, Rothberg powiedział żywej nauce.
dieta, która zawiera błonnik i chude białko jest bardzo sycąca. A białko jest najbardziej wypełniające makroelementy, powiedziała., Rzeczywiście, ostatnie badanie metaanalizy w Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics wykazało, że spożywanie większych ilości białka zwiększa uczucie sytości w porównaniu z jedzeniem mniejszych ilości białka.
ale ważne jest również, aby zachować ostrożność przy niektórych pokarmach. Na przykład słodziki o zerowej kaloryczności mogą zmylić sygnały pełności i nakłonić mózg do myślenia, że nie jadłeś dużo, gdy faktycznie jesz, co prowadzi do jedzenia więcej, Rothberg powiedział., (Istnieje wiele dyskusji wśród ekspertów w dziedzinie zdrowia na temat wpływu tych substancji słodzących w organizmie. Na przykład, chociaż mogą one pomóc ludziom kontrolować ich poziom cukru we krwi, dowody są mieszane na to, czy pomagają ludziom obniżyć spożycie kalorii lub schudnąć. W naszym wywiadzie z nią Rothberg odnosił się konkretnie do tego, w jaki sposób słodziki bezkaloryczne mogą wpływać na uczucie głodu i sytości.)
inną grupą żywności, na którą należy uważać, jest żywność ultraprocesorowa, która jest ładowana tłuszczem i cukrem., Ludzie nie tylko jedzą dla kalorii, jedzą dla przyjemności, ale pokarmy takie jak te mogą napędzać mózg, aby chcieć ich więcej, zasadniczo obezwładniając normalne sygnały pełności w mózgu, Rothberg powiedział.(Ultraprocesorowe produkty spożywcze to takie, które oprócz cukru, soli, olejów i tłuszczów zawierają dodatki, takie jak emulgatory — smaki i kolory-pomyśl chipsy ziemniaczane lub mrożoną pizzę.)
oczywiście, gdyby ludzie jedli tylko dlatego, że ich ciała potrzebowały kalorii, wszystko byłoby proste. Ale tak nie jest.
ludzie „nie jedzą koniecznie ze względu na sygnały, które rządzą naszymi magazynami energii”, powiedział Rothberg. Raczej, czasami, po prostu chcesz jeść.
ten rodzaj głodu nazywany jest „głodem hedonicznym.”Ale głód hedoniczny-chęć jedzenia, chęci jedzenia, a może pragnienie czegoś-nie jest tak dobrze rozumiany jak głód homeostatyczny, powiedział Lowe., Termin „głód hedoniczny” został ukuty w 2007 roku w recenzji prowadzonej przez Lowe ' a i opublikowany w czasopiśmie Physiology & Behavior.
najbardziej akceptowaną teorią na temat głodu hedonicznego jest to, że ludzkie predyspozycje do bardzo smacznych pokarmów, które ludzie rozwinęli dawno temu, wpadły w amok we współczesnym środowisku, z szeroką dostępnością naprawdę pysznych pokarmów, powiedział Lowe. Ludzie chcą jeść nawet wtedy, gdy nie muszą, powiedział. A im częściej ludzie jedzą bardzo smaczne potrawy, tym bardziej ich mózgi uczą się ich oczekiwać i chcieć, powiedział., Można to nazwać głodem, ale przyczyna tego „głodnego” uczucia wydaje się mieć znacznie więcej wspólnego z poszukiwaniem przyjemności niż z potrzebą kalorii, powiedział.
ale ważne jest, aby ludzie zdali sobie sprawę, że przyjemność odgrywa rolę we wszystkich rodzajach jedzenia. Przyjemność dotyczy zarówno homeostatycznego, jak i hedonicznego jedzenia, podczas gdy zapotrzebowanie na kalorie wchodzi w grę tylko podczas homeostatycznego jedzenia. Na przykład, gdy ktoś jest homeostatycznie głodny, ta osoba jest motywowana zarówno kaloriami, jak i przyjemnością, jaką przynosi jedzenie, powiedział., Ktoś, kto jest hedonicznie głodny, z drugiej strony, jest motywowany tylko przyjemnością, powiedział.
