masa elektronów służy do obliczenia stałej Avogadro NA:

N A = M u A r (e ) m E = M U A R ( e ) C α 2 2 r ∞ h . {\displaystyle N_ {\rm {A}}={\frac {M_ {\RM {u}}A_ {\RM {r}} ({\RM{e}})} {M_ {\RM {e}}}={\frac {M_ {\RM {u}} A_ {\RM {r}} ({\RM{e}}) c\alpha ^{2}} {2r_ {\infty} h}}.,{\displaystyle m_{\rm {u}} = {\frac {M_{\RM {u}}}} {N_{\RM {a}}}} = {\frac {M_{\RM {e}}}} {a_{\RM {r}}} {a_ {\RM {r}}} {RM {e}})} = {\frac {2r_ {\infty} H} {A_ {\RM{r}} ({\RM {e}}) c\alpha ^{2}}},}

gdzie mu jest stałą masy molowej ( zdefiniowaną w Si), a ar (e)jest bezpośrednio zmierzoną wielkością, względną masą atomową elektronu.,

zauważ, że mu jest zdefiniowane w kategoriach Ar (e), a nie odwrotnie, a więc nazwa „masa elektronu w jednostkach masy atomowej” dla Ar(e) obejmuje definicję kołową (przynajmniej w kategoriach praktycznych pomiarów).

względna masa atomowa elektronu wchodzi również w obliczenie wszystkich innych względnych mas atomowych. Zgodnie z konwencją względne masy atomowe są cytowane dla atomów neutralnych, ale rzeczywiste pomiary są wykonywane na jonach dodatnich, albo w spektrometrze masowym, albo pułapce Penninga. Stąd masa elektronów musi być dodana z powrotem do zmierzonych wartości przed tabelą., Należy również dokonać korekty dla równoważnika masy energii wiązania Eb. Biorąc najprostszy przypadek całkowitej jonizacji wszystkich elektronów, dla nuklidu X o liczbie atomowej z,

A r ( X ) = A R ( X Z + ) + Z A R ( e ) − E B / M U c 2 {\displaystyle A_{\rm {R}}({\RM {X}})=A_{\RM {R}}({\RM {X}}^{Z+})+ZA_{\RM {R}}({\RM {e}})-e_{\RM {B}}/M_{\RM {U}}C^{2}\,}

ponieważ względne masy atomowe są mierzone jako stosunek mas, korekty muszą być zastosowane do obu jonów: niepewność w poprawkach jest znikoma, jak pokazano poniżej dla wodoru 1 i tlenu 16.,

parametr fizyczny 1h 16O
względna masa atomowa jonu XZ+ 1.00727646677(10) 15.99052817445(18)
względna masa atomowa elektronów z 0.00054857990943(23) 0.0043886392754(18)
korekta dla energia wiązania -0.0000000145985 -0.0000021941559
względna masa atomowa atomu neutralnego 1.00782503207(10) 15.,99491461957(18)

zasada może być pokazana przez określenie względnej masy atomowej elektronu przez Farnham et al. na University of Washington (1995). Polega na pomiarze częstotliwości promieniowania Cyklotronowego emitowanego przez elektrony i jony 12C6+ w pułapce Penninga., Stosunek dwóch częstotliwości jest równy sześciokrotnie odwrotnemu stosunkowi mas dwóch cząstek (im cięższa cząstka, tym niższa częstotliwość promieniowania Cyklotronowego; im wyższy ładunek na cząstce, tym wyższa częstotliwość):

ν C ( 12 C 6 + ) ν C ( e ) = 6 A R ( e ) A R ( 12 C 6+) ν C (e) = 6 A R (e) A R (12 C 6 + ) = 0.000 274 365 185 89 ( 58 ) {\displaystyle {\frac {\nu _{c}({}^{12}{\rm {C}}^{6+})}{\nu _{c}({\RM {e}})}={\frac {6A_{\RM {r}} ({\RM {e}})} {A_ {\RM {r}}({}^{12}{\rm {C}}^{6+})}}=0.,000\,274\,365\,185\,89(58)}

ponieważ względna masa atomowa jonów 12C6 + wynosi prawie 12, stosunek częstotliwości może być użyty do obliczenia pierwszego przybliżenia do Ar (e), 5.4863037178×10-4. Ta przybliżona wartość jest następnie używana do obliczenia pierwszego przybliżenia Ar(12c6+), wiedząc, że Eb(12C)/muc2 (z sumy sześciu energii jonizacji węgla) wynosi 1,1058674×10-6: ar(12c6+) ≈ 11,9967087236367. Wartość ta jest następnie używana do obliczenia nowego przybliżenia do Ar (e), a proces powtarza się, dopóki wartości nie będą się różnić (biorąc pod uwagę względną niepewność pomiaru, 2.,1×10-9): dzieje się tak w czwartym cyklu iteracji dla tych wyników, dając Ar(e) = 5.485799111(12)×10-4 dla tych danych.