Louis Pasteur jest jednym z „wielkich” nauki. Niezliczone miliony ludzi żyjących dziś zawdzięczają swoje życie jego odkryciom.
Pasteur zrewolucjonizował chemię i biologię dzięki odkryciu cząsteczek organicznych o lustrzanym odbiciu, a następnie założył mikrobiologię dzięki pracy nad fermentacją, odkryciu bakterii beztlenowych i ustanowieniu teorii chorób zarodkowych. Proces, który wymyślił, aby zapobiec zepsuciu żywności, pasteryzacji, jest nadal używany na całym świecie.,
początki
Louis Pasteur urodził się w miasteczku Dole we wschodniej Francji 27 grudnia 1822 roku. Jego ojcem był Jean-Joseph Pasteur, odznaczony były sierżant w armii Napoleona Bonaparte, który obecnie pracował jako garbarz. Jego matką była Jeanne-Etiennette Roqui. Loius miał starszą siostrę i dwie młodsze siostry. Rodzina żyła skromnie.
gdy Louis miał cztery lata, jego rodzina przeniosła się do pobliskiego miasta Arbois. W wieku ośmiu lat rozpoczął naukę w École Primaire Arbois – była to właściwie jednoosobowa sala w Ratuszu., Umiał już czytać, będąc nauczany przez ojca. Jego nauczyciele ocenili jego zdolności akademickie w dzieciństwie jako średnie.
w latach młodzieńczych Louis otrzymywał bezpłatne korepetycje od przyjaciela ojca, buoussona de Mairet, uczonego. Dzięki tej dodatkowej pomocy Louis zaczął wykazywać rosnące zdolności akademickie – zaczął zdobywać nagrody w szkole – i coraz bardziej wyglądało na to, że wykształcenie na poziomie studiów będzie dla niego odpowiednie.
ojciec planował, że jego syn zostanie szanowanym nauczycielem w liceum.,
pastelowy portret ojca, Louis Pasteur, lat 15.
poza zdolnościami akademickimi, Louis wykazywał również znaczny talent artystyczny, zwłaszcza jego pastelowe portrety.
pod koniec października 1838 roku, w wieku 15 lat, Louis Pasteur przybył do Paryża, gdzie miał mieszkać w akademiku i uczęszczać do szkoły z internatem – Institution Barbet – aby przygotować go do École Normale Supérieure w Paryżu – elitarnej uczelni – często nazywanej po prostu École Normale lub ENS.,
Niestety Louis był w Paryżu kompletnie nieszczęśliwy, strasznie tęsknił za domem. Przetrwał nieco ponad dwa tygodnie, zanim jego ojciec odbył długą podróż i zabrał go do domu, do Arbois.
w 1839 roku, w wieku 16 lat, przeniósł się do Besançon, zaledwie 49 km od Arbois, aby uczęszczać do Royal College, szkoły średniej. Bliżej rodzinnego miasta czuł się mniej tęsknoty za domem, pracował bardzo ciężko i zdał egzamin maturalny w 1840 roku. Następnie był w stanie zarabiać pieniądze jako asystent nauczyciela w Royal College.
przez dwa lata Pasteur zarabiał pieniądze, podczas gdy podnosił swoje kwalifikacje akademickie., Następnie zdał egzamin wstępny do ENS. Chociaż przygotowywał się do egzaminu, pobierając dodatkowe lekcje z Matematyki, Fizyki i chemii, dużo czasu poświęcał również – zbyt dużo czasu-rysując pastelowe portrety.