dwa rodzaje głodu nie są całkowicie odrębne, ale raczej reprezentują dwa końce kontinuum, powiedział Lowe. Z pewnością są przypadki głodu, które spadają na każdym końcu spektrum: osoba, która nie jadła od 12 lub więcej godzin, doświadcza głodu homeostatycznego, podczas gdy osoba, która chce deseru po skończeniu posiłku wypełniającego, doświadcza głodu hedonicznego., Ale nie ma konkretnego punktu, w którym ktoś mógłby powiedzieć, że ich głód zmienił się z motywacji kalorii na motywację czysto przyjemności, powiedział.
nawet jeśli człowiek może rozpoznać, czy jego głód jest bardziej głodem hedonicznym niż homeostatycznym, głód hedoniczny może być nieco trudniejszy do zwalczenia.
najlepszą praktyką w walce z głodem hedonicznym jest trzymanie tych bardzo smacznych, kuszących pokarmów z dala od domu., Ale jeśli nie chcesz wyczyścić swojej spiżarni, kolejną wskazówką jest próba ograniczenia pragnienia, jedząc coś „mniej szkodliwego” — na przykład kawałek owocu zamiast cukierka — a następnie sprawdzając, czy nadal chcesz coś słodkiego, powiedział.
wreszcie, utrzymanie smakołyków w porcjach kontrolowanych również może pomóc, Lowe powiedział. Na przykład, zamiast trzymać pół galona lodów w zamrażarce, kupić lody czekoladowe lub kanapki z lodami i zjeść tylko jeden, powiedział.,
kontrolowanie głodu w krótkim okresie – zachcianki
„pragnienie” jedzenia może brzmieć podobnie do zachcianek, a między nimi na pewno się pokrywają. Jednak głód jest pragnieniem konkretnego pożywienia, podczas gdy głód hedoniczny jest pragnieniem smacznych pokarmów w ogóle, powiedział Lowe.
Jon May, profesor psychologii na Uniwersytecie Plymouth w Wielkiej Brytanii, zgodził się, że apetyt na jedzenie jest częścią głodu.,
ale sposób, w jaki człowiek ostatecznie reaguje na uczucie głodu, decyduje o tym, czy rozwija się pragnienie, może powiedzieć żywa Nauka. Jedną z teorii rozwoju pragnień jest rozwinięta teoria intruzji, która została po raz pierwszy zaproponowana przez May i współpracowników w 2004 roku w artykule w czasopiśmie Memory.,
aby zrozumieć rozwiniętą teorię intruzji i jej zastosowanie do pragnień żywności, rozważ to: ludzie nie zawsze są świadomi, że są głodni, dopóki uczucia nie staną się bardzo silne, lub dopóki osoba nie ma nic innego do załatwienia, a tym samym świadomość głodu pojawia się na pierwszym planie ich uwagi, May powiedział. Na przykład, kiedy naprawdę ciężko pracujesz, aby ukończyć projekt w pracy i w końcu go ukończyłeś, zdajesz sobie sprawę, że jesteś głodny., „To przejście od nieświadomości do świadomości sprawia, że głód wydaje się bardzo ważny, więc zajmujemy się nim — i nazywamy to natrętną myślą” – powiedział.
gdyby ktoś poszedł i coś zjadł, myśl byłaby załatwiona, i nie byłoby potrzeby niczego pragnąć, czy pragnąć, powiedziała May. Ale jeśli ktoś nie jadł, może rozwodzić się nad tą natrętną myślą. Być może wyobrażają sobie Widok, zapach i smak jedzenia, pomyślą, gdzie mogą je dostać i tak dalej, powiedziała May., Ponieważ myślenie o jedzeniu jest przyjemne, nadal to robimy, sprawiając, że nasza świadomość, że jesteśmy głodni (i wciąż nie jemy) jest coraz gorsza, powiedział. Rozwijając początkową natrętną myśl, osoba rozwinęła pragnienie, powiedział.
