i właśnie wtedy, gdy jest nam najbardziej potrzebna. – Malcolm Burnley
1/22/2017, 6:35 przed południem

w każdą niedzielę rano otrzymuj fascynujące, długie i niezbędne wskazówki dotyczące stylu życia w swojej skrzynce odbiorczej-świetnie przy kawie!

był to pierwszy dzień grudnia na kampusie Harvard Kennedy School.Kellyanne Conway miała na sobie sweterek w kolorze włosów Donalda Trumpa., Trafny wybór, być może, dla menedżera kampanii, którego kandydat niedawno wyciągnął najbardziej sensacyjne prezydenckie zdenerwowanie w historii Ameryki. Długoletni ankieter GOP, który teraz znajduje się w epicentrum władzy w Waszyngtonie, Conway był otoczony przez prawie tuzin kolegów politycznych hotshots, którzy prowadzili kampanie Trump lub Hillary Clinton. Razem siedzieli w drewnianej sali konferencyjnej wypełnionej białymi stołami bankietowymi. Schludne rzędy stołowych mikrofonów i karafek wody wyczarowały powietrze erudycji i szlachetności.,

od 1972 r.Instytut Polityki HKS zaprasza kluczowych powierników z republikańskich i demokratycznych biletów na prezydenta, od Mary Matalin do Davida Axelroda, w celu uchwycenia „pierwszego szkicu historii”, jak to szkoła lubi mówić. W ciągu ostatnich kilku dekad rytuał w dużej mierze polegał na zadawaniu przez dziennikarzy politycznych Guru pytań o momenty w kampanii, które były kilkakrotnie opisywane w prasie. Nawet kiedy kampanie były gorące, dialog tutaj pozostał chłodny., Przegrani pokłonili się zwycięzcom i wszyscy narzekali na sobotnie wcielanie się w życie. Następnie uczestnicy udali się do baru, aby serdecznie trzasnąć szklankami, zanim udali się do swoich domów na zimę.

już nie.

prawie dwie godziny przed wydarzeniem w 2016 roku zastępca Conwaya chwalił byłego dyrektora Breitbart i kontrowersyjnego szefa Białego Domu stratega Steve ' a Bannona—który przyjął zaproszenie na konferencję, ale wycofał się w ostatniej chwili—jako „niewiarygodnie genialnego stratega.,”W odpowiedzi, dyrektor ds. komunikacji kampanii Clintona, Jennifer Palmieri, wypuściła. „Jeśli Zapewnienie platformy dla białych suprematorów czyni mnie genialnym taktykiem, cieszę się, że przegrałem”, dodała, ” wolałbym przegrać niż wygrać tak, jak wy.”

” Nie, Nie zrobiłbyś tego ” – szydził Conway.

chwilę później Conway kontynuował: „myślisz, że prowadziłem kampanię, w której biali supremaciści mieli platformę? Spojrzysz mi w twarz i powiesz mi to?”

” udało się ” – odparł Palmieri. „Kellyanne, tak było.,”

– chłopaki, mogę powiedzieć, że jesteście źli, ale wow-odparł później Conway. „Hashtag,' jest Twoim prezydentem. Jak to?”

spektakl natychmiast trafił na nagłówki krajowych gazet i nie bez powodu: żadna scena, być może, lepiej ucieleśniała dzisiejszy krajobraz polityczny, w czasie, gdy tylko liberałowie i konserwatyści zgadzają się z tym, że rząd w Waszyngtonie jest bardziej antagonistyczny i beznadziejny niż kiedykolwiek., Głośne, ale ostatecznie chaotyczne i bezproduktywne spotkanie najpotężniejszych umysłów politycznych Ameryki wydaje się również wskazywać na stan rzeczy w Harvard Kennedy School. Tutaj, na wybrzeżu Charles, można by pomyśleć, że kolebka Edukacji Publicznej oferuje trochę optymizmu w tych trudnych czasach. W końcu HKS każdego roku wypędza setki dobrze myślących absolwentów—dokładnie takie marzyciele, jakie wielu z nas zakłada, uwolnią nas z kajdan dzisiejszej bezprecedensowej partyzantki. Ale czy oni?,

w 1960 roku, graduate school hitched swoją gwiazdę do spuścizny Johna F. Kennedy ' ego, z myślą, że będzie rekrutować najlepszych i najjaśniejszych w kraju i ukształtować ich w Ameryce kolejnych wielkich przywódców publicznych. Dziś jednak wszystkie znaki wskazują na coś znacznie innego. Misja szkoły, jak twierdzą krytycy, odbiegała od ideałów jej imiennika, a program nauczania nie kładzie już nacisku na służbę rządową, przygotowując również uczniów do wielu znacznie bardziej lukratywnych karier w sektorze prywatnym., Podczas gdy szkoła jest ostrożna o jego współczynnik akceptacji, uważa się, że jest kilka razy wyższa niż w innych szkołach Harvardu. To, czego brakuje w wyłączności, HKS wydaje się nadrabiać wielkimi nazwiskami, polegając w dużej mierze na swoich światowej sławy ałunach i potężnych głośnikach VIP, aby utrzymać status quo i przekonać świeże twarze, aby rejestrowały się na to, co od dawna uważano za mniej niż wymagający stopień.

HKS, „Jestem agnostykiem co do tego, jaką drogą podążają nasi uczniowie w dążeniu do celu publicznego”, mówi, dodając, że chce, aby ” znaczna liczba z nich pracowała dla rządu.”