Pasteur pracował przez kolejny rok jako asystent nauczyciela, zanim przeniósł się do Paryża w 1843 roku, aby studiować w Lycée Saint-Louis, liceum, które miało na celu wprowadzenie uczniów do ENS. tam zdobył nagrodę dla najlepszego ucznia fizyki i zdał egzamin wstępny ENS z wysoką rangą.
w 1844 roku, w wieku 21 lat, wstąpił do École Normale Supérieure., W 1845 uzyskał stopień naukowy doktora. W 1846 roku zajął trzecie miejsce w naukach fizycznych w Agrégation – bardzo prestiżowym, prowadzonym przez rząd, otwartym egzaminie dla każdego, kto chciał pracować w edukacji: po tym został przydzielony do pracy nauczyciela w szkole średniej w Tournon – myśl, która go przerażała.
chciał pozostać w Paryżu i kontynuować badania naukowe i nauczanie na wyższym poziomie.,
a Life in Science
Louis Pasteur w École Normale
na szczęście profesor chemii w École Normale o imieniu Antoine Jérome Balard polubił to, co zobaczył od Pasteura.
Balard był wybitnym naukowcem, znanym z odkrycia pierwiastka bromu w 1826 roku . Zaoferował pracę Pasteura jako asystent absolwenta chemii wraz z możliwością przeprowadzenia badań do doktoratu.,
Balard prowadził również udaną kampanię przeciwko rządowemu Departamentowi edukacji, który próbował zmusić Pasteura do przeniesienia się do pracy nauczyciela w Tournon.
w 1847 roku 24-letni Pasteur złożył pracę dyplomową z chemii i dalszą pracę dyplomową z fizyki. Otrzymał tytuł doktora. bardzo ciężko pracował nad swoimi badaniami-nawykiem, który pozostanie z nim przez całe życie.
w następnym roku, w wieku zaledwie 25 lat, został mianowany profesorem chemii na Uniwersytecie w Strasburgu.,
wkład Louisa Pasteura w naukę
optycznie aktywne cząsteczki
Pasteur dokonał pierwszego wielkiego odkrycia w 1848 roku. Przez wiele lat naukowcy zastanawiali się nad organicznymi chemikaliami, takimi jak kwas winowy. Stwierdzono, że duża liczba naturalnych substancji organicznych obraca płaszczyznę światła spolaryzowanego w lewo lub w prawo, podczas gdy pozornie identyczne substancje wykonane w laboratorium nie.
Pasteur, który wykonał badania światła spolaryzowanego do swojej pracy z fizyki, odkrył rozwiązanie zagadki., Pokazał, że cząsteczki mogą istnieć w postaci lustrzanego odbicia, jak pokazano na poniższym obrazku.
cząsteczki lewej i Prawej Ręki: chociaż cząsteczki powyżej wydają się bardzo podobne, różnią się w taki sam sposób, jak twoja prawa ręka różni się od lewej. Jedna cząsteczka jest lustrzanym odbiciem drugiej. Nie można ich nakładać na siebie. Inaczej oddziałują na światło.,
było to niezwykle znaczące odkrycie w historii nauki, ujawniające asymetrię w samym sercu świata przyrody: wiele cząsteczek wytwarzanych w przyrodzie jest leworęcznych lub praworęcznych. Odkrycie Pasteura utorowało drogę do przełomowych odkryć w chemii, biochemii i farmaceutykach.
w 1854 roku, w wieku 31 lat, Pasteur opuścił Strasburg, aby zostać dziekanem Wydziału Nauk Uniwersytetu w Lille – bardzo wysokie stanowisko dla tak młodego naukowca.,
jeden z uczniów z Lille opowiedział mu o problemie, który dręczył jego ojca przemysłowca. Ojciec Emile Bigo-Danel był właścicielem gorzelni w Lille, która przerabiała buraki cukrowe na alkohol w drodze fermentacji. Czasami fermentacje poszły źle i wytworzyły niskie stężenia alkoholu. Czasami alkohol się sypał.
Pasteur był zafascynowany tym problemem i postanowił zbadać zjawisko fermentacji.
