Streszczenie
astma wariantowa na kaszel (CVA) jest szczególnym fenotypem astmy. Pomimo standardowych schematów leczenie i kontrola CVA jest trudna i może powodować powikłania. Niektórzy pacjenci mają utrzymujące się objawy pomimo inhalatora rozszerzającego oskrzela i leczenia steroidami. Centralne leki hamujące kaszel, takie jak kodeina i dekstrometorfan, są zalecane w objawowym łagodzeniu kaszlu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem oskrzeli, ale istnieją ograniczone dane naukowe na temat ich stosowania u pacjentów z astmą.,
oceniamy 16 chorych na astmę z fenotypem CVA, którzy musieli stosować kodeinę, którzy nie reagowali na konwencjonalne leki na astmę. Przeanalizowaliśmy charakterystykę Demograficzną, historię atopii, dawkę kodeiny i skutki uboczne leków retrospektywnie.Wśród 16 pacjentów 13 stanowiły kobiety. Średni wiek wynosił 57,4 ±15,3 lat. Dwóch pacjentów paliło papierosa. 11/16 (68,75%) pacjentów skarżyło się na alergiczny nieżyt nosa, jeden miał zapalenie skóry, 5 z nich pokrzywkę, 3 z nich alergię na metal., Najbardziej podejrzanymi czynnikami wywołującymi kaszel były infekcje (68,7%), mówienie (%56,2), zimne powietrze (50%), pyłki, rozpuszczalniki czyszczące i stres emocjonalny.Mediana czasu trwania terapii kodeiną wynosiła 24 miesiące (3-87 miesięcy). U 13 z 16 (81,2%) pacjentów kodeina była korzystna w kontrolowaniu kaszlu.Mediana dobowej dawki kodeiny wynosiła 25 mg (10-60 mg) .Optymalne działanie przeciwkaszlowe kodeiny zaobserwowano w ciągu kilku dni. 3 z 16 pacjentów miało zaparcia jako efekt uboczny kodeiny, ale żaden z nich nie musiał rezygnować z leczenia. Nie zaobserwowano uzależnienia od narkotyków.,
dla pacjentów z CVA, u których kaszel nie reaguje na standardowe terapie (kaszel oporny), kodeina może być alternatywną opcją leczenia. Chociaż czas trwania leczenia jest niejasny, bez skutków ubocznych sugerujemy, że można go stosować tak długo, jak istnieje korzyść.