bardziej szczegółowe wyobrażanie sobie żywności może prowadzić do reakcji emocjonalnych, które dodatkowo napędzają pragnienie, May powiedział. W rzeczywistości badania wykazały, że wizualizacja żywności odgrywa tak silną rolę w pragnieniach, że nawet proszenie ludzi o zdjęcie żywności może wywołać pragnienie, powiedział.,
tak więc, aby zatrzymać pragnienie, najlepiej jest udaremnić procesy umysłowe potrzebne do wyobrażenia sobie jedzenia, powiedział. A myślenie o innych obrazach wizualnych to dobry początek.
w coraz większej liczbie badań May przyglądała się walce z głodem, angażując mózg w inne zadania., „Wykorzystaliśmy różne zadania, od bezpośrednich instrukcji, do wyobrażania sobie scen, które nie są związane z jedzeniem, do tworzenia kształtów z gliny bez patrzenia na ręce, grając w „Tetris”, gdzie trzeba wizualizować kształty obracające się i dopasowujące się do luk, ” May powiedział Live Science. „Tetris jest świetny, ponieważ jest tak szybki, że trzeba wizualizować kształt po kształcie” -dodał.,
ostatecznie, „im bardziej zadanie wymaga ciągłego obrazu wizualnego, tym bardziej zmniejszy pragnienie”, ponieważ „obrazy żywności nie mogą zakraść się” do twojego umysłu, powiedziała May.
oczywiście poszczególne pragnienia są krótkie i mogą różnić się intensywnością, May powiedział. Podczas gdy osoba może oprzeć się pragnieniu, zatrzymując umysłowe opracowanie, nadal jest możliwe, że nowe pragnienie pojawi się kilka minut później, powiedział.,
ale badania wykazały, że próbowanie tych konkretnych zadań może zmniejszyć intensywność pragnień ludzi, a także ilość jedzą. Na przykład, w badaniu 2013 opublikowanym w czasopiśmie Appetite, naukowcy odkryli, że kobiety, które patrzyły na aplikację na smartfony, która pokazywała szybko zmieniający się wyświetlacz wizualny, gdy miały pragnienie, poinformowały, że pragnienie stało się mniej intensywne. Co więcej, spożywali również mniej kalorii w ciągu dwóch tygodni., W innym, krótszym badaniu, naukowcy odkryli, że prosząc studentów college ' u, aby żywo wyobrażali sobie angażowanie się w ulubioną aktywność, gdy pragnienie uderzyło zmniejszyło intensywność tych pragnień w okresie czterech dni.
„sama wiedza, jak łaknienie zaczyna się i zatrzymuje, może pomóc ci pozwolić, aby zniknęły bez konieczności reagowania na nie”, powiedziała May., „Większość zachcianek zanika sama w sobie, jeśli możesz się im oprzeć, ale jeśli potrzebujesz pomocy, aby wzmocnić swoją siłę woli”, wizualizacja znanej, przyjemnej sceny może pomóc, podobnie jak majstrowanie czymś poza zasięgiem wzroku i koncentracja na tworzeniu kształtów bez patrzenia na nie, powiedział.
odkąd May po raz pierwszy zaproponował opracowaną teorię włamań w 2004 roku, wielu innych badaczy zgłębiło tę teorię i istnieje coraz więcej dowodów na jej poparcie. W 2015 roku May napisała retrospektywę opisującą, w jaki sposób teoria znalazła się w świecie badań nad łaknieniami i uzależnieniami.,
kontrolowanie głodu w dłuższej perspektywie
poza naszymi myślami o jedzeniu, mechanizmy w naszych ciałach, które regulują głód, są złożone. Rzeczywiście, wiele czynników poza pokarmami, które zazwyczaj spożywamy na co dzień, może mieć wpływ na te mechanizmy. Czynniki te obejmują sen, ćwiczenia i stres.