„Louis… jest teraz po szyję w soku z buraków. Całe dnie spędza w gorzelni.,”
w tym czasie najczęściej akceptowanym wyjaśnieniem fermentacji było to, że był to proces powodowany przez drożdże – jednokomórkowy mikroorganizm-umierający i rozkładający się. Stało się tak pomimo faktu, że już w 1836 Theodor Schwann wykazał, że fermentacja cukru do alkoholu wymaga działania żywych drożdży. Schwann był wyśmiewany za swoją pracę!,
W roku 1858 i kolejnych latach Pasteur opublikował wyniki intensywnych prac badawczych, które prowadził w Lille, stwierdzając, że fermentacja jest procesem obejmującym działanie żywych drożdży. Żywe drożdże zamieniają cukier w alkohol.
odkrył, że działanie różnych drożdży powoduje, że mleko staje się kwaśne, przekształcając cukry mleczne w kwas mlekowy. Jeśli te drożdże zanieczyszczają fermentację wina, wino jest zanieczyszczone przez produkcję kwasu mlekowego.,
Pasteur napisał:
„fermentacja alkoholowa jest aktem skorelowanym z życiem i organizacją komórek drożdży, a nie ze śmiercią lub rozkładem komórek.”
Świat naukowy zaakceptował, że działanie żywych drożdży jest konieczne do przeprowadzenia fermentacji.
Po latach Pasteur napisał osobisty list do Schwanna wyrażając swój podziw, mówiąc:
„od dwudziestu lat podróżuję po niektórych ścieżkach otwartych przez Ciebie.,”
odkrycie życia beztlenowego
w 1857 roku, w wieku 34 lat, Pasteur powrócił do École Normale w Paryżu jako dyrektor studiów naukowych. Nie było dla niego laboratorium, a rząd powiedział, że nie ma pieniędzy na finansowanie badań. Zdeterminowany, aby kontynuować swoją pracę, Pasteur osobiście opłacił przebudowę części strychu École Normale na laboratorium i sfinansował tam własną pracę badawczą.,
jego wiara w jego zdolność do dokonywania bardziej naukowych przełomów została wkrótce nagrodzona odkryciem całkowicie nowego typu żywego organizmu – drobnoustrojów beztlenowych – drobnoustrojów, które żyją bez potrzeby powietrza lub tlenu, który zawiera.
pasteryzacja
po kilku latach obserwacji korzystnego i szkodliwego wpływu drobnoustrojów na żywność, w 1862 roku Pasteur wynalazł proces pasteryzacji., Podczas pasteryzacji produkty rolne i browarnicze, takie jak mleko, Wino i piwo, są krótko podgrzewane do temperatury między 60 a 100°C, zabijając mikroorganizmy, które mogą spowodować ich uszkodzenie.
spontaniczne generowanie życia
wielu naukowców nadal wierzyło, że proste formy życia powstawały spontanicznie; pomimo faktu, że wielu naukowców, takich jak Theodor Schwann, przeprowadziło prace pokazujące, że drobnoustroje nie mogą po prostu pojawić się znikąd w brudnych stawach lub rozkładającym się mięsie.,
kiedy dowiedzieli się, że Pasteur wejdzie do debaty „życia”, jego przyjaciele naukowcy próbowali go odwieść – to był zbyt gorący temat, aby sobie z nim poradzić i nie chcieli, aby ich przyjaciel spłonął! Jednak praca Pasteura w laboratorium przekonała go już, że Schwann ma rację.
w 1860 roku Akademia Francuska ogłosiła nagrodę w wysokości 2500 Franków każdemu, kto dostarczył przekonujący eksperymentalny dowód za lub przeciw spontanicznemu pokoleniu życia.
Pasteur otrzymał nagrodę w 1862 roku., Wykazał, że żadne drobnoustroje nigdy nie rosły w roztworach odżywczych, które były sterylizowane przez ogrzewanie, pod warunkiem, że powietrze nad roztworami było również sterylizowane. Jeśli do przestrzeni nad roztworami wpuszczono niezsterylizowane powietrze, drobnoustroje zaczęły rosnąć w roztworach. Drobnoustroje były obecne w nieogrzewanym powietrzu.
kolonia bakterii. Pasteur dostarczył dowodów, które ostatecznie przekonały świat naukowy, że drobnoustroje nie mogą spontanicznie generować.,
teoria chorób zarodkowych
praca Pasteura w zakresie fermentacji i spontanicznego wytwarzania oraz jego odkrycie, że pasteryzacja może zapobiec zepsuciu produktów spożywczych, doprowadziły go do wniosku, że choroby są wywoływane przez zarazki – mikroskopijne organizmy. Aby zachować zdrowie, musimy zapobiec przedostawaniu się tych organizmów do naszego ciała.
