Maximilian, w całości Ferdynand Maksymilian Józef, (ur. 6 lipca 1832, Wiedeń, Austria—zm. 19 czerwca 1867, koło Querétaro, Mex.), arcyksiążę Austrii i cesarz Meksyku, człowiek, którego naiwny liberalizm okazał się nierówny wobec międzynarodowych intryg, które posadziły go na tronie i brutalnych walk w Meksyku, które doprowadziły do jego egzekucji.
młodszy brat cesarza Franciszka Józefa, służył jako kontradmirał w austriackiej marynarce wojennej i jako gubernator generalny Królestwa Lombardzko-weneckiego., W 1863 przyjął propozycję objęcia tronu meksykańskiego, fałszywie wierząc, że Meksykanie wybrali go na swojego króla; w rzeczywistości propozycja ta była wynikiem spisku pomiędzy konserwatywnymi Meksykanami, którzy chcieli obalić liberalny rząd prezydenta Benito Juáreza, a francuskim cesarzem Napoleonem III, który chciał ściągnąć dług z Meksyku i rozwinąć tam swoje imperialistyczne ambicje. Wspierany przez armię francuską Maksymilian popłynął do Meksyku ze swoją żoną Carlotą, córką Leopolda I, króla Belgów.,
koronowany na cesarza 10 czerwca 1864 r.Maksymilian zamierzał rządzić z ojcowską życzliwością, uważając się za Protektora indyjskich chłopów. Popierał szeroko zakrojone reformy Juáreza (ku oburzeniu właścicieli ziemskich) i był zdecydowany znieść peonage, i antagonizował hierarchię Rzymsko-Katolicką, odmawiając przywrócenia ogromnych majątków kościelnych skonfiskowanych przez Juáreza. Skarbiec był jednak tak nagi, że musiał wykorzystywać własne odziedziczone dochody na codzienne wydatki.,
do kwietnia 1865 roku armia francuska z powodzeniem wsparła Maksymiliana, prowadząc Juárez na północ prawie do Teksasu. Ale w tym miesiącu zakończyła się amerykańska wojna domowa, A Stany Zjednoczone zażądały wycofania wojsk francuskich z Meksyku, ponieważ ich obecność była naruszeniem doktryny Monroe. Carlota uciekła do Europy, aby szukać pomocy dla męża u Napoleona III i papieża Piusa IX, ale po niepowodzeniu jej wysiłków doznała głębokiego załamania emocjonalnego. Wojska francuskie wycofały się w marcu 1867 roku, a Juárez i jego armia wycofały się do Meksyku., Odmawiając abdykacji, czując, że nie może honorowo opuścić „swoich ludzi”, Maksymilian został mianowany naczelnym dowódcą armii cesarskiej przez swoich konserwatywnych meksykańskich zwolenników. Pod Querétaro niewielkie siły Maksymiliana zostały otoczone, wygłodzone i ostatecznie poddane kapitulacji (15 maja 1867). Mimo że Victor Hugo, Giuseppe Garibaldi i wielu koronowanych głów Europy zwróciło się do Juáreza o uratowanie życia Maksymiliana, Prezydent Meksyku odmówił ułaskawienia, biorąc pod uwagę, że tysiące meksykańskich istnień straciło życie w ostatniej walce o niepodległość od zagranicznej dominacji., 19 czerwca 1867 Maksymilian został stracony na wzgórzu pod Querétaro.