Sen
wiele badań wykazało, że niewystarczająca ilość snu zwiększa głód, powiedziała Erin Hanlon, pracownik naukowy w dziedzinie endokrynologii, cukrzycy i metabolizmu na Uniwersytecie w Chicago., Na przykład, ograniczenie snu może prowadzić do wzrostu greliny i zmniejszenia leptyny, zgodnie z National Institutes of Health.
zmiany poziomu leptyny i greliny są uważane za bardziej zaangażowane w głód homeostatyczny, ale coraz więcej dowodów na to, że brak snu może również zwiększyć głód hedoniczny, powiedziała.
, Ale badania w laboratoriach wykazały, że ludzie pozbawieni snu wydają się jeść znacznie poza ich kaloryczne potrzeby, sugerując, że jedzą dla nagrody i przyjemności, powiedziała.
na przykład badanie Hanlona z lutego 2016 r., opublikowane w czasopiśmie Sleep, przyjrzało się jednemu mierzalnemu aspektowi jedzenia hedonicznego: poziomowi endokannabinoidów we krwi. Endokannabinoidy są związkami, które aktywują te same receptory, co aktywny składnik marihuany, co prowadzi do zwiększenia uczucia przyjemności. Poziom endokannabinoidów zwykle wzrasta i spada w ciągu dnia i jest związany z jedzeniem., Jednak nie jest jasne, czy związki te napędzają osobę do jedzenia, czy też, gdy osoba zaczyna jeść, utrudniają jej zatrzymanie, powiedział Hanlon.
naukowcy odkryli, że w 24-godzinnym okresie po deprywacji snu (w którym ludzie spali 4,5 godziny, a nie 8,5 godziny), poziom endokannabinoidów osiągnął szczyt później w ciągu dnia, a także pozostawał podwyższony przez dłuższy czas, niż gdy ludzie nie byli pozbawieni snu., Te szczyty zbiegły się z innymi pomiarami w badaniu, w tym gdy ludzie zgłaszali głód i zwiększone pragnienie jedzenia, a także gdy zgłaszali jedzenie większej ilości przekąsek, zgodnie z badaniem. Ogólnie wyniki badania dodają kolejne dowody sugerujące, że niewystarczający sen odgrywa ważną rolę w jedzeniu i głodzie-twierdzą naukowcy.,
ale chociaż istnieje coraz więcej dowodów, aby sugerować, że niewystarczająca ilość snu zwiększa oba rodzaje głodu, nadal pozostaje pytanie, czy odwrotność jest również prawdą — mianowicie, jeśli ludzie śpią więcej, czy będą mniej głodni?
Na przykład, niektóre badania sugerują, że wydłużenie czasu snu może zmniejszyć pragnienie niektórych pokarmów, powiedziała., Ale do tej pory większość z tych badań „sleep extension” skupiła się bardziej na tym, jak sen wpływa na poziom cukru we krwi, niż na tym, które pokarmy ludzie wybierają i ile jedzą, powiedziała. Dlatego potrzeba więcej badań, aby odpowiedzieć na te pytania.
