rentgenowskie (radiografie) są najczęstszą i powszechnie dostępną techniką obrazowania diagnostycznego. Nawet jeśli potrzebujesz bardziej zaawansowanych badań, prawdopodobnie najpierw dostaniesz rentgen.
część twojego ciała jest umieszczona pomiędzy aparatem rentgenowskim a filmem fotograficznym lub cyfrowym czujnikiem rentgenowskim. Musisz trzymać się nieruchomo, podczas gdy maszyna na krótko wysyła fale elektromagnetyczne (promieniowanie) przez twoje ciało, odsłaniając film, aby odzwierciedlić twoją wewnętrzną strukturę. Poziom ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie nie jest szkodliwy, ale lekarz podejmie specjalne środki ostrożności, jeśli jesteś w ciąży.
Kości, zwapnienia, niektóre guzy i inne gęste materie wydają się białe lub lekkie, ponieważ pochłaniają promieniowanie., Mniej gęste tkanki miękkie i pęknięcia w kości przepuszczają promieniowanie, dzięki czemu te części wyglądają na ciemniejsze na filmie rentgenowskim.
prawdopodobnie zostaniesz prześwietlony pod kilkoma kątami. Jeśli masz złamanie w jednej kończynie, lekarz może chcieć prześwietlenie porównawcze Niezabezpieczonej kończyny. Twoja sesja rentgenowska zakończy się za około 10 minut. Obrazy są gotowe szybko. Są one albo opracowane z filmu rentgenowskiego lub zapisane na płycie CD do oglądania na ekranie komputera.
w niektórych okolicznościach, materiał kontrastowy lub barwnik może być wstrzykiwany do stawu podczas robienia zdjęć rentgenowskich., Procedura ta, zwana „artrogramem”, pomaga zarysować struktury tkanek miękkich w stawie. Może również potwierdzić umieszczenie igły w stawie, gdy płyn jest usuwany lub leki są wstrzykiwane do stawu.
promienie rentgenowskie mogą nie pokazywać tyle szczegółów, co obraz wykonany bardziej wyrafinowanymi technikami. Są jednak najczęstszym narzędziem obrazowania używanym do oceny problemu ortopedycznego i są łatwo dostępne w większości gabinetów lekarskich.