kinetyczna teoria gazów, teoria oparta na uproszczonym opisie cząsteczkowym lub cząsteczkowym gazu, z którego można uzyskać wiele właściwości brutto gazu.
brytyjski naukowiec James Clerk Maxwell i austriacki fizyk Ludwig Boltzmann w XIX wieku doprowadzili do ustanowienia teorii, która stała się jednym z najważniejszych pojęć współczesnej nauki.,
najprostszy model kinetyczny opiera się na założeniach, że: (1) gaz składa się z dużej liczby identycznych cząsteczek poruszających się w przypadkowych kierunkach, oddzielonych odległościami, które są duże w porównaniu z ich wielkością; (2) cząsteczki przechodzą idealnie sprężyste zderzenia (brak strat energii) ze sobą i ze ścianami pojemnika, ale poza tym nie wchodzą w interakcje; oraz (3) transfer energii kinetycznej między cząsteczkami to ciepło. Te uproszczone założenia wprowadzają charakterystykę gazów w zakres obróbki matematycznej.,
taki model opisuje Gaz doskonały i jest rozsądnym przybliżeniem gazu rzeczywistego, szczególnie w granicy skrajnego rozcieńczenia i wysokiej temperatury. Taki uproszczony opis nie jest jednak wystarczająco precyzyjny, aby uwzględnić zachowanie się gazów o wysokiej gęstości.
opierając się na teorii kinetycznej, ciśnienie na ściankach zbiornika można ilościowo przypisać przypadkowym zderzeniom cząsteczek, których średnia energia zależy od temperatury gazu., Ciśnienie gazu może być zatem bezpośrednio związane z temperaturą i gęstością. Można uzyskać wiele innych właściwości brutto gazu, takich jak lepkość, przewodność cieplna i elektryczna, dyfuzja, pojemność cieplna i mobilność. W celu wyjaśnienia zaobserwowanych odchyleń od zachowania się gazu doskonałego, takich jak kondensacja, założenia muszą zostać odpowiednio zmodyfikowane. W ten sposób uzyskano znaczny wgląd w naturę dynamiki molekularnej i interakcji.