w przypadku większości nowotworów staging jest procesem sprawdzania, jak daleko rozprzestrzenił się nowotwór. Etapy są często przydatne, ponieważ mogą pomóc w leczeniu i określić perspektywę osoby. Większość rodzajów raka są inscenizowane na podstawie wielkości guza i jak daleko rak rozprzestrzenił się.
z drugiej strony przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) zwykle nie tworzy guzów. Jest w szpiku kostnym i krwi., W wielu przypadkach rozprzestrzenił się na inne narządy, takie jak śledziona, wątroba i węzły chłonne, zanim został znaleziony. Perspektywa dla osoby z PBL zależy od innych informacji, takich jak wyniki badań laboratoryjnych i badań obrazowych.
Systemy inscenizacji dla przewlekłej białaczki limfocytowej
System inscenizacji jest standardowym sposobem opisywania raka przez zespół opieki nad rakiem. Istnieją 2 różne systemy dla staging CLL:
- system Rai: jest to częściej używane w Stanach Zjednoczonych.
- System Binet: jest on stosowany szerzej w Europie.,
oba te systemy są pomocne i są używane od wielu lat.
system Rai
System Rai opiera się na limfocytozie. Pacjent musi mieć dużą liczbę limfocytów we krwi i szpiku kostnym, która nie jest związana z żadną inną przyczyną (jak zakażenie).
w celu rozpoznania PBL ogólna liczba limfocytów nie musi być wysoka, ale pacjent musi mieć co najmniej 5000/mm3 limfocytów monoklonalnych (czasami zwanych limfocytozą monoklonalną). Monoklonalne oznacza, że wszystkie komórki nowotworowe pochodzą z jednej pierwotnej komórki., Powoduje to, że mają ten sam wzór chemiczny, który można zobaczyć w specjalnych testach.
system ten dzieli PBL na 5 etapów na podstawie wyników badań krwi i badania fizykalnego:
- Rai stadium 0: limfocytoza; brak powiększenia węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby; liczba krwinek czerwonych i płytek krwi jest zbliżona do normy.
- Rai Stadium I: limfocytoza; powiększone węzły chłonne; śledziona i wątroba nie są powiększone; liczba krwinek czerwonych i płytek krwi jest prawie prawidłowa.,
- Rai stadium II: limfocytoza; powiększona śledziona (a może i powiększona wątroba); węzły chłonne mogą być powiększone, ale nie muszą być powiększone; liczba krwinek czerwonych i płytek krwi jest zbliżona do normy.
- Rai stadium III: limfocytoza; węzły chłonne, śledziona lub wątroba mogą lub nie mogą być powiększone; liczba krwinek czerwonych jest niska (niedokrwistość); liczba płytek krwi jest w pobliżu normy.
- IV Stadium Rai: limfocytoza; powiększone węzły chłonne, śledziona lub wątroba; liczba krwinek czerwonych może być niska lub prawie prawidłowa; liczba płytek krwi jest niska(małopłytkowość).,
lekarze przy ustalaniu opcji leczenia rozdzielają etapy Rai na grupy niskiego, średniego i wysokiego ryzyka.
- etap 0 to niskie ryzyko.
- etapy i I II są ryzykiem pośrednim.
- Etap III I IV są wysokie ryzyko.
te grupy ryzyka stosuje się później w leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej.,
system inscenizacji Binet
w systemie inscenizacji Binet PBL klasyfikuje się według liczby dotkniętych grup tkanki limfatycznej (węzły chłonne szyi, węzły chłonne pachwiny, węzły chłonne pod pachami, śledziona i wątroba) oraz według tego, czy pacjent ma niedokrwistość (zbyt mało czerwonych krwinek) lub małopłytkowość (zbyt mało płytek krwi).
- Binet etap A: mniej niż 3 obszary tkanki limfoidalnej są powiększone, bez niedokrwistości lub małopłytkowości.
- Stadium B Bineta: 3 lub więcej obszarów tkanki limfatycznej są powiększone, bez niedokrwistości lub małopłytkowości.,
- Binet Stadium C: niedokrwistość i/lub małopłytkowość są obecne. Dowolna liczba obszarów tkanki limfatycznej może być powiększona.
czynniki prognostyczne przewlekłej białaczki limfocytowej
wraz z etapem, istnieją inne czynniki, które pomagają przewidzieć perspektywy danej osoby. Czynniki te nie są częścią formalnych systemów inscenizacji (przynajmniej w tym czasie), ale są często brane pod uwagę przy rozpatrywaniu możliwych opcji leczenia.
- czynniki, które zwykle wiążą się z krótszym czasem przeżycia, nazywane są niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi.,
- te, które przewidują dłuższe przeżycie, są korzystnymi czynnikami prognostycznymi.,GHV)
- komórki PBL nie mają genu TP53
korzystne czynniki prognostyczne
- nierównomierny (guzkowy lub śródmiąższowy) wzór zajęcia szpiku kostnego
- delecja części chromosomu 13 (bez innych nieprawidłowości chromosomowych)
- niski odsetek komórek PBL zawierających ZAP-70 (mniej niż 20%) lub CD38 (mniej niż 30%)
- komórki CLL z zmutowanym genem dla ighv
niektóre czynniki prognostyczne, takie jak obecność lub brak Zap-70, CD38 i zmutowany gen dla ighv pomagają podzielić przypadki CLL na 2 grupy, wolno rosnące i szybko rosnące., Ludzie z wolniej rosnący rodzaj CLL wydają się żyć dłużej i mogą być w stanie opóźnić leczenie dłużej, jak również.
inscenizacja na białaczkę włochatokomórkową
nie ma standardowego systemu inscenizacji na białaczkę włochatokomórkową.
limfocytoza monoklonalna B
u niektórych osób występują limfocyty monoklonalne we krwi, ale nie na tyle, aby postawić diagnozę PBL. Jeśli ktoś ma mniej niż 5000 limfocytów monoklonalnych (na mm3), prawidłową liczbę krwinek czerwonych i płytek krwi oraz brak powiększonych węzłów chłonnych (lub powiększonej śledziony), ma stan zwany monoklonalną limfocytozą B (MBL)., MBL nie musi być leczony, ale o jeden pacjent na 100 z tym warunkiem będzie iść na leczenie PBL.
Mały chłoniak limfatyczny
komórki nowotworowe małego chłoniaka limfocytowego (SLL) i PBL wyglądają tak samo pod mikroskopem i mają te same białka markerowe na powierzchni komórek. Czy ktoś zdiagnozowano SLL lub CLL zależy w dużej mierze od liczby limfocytów we krwi. Aby zdiagnozować PBL, we krwi musi być co najmniej 5000 limfocytów monoklonalnych (na mm3)., Aby to się nazywa SLL, pacjent musi mieć powiększone węzły chłonne lub powiększenie śledziony z mniej niż 5000 limfocytów (na mm3) we krwi. Mimo to, ponieważ SLL i CLL można traktować tak samo, różnica między nimi nie jest naprawdę ważna.