Mary Tyler Moore, której Komiksowe wyczucie czasu i wszechamerykańska Uroda uczyniły ją wiodącą gwiazdą telewizyjną i nagradzaną Emmy aktorką, zanim przyjęła dramatyczne role w filmach, a której komedia sytuacyjna z Lat 70.o życiu zawodowej samotnej kobiety była uważana za kulturowy i feministyczny kamień milowy, zmarła w styczniu. 25 w szpitalu w Greenwich, Conn. Miała 80 lat.
, Aktorka, która miała dom w Greenwich, zmagała się z cukrzycą przez większość swojego życia i przeszła operację mózgu w 2011 roku, aby usunąć łagodny guz z tkanki wyściółkowej wokół mózgu.
Pani Moore, która grała spunky housewife w „The Dick Van Dyke Show” w latach 60.i idealistyczną kobietę kariery w „The Mary Tyler Moore Show” w latach 70., była aktorką o dynamicznym zasięgu i osiągnięciach. W 1980 zdobyła nagrodę Tony Award za rolę czteroosobowej rzeźbiarki w „Whose Life Is It Anyway?,”oraz Emmy za rolę reżyserki sierocińca w produkcji telewizyjnej” skradzione dzieci ” (1993). Była nominowana do Oscara jako mroźna matriarchatka w” zwyczajnych ludziach ” (1980), debiucie reżyserskim Roberta Redforda.
firma produkcyjna ms.Moore, MTM Enterprises, stworzyła przełomowe programy telewizyjne w latach 70. i 80., W Tym „Hill Street Blues” i „St. Elsewhere.”, Ale przede wszystkim była uważana za jedną z najlepszych aktorek komiksowych telewizji ze względu na swoje role w dwóch najpopularniejszych sitcomach wszech czasów.,
otrzymała dwie nagrody Emmy za rolę Laury Petrie, uroczej i lekko rozczochranej żony scenarzystki telewizyjnej, w serialu „The Dick Van Dyke Show”, emitowanym w latach 1961-1966. Pani Moore, sporting Capri Spodnie i Jackie Kennedy bouffant, utrzymywała się z weteranów artystów, takich jak Van Dyke (jako jej mąż), Morey Amsterdam i Rose Marie. Pani Moore powiedziała, że zawsze myślała o sobie jako ” nowy rodzaj komika-zabawna Hetero kobieta.,”
Carl Reiner, jeden z twórców serialu, powiedział kiedyś o Pani Moore, że ” miała ping w swoim głosie, który do mnie dotarł, gdy pierwszy raz ją usłyszałem.”Iskra seksualna, którą wygenerowała wraz ze swoim telewizyjnym mężem, była nowatorskim zwrotem w poprzednich gospodyniach telewizyjnych, które były ogólnie przedstawiane jako matczyne i obmacywane w spódnicach i perłach.
Po tym, jak „The Dick Van Dyke Show” zakończył się w szczytowym momencie jego popularności, Pani Moore nakręciła kilka hollywoodzkich filmów, w tym Musicale „gruntownie Modern Millie” (1967) u boku Julie Andrews i „Change of Habit” (1969) z Elvisem Presleyem., Ponownie pojawiła się na małym ekranie z „Mary Tyler Moore”, który emitowany był w CBS w latach 1970-1977.
często uważany za jeden z najbardziej literackich sitcomów swojej epoki, „Mary Tyler Moore” był również jednym z pierwszych sitcomów, w których główną postacią była jedna pracująca kobieta. Jego atrakcyjność była często przypisywana jego świadomości feministycznej, a Pani Moore grała fikcyjną asystentkę telewizyjną z Minneapolis, Mary Richards, która prowadzi karierę, przyjaźnie i samotne życie.,
serial był chwalony za realistyczny obraz współczesnej kobiety — takiej, której życie koncentrowało się na pracy, a nie rodzinie, i takiej, w której mężczyźni byli kolegami, a nie mężami czy interesami miłosnymi. Poruszał tematy niegdyś uważane za tabu, takie jak kontrola urodzeń.