Kiedy ponad 50 lat temu rodzina Kennedy 'ego nadała swoją nazwę Harvard' s school of government, HKS miał inspirować i produkować kolejne pokolenie Lwów politycznych. Ale gdy zagłębiamy się w tę erę hiperkonkurencyjnej polityki w Waszyngtonie, okaże się, czy szkoła odegra istotną rolę i zapewni bardzo potrzebne przywództwo i rozwiązania., Po rozmowie ze studentami, absolwentami i wykładowcami jedno wydaje się jednak jasne: nie chodzi się już do Harvard Kennedy School, aby smarować koła demokracji; idzie się smarować własną ścieżkę kariery.

Szkoła publiczna na Harvardzie została zbudowana po tym, jak Lucius Littauer (center) podarował swojej alma mater bezprecedensowe 2 miliony dolarów. / Photo by Bettmann / Getty Images

od samego początku HKS był niechcianym pasierbem rodziców., Na początku 20 wieku, sama idea profesjonalnej publicznej służby graduate school przyciągnął ire stalwarts wydziału, który już przetrwał ustanowienie Szkoły Biznesu. College brass martwił się, że takie przedsiębiorstwo, nawet bardziej niż Harvard Business School, będzie tępić własne stypendium. Gdyby nie bezprecedensowa darowizna w wysokości 2 milionów dolarów-największa od jednego darczyńcy w Historii Uniwersytetu w tym czasie—od absolwenta Harvardu o imieniu Lucius Littauer podczas szczytu depresji, nigdy nie byłaby Szkoła Harvarda Kennedy ' ego.,

Littauer, który dorobił się fortuny jako biznesmen po odziedziczeniu Imperium produkującego Rękawiczki ojca, miał do czynienia z rządem. Po odbyciu pięciu kadencji prawicowego kongresmena z Nowego Jorku-i jakimś cudem uniknął kary więzienia po skazaniu za przemyt diamentowej tiary do kraju w 1914 roku—Littauer pojawił się jako szczery krytyk DC, szczególnie New Deal. Za jego rekordowym darem dla Harvardu był antyrządowy edykt, który dziś brzmi jak prekursor Tea Party., Cytując” rosnącą inwazję rządu na każdy aspekt życia naszego narodu”, Littauer zaoferował swój zapis jako ” najlepszą nadzieję na uniknięcie katastrof wynikających z nieprzetworzonych eksperymentów w rządzie i Administracji.”

w 1936 roku, w tym samym roku, w którym JFK po raz pierwszy wszedł na Harvard Yard jako pierwszoroczniak, szkoła, która ostatecznie nosi jego imię, została oficjalnie założona. Kiedy rozpoczęła się Graduate School of Public Administration, dążyła do zwiększenia kompetencji biurokratów średniego szczebla w Waszyngtonie., Początkowo program przyciągał głównie naukowców, którzy byli nauczani przez profesorów z hodgepodge innych wydziałów Harvardu-dając szkole szmaciany feel. Czy profesorowie uwodzą posłusznych biurokratów czy uczonych o obywatelskim umyśle? Pokolenie mężów stanu czy doktorów? Kluczowe pytania pozostawały bez odpowiedzi, podczas gdy szkoła przez dziesięciolecia marnowała, niedofinansowana i nie skupiona na swoim kierunku. Prezydent Harvardu James Bryant Conant powiedział kiedyś, że dyplom ze szkoły „nie był wart papieru, na którym został napisany.,”W swoim ustępującym przemówieniu z 1953 roku, tonem zawstydzonego ojca, nazwał szkołę swoim” największym rozczarowaniem.”

potem przyszli Kennedys. Niecały miesiąc po zamachu na JFK członkowie rodziny zebrali się w klubie na Manhattanie i wymyślili pomnik, który zainspiruje studentów do rozpoczęcia kariery w służbie publicznej. To było łatwe do sprzedania. W końcu ówczesne władze cieszyły się gwiazdorską zwrotką., Według Pew Research Center, ponad 75 procent kraju zaufało rządowi federalnemu w 1964 roku (liczba ta wynosiła 24 procent w 2014 roku), a Federalna siła robocza pomnażała się jak nigdy dotąd dzięki wspaniałemu społeczeństwu Lyndona Johnsona. „We wczesnych czasach szkoły Kennedy 'ego”, mówi Archon Fung, obecny dziekan szkoły, ” wyobrażaliśmy sobie, że szkolimy ludzi jako analityków politycznych i jako pracowników wysokiego szczebla w rządzie federalnym w Waszyngtonie. W tamtych czasach wiele osób uważało, że można rozwiązać większość problemów publicznych z tej pozycji.,”

główny plan zaprojektowany przez słynnego architekta I. M. Pei (takiego, który nigdy w pełni się nie zmaterializował) zakładał rozbudowany kampus, wraz z muzeum i biblioteką prezydencką oprócz szkoły. Ponieważ szkoła nie miała funduszy od dnia otwarcia jej drzwi, zaakceptowała czek na 10 milionów dolarów od rodziny Kennedy 'ego, przyjmując imię Kennedy i oficjalnie zapoczątkowując szkołę rządu Johna F. Kennedy' ego. Nie zajęło to jednak wiele czasu, zanim Harvard wyznaczył Camelot.,

sfera polityki publicznej dzieli się na dwa obozy: tych, którzy polegają na przywództwie i instynktach, oraz tych, którzy polegają na liczbach i nauce. JFK jest najlepiej zapamiętany jako ten pierwszy, za jego śmiałość podczas kryzysu kubańskiego i jego zdolność do inspirowania narodu-człowieka o uczuciu więcej niż technika. Szkoła, z drugiej strony, zawsze pochylił się w drugą stronę, broniąc odwiecznych dyscyplin ekonomii i analizy empirycznej. Od samego początku szkoła i nazwa Kennedy ' ego sprawiały, że dziwaczne współżycie, a szczelina miała się rozszerzać.