Pasteur zaleca stosowanie filtracji, ekspozycji na ciepło lub ekspozycji na chemikalia w celu usunięcia zarazków.,
Joseph Lister zapoznał się z pracą Pasteura i w 1867 roku wprowadził w chirurgii metody antyseptyczne – sterylizację narzędzi chirurgicznych i czyszczenie ran kwasem karbolowym. Innowacje te znacznie ograniczają infekcje i zgony po operacjach.,
Po latach, na zebraniu w Paryżu z okazji siedemdziesiątych urodzin Pasteura, Lister powiedział do Pasteura:
„w rzeczywistości, nie ma nikogo żyjącego na całym świecie, któremu Nauki medyczne zawdzięczają tyle, co tobie… dzięki tobie, operacja przeszła całkowitą rewolucję, która pozbawiła ją lęków i rozszerzyła swoje skuteczne moce niemal bez ograniczeń.,”
choroba jedwabników
w 1863 Pasteur został profesorem geologii, fizyki i chemii w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu.
wkrótce zwrócił uwagę na problem, który miał niewiele wspólnego z którymkolwiek z tematów, których był profesorem.
Francuski przemysł jedwabników – a właściwie cały europejski przemysł jedwabników – został zniszczony przez chorobę, której nikt nie był w stanie powstrzymać., Dochody z podatków rządowych zostały zdewastowane, a tereny niegdyś zamożne były nękane ubóstwem i głodem.
Pasteur nie był biologiem. Nic nie wiedział o robakach. Nigdy w życiu nie dokonał rozbioru. W 1865 roku został jednak poproszony o zbadanie problemu. Nie chciał się angażować, ale po odrzuceniu powtarzających się próśb ostatecznie przyjął to zadanie.
i zaakceptowawszy to, ruszył w nią z ogromną energią, pracując aż do wyczerpania jego zdrowia., Jego żona, Marie, również rozpoczęła pracę, hodując jedwabniki potrzebne do eksperymentów i pisania notatek.
wreszcie, po kilku fałszywych świtach i błędach, pod koniec 1867 roku, Pasteur odkrył, że jaja jedwabników są atakowane przez pasożytnicze mikroby. Dawał instrukcje właścicielom gospodarstw mówiąc im, jak zapobiec problemowi. W następnym sezonie był prawie zredukowany do łez, gdy problemy się utrzymywały. Zdał sobie wtedy sprawę, że musi być w pracy drugi mikrob, całkowicie niezależny od pierwszego.,
Pasteur podbił również ten drobnoustrój, ale wielkim kosztem osobistym – w 1868 roku, w wieku 45 lat, doznał udaru mózgu. W tym samym roku błyskotliwość jego pracy została doceniona przez Uniwersytet w Bonn, gdzie został doktorem honoris causa medycyny. Rząd austriacki przyznał Pasteurowi 5000 florenów, które zaoferowali jako nagrodę każdemu, kto mógł rozwiązać problem jedwabników.
prace, które przeprowadził na temat chorób jedwabników, sprawiły, że był chętny, pomimo własnych problemów zdrowotnych, do zastosowania lekcji, których nauczył się w zdrowiu człowieka.,
szczepionki przeciwko wąglikowi i wściekliźnie
Pasteur odkrył metody ochrony ludzi przed dwiema śmiertelnymi chorobami – wąglikiem (zademonstrowaną w 1881) i wścieklizną (zademonstrowaną w 1885). Opracował sposoby wytwarzania osłabionych form mikrobów wąglika i wścieklizny i użył ich do szczepienia ludzi.
po wstrzyknięciu ludziom szczepionki Pasteura pobudzały ich układ odpornościowy tak silnie, że byli w stanie przezwyciężyć śmiertelne formy chorób.,
sukces Pasteura w przypadku wąglika pozostawił gorzki smak w ustach rywala medycznego i na pewno nie był w najlepszych tradycjach nauki. Pasteur potajemnie użył metody Jeana Josepha Henri Toussaint, weterynarza, do przygotowania szczepionki wąglika do publicznej demonstracji, a nie własnej opatentowanej metody. Toussaint należy zapamiętać jako odkrywcę lub (przynajmniej) współodkrywcę szczepionki przeciw wąglikowi.