„trzydziestka trzecia, niezamężna i niezamężna-Mary jest ideałem wyzwolonej kobiety”
ale przede wszystkim serial był śmieszny. On nawet ośmieliłem się żartowałem o śmierć. W odcinku „Chuckles Bites The Dust” Cała redakcja-z wyjątkiem Mary Richards – dostaje chichoty po śmierci klauna., Na pogrzebie, tylko Mary wybucha śmiechem na mowę pastora: „trochę pieśni, trochę tańca, trochę seltzer w spodniach.”
Mary Tyler Moore w 1981 roku była nominowana do Oscara dla Najlepszej Aktorki za ” zwykłych ludzi.”(Randy Rasmussen/AP) Pani Moore powiedziała, że odcinek był jej testem — śmiała się w niewłaściwych czasach – i że zakończyła filmowanie tylko poprzez ” czysty terror utraty wiary, którą Obsada włożyła we mnie.”
, Ale kierownictwo sieci obawiało się, że pani Moore została tak zidentyfikowana jako Laurie Petrie z „The Dick Van Dyke Show”, że widzowie pomyślą, że jej postać rozwiodła się z Van Dyke ' S. jej postać została przepisana jako samotna kobieta, która przeniosła się do miasta po zakończeniu długiego związku z lekarzem.
Allan Burns, jeden z twórców serialu, powiedział kiedyś: „nigdy nie mogliśmy przeboleć faktu, że w myślach bizantyjskich uważali, że lepiej jest żyć z kimś niż się rozwieść.”
ms., Atrakcyjność Moore ' a równoważyła silne osobowości jej męskich partnerów: Ed Asner jako jej szef, Lou Grant; Ted Knight jako arogancki prezenter Ted Baxter; i Gavin MacLeod jako znudzony pisarz Murray Slaughter. Życie zawodowe Richards zostało skompensowane przez jej kobiece życie domowe z Cloris Leachman jako jej ditsy gospodyni, Phyllis i Valerie Harper jako jej najlepsza przyjaciółka i Sąsiadka, Rhoda. Postacie Leachmana i Harpera rozwinęły się i stały się widoczne w serii spinoff, podobnie jak Lou Grant Asnera.,
Kiedy seria zakończyła się w 1977 roku, życie Mary Richards nie zostało rozwiązane w sposób przewidywalny. Nie wyszła za mąż i nie miała perspektyw na męża.
Pani Moore była co roku nominowana do Nagrody Emmy jako główna aktorka podczas siedmioletniego trwania serialu, wygrywając trzykrotnie. Była również obecna za kulisami poprzez swoją firmę produkcyjną, którą założyła w 1969 roku z ówczesnym mężem Grantem Tinkerem.,
Kiedy CBS zwróciło się do aktorki o zagranie we własnym serialu, duet pod kierownictwem MTM zawarł umowę z siecią, która dała im część własności i twórczą kontrolę nad serialem, co było praktycznie niespotykane w tamtym czasie.
firma, która nosiła Inicjały Pani Moore i maskotkę kotka miauczącą po każdym koncercie — wywracając kapelusz ryczącym lwem MGM — zaczęła produkować inne hity telewizyjne w latach 70. i 80., w tym „The Bob Newhart Show”, „WKRP in Cincinnati”, „Remington Steele” i trzy spin-offy „Mary Tyler Moore”. Oprócz sitcomu, Pani., Moore miał niewielki udział w rozwoju innych hitów firmy.
„Mary Tyler Moore zasługuje na miejsce w Panteonie Wielkich aktorek komiksowych, takich jak Gracie Allen, Lucille Ball i Carol Burnett, i to właśnie za to zostanie najbardziej zapamiętana” – powiedział historyk telewizji Robert Thompson Z Syracuse University. „Jej dalsze osiągnięcia jako wykonawczyni Pieśni i Tańca, poważnej aktorki dramatycznej i współzałożycielki jednej z najważniejszych firm produkcyjnych Telewizji, są jednak dowodem wszechstronności pokazanej przez bardzo niewiele osób w historii amerykańskiej rozrywki.,”
Mary Tyler Moore urodziła się na Brooklynie. 29, 1936. Rodzina mieszkała później w Queens, a następnie w Los Angeles. Jej ojciec był urzędnikiem firmy Komunalnej z sfrustrowanymi aspiracjami show-biznesu. Był, jak powiedziała pani Moore, zimnym kierownikiem zadań. Jej matka była alkoholiczką, co zapowiadało własne zmagania Pani Moore z alkoholizmem i jej pobyt na początku 1980 roku w Betty Ford alcohol and drug treatment center w Rancho Mirage, Calif.
