Kolonia własności (ang. Proprietary colony) – w historii kolonialnej Stanów Zjednoczonych rodzaj osady dominującej w latach 1660-90. Wcześniej większość Kolonii była finansowana i rozliczana pod jurysdykcją spółek akcyjnych działających na podstawie czarterów przyznanych przez koronę., Po restytucji (1660) Karol II użył własności jako narzędzia do zaspokojenia żądań ekspansji terytorialnej, a także do spłacenia długów Politycznych i gospodarczych zaciągniętych w walce o tron. Rozległe połacie ziemi w Nowym Jorku, New Jersey, Pensylwanii oraz Karolinie Północnej i Karolinie Południowej zostały rozdzielone w ten sposób.
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D. C.,
Photos.com/Jupiterimages
pierwsza stała osada Europejska w tym, co stało się New Jersey, została założona przez Holendrów w Bergen (obecnie Jersey City) w 1660 roku., Kolonia przeszła pod panowanie angielskie w 1664 roku (choć przez następne dziewięć lat Holendrzy kwestionowali to roszczenie), kiedy Karol II nadał tereny, które później stały się Nowym Jorkiem i New Jersey swemu bratu Jamesowi (późniejszemu królowi Jakubowi II), który przekazał New Jersey Lordowi Johnowi Berkeleyowi i Sir George ' owi Carteretowi. W 1674 Berkeley sprzedał Zachodnie New Jersey Kwakrom Johnowi Fenwickowi i Edwardowi Byllynge ' owi.,
najwcześniejszymi osadami europejskimi w obecnych granicach stanu Pensylwania były niewielkie punkty handlowe założone przez Szwedów i Holendrów w dolnej dolinie rzeki Delaware w latach 1623-81. W latach 1650-1660 George Fox i kilku innych prominentnych członków Society of Friends zaczęli namawiać do założenia kolonii w Ameryce, aby służyć jako schronienie dla kwakrów, którzy cierpieli prześladowania zgodnie z kodeksem Clarendona., William Penn zainteresował się tym planem już w 1666 roku, a w 1681 roku Karol II podpisał kartę przyznającą Pennowi dowolne niezamieszkane regiony w ramach spłaty długu należnego królowi ojcu Penna, admirałowi Sir Williamowi Pennowi.
w 1663 r.Karol II nadał Edwardowi Hyde ' owi, 1. Earlowi Clarendon, i siedmiu innym członkom brytyjskiej szlachty kartę założenia kolonii Karoliny na rozległym terytorium leżącym między 31. A 36. równoleżnikiem i rozciągającym się od theAtlantic do Oceanu Spokojnego. Druga karta w 1665 roku rozszerzyła granice na szerokości 29° i 36°30 ' N., Ośmiu grantobiorców było znanych jako lordowie właściciele Karoliny i mogli swobodnie rozporządzać ziemią, jak chcieli.
chociaż właściciele byli pochodzenia feudalnego, amerykańscy właściciele zostali zmuszeni do oddania władzy i przywilejów swoim kolonistom. Na przełomie wieków większość brytyjskich urzędników, obawiając się niezależności właścicieli od władzy parlamentarnej, opowiedziała się za zakończeniem przyznawania nowych kolonii własnościowych pomimo ich sukcesu., Jednym z ważnych rezultatów ruchu własnościowego było zróżnicowanie osadników, którzy byli przyciągani z kilku różnych krajów, a nie z samej Anglii, co przyczyniło się do nadania nowemu krajowi bardziej kosmopolitycznego charakteru.