Louis Pasteur w swoim laboratorium., Czerwony przedmiot w słoiku to rdzeń kręgowy królika zakażonego wścieklizną. Użył tego do opracowania szczepionki przeciw wściekliźnie.
Instytut Pasteura
w 1887 roku Pasteur założył Instytut, który nosi jego imię. Instytut Pasteura stara się kontynuować cele swojego założyciela, jakim jest badanie mikroorganizmów oraz leczenie i zapobieganie chorobom.
ośmiu jej naukowców otrzymało nagrody Nobla w dziedzinie medycyny., Jej naukowcy byli pierwszymi, którzy wyizolowali wirusa HIV, a ich odkrycia doprowadziły do lepszego leczenia śmiertelnych chorób, takich jak błonica, grypa, dżuma, polio, tężec, gruźlica i żółta gorączka.
Pasteur spędził ostatnie lata swojego życia, począwszy od 1888 roku, mieszkając z żoną Marie w dużym mieszkaniu, które stworzył dla siebie w Instytucie w Paryżu. Mieszkała tam przez 15 lat po śmierci męża, aż do własnej śmierci w 1910 roku.,
kilka danych osobowych i koniec
wkrótce po przybyciu na stanowisko profesora chemii w Strasburgu, Pasteur poznał Marie Laurent, córkę Rektora Uniwersytetu. Pobrali się w maju 1849. Pasteur miał 26 lat, a Marie 23 lata.
Marie wyszła za Pasteura wiedząc i akceptując, że był niezwykle oddany swojej pracy badawczej – historia mówi, że w dniu ślubu ktoś musiał zostać wysłany do laboratorium, aby przypomnieć Pasteurowi, aby poszedł na jego ślub!,
Po ślubie Marie stała się zaufanym forum Pasteura dla pomysłów i rejestratorem jego myśli.
para miała pięcioro dzieci, z których troje zmarło na tyfus w dzieciństwie – prawie nieznośna strata dla pary.
w wieku zaledwie 45 lat Pasteur doznał pierwszego z udarów, które osłabiłyby jego zdrowie w późniejszych latach. W 1894, w wieku 71 lat, poważny udar mózgu źle wpłynął na jego zdrowie.
Louis Pasteur zmarł na udar mózgu w Paryżu 28 września 1895 roku, w wieku 72 lat.,
był tak wysoko ceniony przez ludność Francji, że został pochowany w Katedrze Notre Dame po państwowym pogrzebie. Później jego szczątki przeniesiono do krypty w Instytucie Pasteura w Paryżu. Po śmierci Marie została również pochowana w krypcie Instytutu.
autor tej strony: Doc
obrazy cyfrowo wzmocnione i pokolorowane przez tę stronę. © Wszelkie prawa zastrzeżone.
Zacytuj tę stronę
skorzystaj z poniższego cytatu zgodnego z MLA:
"Louis Pasteur." Famous Scientists. famousscientists.org. 20 May. 2016. Web. <www.famousscientists.org/louis-pasteur/>.
opublikowanego przez FamousScientists.,org
Continue Reading
Percy Frankland & Mrs Percy Frankland
Pasteur
Cassell and Company Limited, London, 1901
Albert Keim & Louis Lumet, translated by Frederic Taber Cooper
Louis Pasteur
Frederick A. Stokes Company, New York, 1914
Rene J. Dubos
Louis Pasteur free lance of Science
Little, Brown and Company, Boston, 1950
Patrice Debré, translated by Elborg Forster
Louis Pasteur
Johns Hopkins University Press, 2000