Pani Moore aspirowała do kariery w tańcu., Świeżo po szkole średniej w 1955 roku została obsadzona jako „Happy Hotpoint”, Tańcząca elfka promująca sprzęt kuchenny. Reklamy, które pojawiły się podczas przerw w „przygodach Ozziego i Harriet”, doprowadziły do pracy nad innymi programami telewizyjnymi, w tym jako seksowny operator telefoniczny Sam w „Richard Diamond, Prywatny Detektyw” (1957), z Davidem Janssenem w roli głównej.
wystąpiła na castingu do roli córki Danny ' ego Thomasa w „Make Room for Daddy”, ale została odrzucona z powodu jej małego, odwróconego nosa. „Z takim nosem jak Twój, kochanie, nie wyglądasz jakbyś mógł należeć do mnie” – powiedział podobno Thomas Pani Moore., Thomas, którego firma wyprodukowała „The Dick Van Dyke Show”, polecił ją do roli, która byłaby jej przełomem.
w 1961 roku rozwiodła się ze swoim pierwszym mężem, sprzedawcą sprayu Richarda Meekera. (Nazwisko panieńskie Laury Petrie w „The Dick Van Dyke Show” brzmiało Meeker.)
wyszła za mąż za Tinkera, dyrektora produkcji telewizyjnej, który później został prezesem i dyrektorem naczelnym NBC, w 1962 roku. Jej drugie małżeństwo rozpadło się wkrótce po tym, jak jej jedyne dziecko, Richard Meeker Jr., przypadkowo postrzelił się i popełnił samobójstwo w 1980 roku. Tinker zmarł w listopadzie 2016.
dla MS., Moore, śmierć jej syna była być może NAJNIŻSZYM momentem w życiu osobistych tragedii. Dwa lata wcześniej jej młodsza siostra zmarła z przedawkowania narkotyków.
w 1983 roku poślubiła Roberta Levine ' a, kardiologa, którego poznała, gdy leczył matkę Pani Moore. Przeżyje.
Po „Mary Tyler Moore” aktorka powiedziała, że „postanowiła nie grać więcej postaci, z którymi byłam całkowicie zaznajomiona.”Skupiła się na bardziej dramatycznych rolach, najbardziej uderzających w „zwykłych ludzi”, opartych na powieści Judith Guest o podmiejskiej rodzinie dotkniętej tragedią. Jako Beth Jarrett, Ms., Moore wniosła zaskakującą lodowatość do roli matki walczącej o utrzymanie życia po śmierci swojego ulubionego syna.
otrzymała nominację do Oscara w kategorii Najlepsza aktorka, a krytyk filmowy „New York Times” Vincent Canby pochwalił jej występ jako ” niezwykle piękny, jednocześnie delikatny, twardy i zdesperowany.”
Pani Moore zagrała również w offbeatowych filmach, takich jak” Flirting With Disaster ” (1996) Davida O. Russella, grając neurotyczną przybraną matkę Bena Stillera., Otrzymała nominacje do Emmy za role w serialach telewizyjnych: korespondentka telewizyjna walcząca z rakiem piersi w „First, You Cry” (1978); żona lekarza, który ma atak serca w „Heartsounds” (1984) u boku Jamesa Garnera; i coraz bardziej niestabilna pierwsza dama Mary Todd Lincoln w „Lincolnie” Gore ' a Vidala (1988) u boku sama Waterstona.
powiedziała kiedyś „The New York Times”, że w ciągu długiej kariery była nieswojo postrzegana przez jej sukcesy w komedii, szczególnie jako symbol wyzwolenia kobiet.
, „Nie mogę go nosić ze sobą bardziej niż mogę być świadomy faktu, że te kamery mogą reprezentować 50 milionów ludzi. . . . Myślę o tym tylko wtedy, gdy próbuję znaleźć dobry stolik w restauracji, a szef nigdy nie widział telewizji ani zwykłych ludzi. Wtedy myślę sobie, ale jestem symbolem!””