ćwiczenia
dla każdego, kto kiedykolwiek czuł się wygłodniały po treningu, pomysł, że ćwiczenia mogą tłumić apetyt może wydawać się sprzeczne z intuicją., Ale niektóre badania sugerują, że niektóre rodzaje aktywności fizycznej-a mianowicie krótki, intensywny trening – może stłumić poziom hormonów, o których wiadomo, że napędzają apetyt.
na podstawie literatury naukowej, „to na pewno wydaje się, że ćwiczenia zmniejszają hormon stymulujący apetyt grelina,” powiedział Tom Hazell, adiunkta kinezjologii i wychowania fizycznego na Wilfrid Laurier University w Kanadzie. (Jednak nie wszystkie badania na ten temat wykazały ten efekt-dodał.,) Ćwiczenie wydaje się również zwiększać poziom innych hormonów, takich jak cholecystokinina i peptyd YY, które odgrywają rolę w hamowaniu apetytu, Hazell powiedział żywej nauce. Jednak potrzebne są dalsze badania nad tym, jak ćwiczenia wpływają na tłumienie i uwalnianie tych hormonów, powiedział. To wciąż stosunkowo nowy temat badań-dodał.
ale nie wszystkie rodzaje ćwiczeń wydają się mieć taki sam efekt. Większość ludzi faktycznie czuje głód po wykonaniu ćwiczeń o niskiej lub umiarkowanej intensywności, Hazell powiedział, i jest to preferowany rodzaj treningu dla wielu osób.,
wydaje się logiczne, że organizm będzie starał się uzupełnić energię zużywaną podczas ćwiczeń, a gdy intensywność jest niska do umiarkowanej, to stosunkowo łatwo to zrobić po wysiłku, Hazell powiedział. Innymi słowy, aby przywrócić równowagę, organizm chce jeść jedzenie, aby zastąpić kalorie, które właśnie spalone. Ale, w przeciwieństwie do tego, gdy ktoś wykonuje trening o wysokiej intensywności, ciało doświadcza o wiele więcej zmian w metabolizmie niż tylko utrata kalorii, powiedział. Tak więc, chociaż ciało chce uzupełnić swoje zapasy energii, to priorytetowo traktuje radzenie sobie z tymi innymi zmianami przed zrobieniem tego, powiedział.,
wszystko to nasuwa pytanie, czy jeśli czujesz się głodny, możesz ćwiczyć ewentualnie stłumić to uczucie?
„myślę, że gdyby osoba była głodna i wykonała sesję ćwiczeń o wystarczającej intensywności, nadal byłoby korzyści dzięki zmniejszeniu głodu” – powiedział Hazell. Ćwiczenie w czasach, gdy wiesz, że głód ma tendencję do strajku „może być również ciekawą opcją zapobiegawczą”, dodał, choć pomysł ten nie został jeszcze rozpatrzony w formalnym badaniu.,
stres
jeśli chodzi o czynniki, które wpływają na jedzenie, trudno zignorować stare dobre jedzenie stresu. Ale różne rodzaje stresu mogą mieć różny wpływ na różnych ludzi, powiedział dr Michael Lutter, psychiatra na Uniwersytecie Iowa.,
główne stresory — takie jak wojna, głód i ciężka trauma-są związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia poważnych chorób psychicznych, takich jak poważna depresja i zespół stresu pourazowego, z których oba są związane ze zmianami apetytu, powiedział Lutter, który badał neurologiczne podstawy karmienia i nieuporządkowanego jedzenia.
ale dane na temat tego, czy łagodne stresory — takie, jakich ludzie doświadczają na co dzień-mogą wywołać głód, są mniej jasne, lutter powiedział., W ankietach około 40 procent ludzi zgłasza, że je w odpowiedzi na stres, ale kolejne 40 procent twierdzi, że odczuwają spadek apetytu w odpowiedzi na stres, powiedział. Co do pozostałych 20%? Nie zgłaszają żadnych skutków, Lutter powiedział.
nie wiadomo też, co dzieje się w organizmie, aby napędzać jedzenie wywołane stresem. „Historycznie kortyzol był przede wszystkim związany z jedzeniem wywołanym stresem”, powiedział Lutter. Ale ten związek był oparty na badaniach pokazujących, że wysoki poziom kortyzolu-wynikający z leków lub choroby-może wpływać na metabolizm, powiedział., Łagodny stres powoduje również gwałtowny wzrost poziomu kortyzolu; ale te wzrosty są znacznie mniejsze i nie trwają tak długo, więc nie jest do końca jasne, jak bardzo „wywołane stresem” zmiany w kortyzolu komfort jazdy, powiedział.
„grelina i prawdopodobnie leptyna również prawdopodobnie przyczyniają się do zmian w przyjmowaniu pokarmu i masie ciała w odpowiedzi na przewlekły stres”, powiedział Lutter. Jednak najsilniejsze dane na ten temat są u myszy, a nie u ludzi-dodał.
dla osób, które chcą zmniejszyć „stres odżywiania”, podejścia oparte na uważności są prawdopodobnie najlepiej zbadane., Jednak dowody w tej dziedzinie nie są przytłaczające, Lutter powiedział. („Uważność” jest wtedy, gdy człowiek uczy się być świadomym tego, co czuje fizycznie i psychicznie od chwili do chwili.) Ale oprócz uważności, prowadzenie dziennika tego, co jesz jest innym podejściem, które może pomóc monitorować sposób spożywania żywności odnosi się do zmian w emocjach.
a co z suplementami „blokującymi głód”?
szybkie wyszukiwanie w Internecie „suplementy hamujące apetyt” daje mnóstwo wyników, ale czy któreś z tych tabletek warto kupić?, Odpowiedź, w skrócie, jest nie, powiedział Melinda Manore, profesor żywienia na Oregon State University.
chociaż istnieją pewne dowody, że niektóre z tych suplementów mogą tłumić apetyt, każdy efekt może nie być bardzo wyraźny, manore zauważył. W porównaniu do gdy osoba przyjmuje placebo, on lub ona może zobaczyć 2 lub 3 funtów. (0,9 do 1.,4 kg) utraty wagi podczas przyjmowania niektórych rodzajów suplementów, powiedziała, zauważając, że większość ludzi oczekuje bardziej drastycznych wyników.Wiele z over-the-counter tłumienia apetytu, które mają na celu tępienie hormonów stymulujących apetyt, są naprawdę tylko stymulanty, manore powiedział na żywo Nauki. I chociaż naukowcy odkryli, że te suplementy mogą nieco tłumić apetyt, są niebezpieczne, ponieważ nie są regulowane, powiedziała., Ponadto firmy suplementacyjne często „układają” stymulanty — co oznacza, że łączą kilka składników w jeden suplement — i tego typu suplementy należy całkowicie unikać, powiedział Manore.
na przykład dwa popularne suplementy mające na celu walkę z głodem wspomagające odchudzanie to rozpuszczalny błonnik oraz ekstrakt z rodzaju kaktusa o nazwie Hoodia gordonii. W 2012 przegląd badań opublikowanych w International Journal of Sport Nutrition and Exercise Metabolism, Manore spojrzał na wszystkie dostępne dowody na temat tych suplementów., Odkryła, że chociaż wykazano, że dieta o wysokiej zawartości błonnika pomaga w utracie wagi, dowody na uzupełnienie diety w błonnik są bardziej niejednoznaczne i mogą zależeć od rodzaju i ilości używanego błonnika, zgodnie z przeglądem. Co więcej, nie było dowodów z badań na ludziach wykazujących, że Hoodia gordonii hamuje apetyt, napisał Manore.
ostatecznie, chociaż niektóre produkty wykazują skromne efekty, wiele suplementów nie miało ani żadnych, ani ograniczonych randomizowanych, kontrolowanych badań w celu zbadania ich skuteczności, Manore napisał., „Obecnie nie ma mocnych dowodów naukowych wskazujących, że jeden konkretny suplement spowoduje znaczną utratę wagi”, zwłaszcza w dłuższej perspektywie, napisała w swoim wniosku.
Sara G. Miller na Twitterze @SaraGMiller. Śledź na żywo naukę @ livescience, Facebook& Google+. Oryginalnie opublikowane na Live Science.