ilustracja Gry klaskania stworzona przez Andrew i Kyle Clements, ok.1920 r.
ze względu na wymagane umiejętności komunikacyjne i koordynację, proste gry klaskania są odpowiednie dla dzieci w wieku 24 miesięcy i powyżej. W wielu kulturach gry klaszczące są rozgrywane przez obie płcie i w każdym wieku, ale w wielu kulturach europejskich i pod wpływem Europy są one w dużej mierze zachowaniem dziewcząt.,
Claps powszechnie zaliczane do wzorów to klaskanie własnymi rękami, klaskanie obiema rękami partnera i klaskanie jedną ręką partnera, zwykle w poprzek, np. prawej ręki każdego gracza. Klaskanie może obejmować inne czynności, takie jak uderzanie ud lub ostateczny ruch, taki jak dotykanie ziemi i zamarzanie. Sara Bernstein opisuje siedemdziesiąt dziewięć „podstawowych uderzeń dłoni”.
wzory Klaszczące mogą być używane tylko z konkretnymi rymami, ogólnie z większością rymów, lub improwizowane., Dzieci w różnych obszarach mogą być mniej lub bardziej rygorystyczne, co do tego, które klaksony towarzyszą które rymy, ale ogólnie różne wzory klaskania mogą być używane do towarzyszenia różnym rymom. Rymy są na ogół bardzo podobne do rymów skakanki. Niektóre gry są rozgrywane bez rymu, takie jak „Slide”, a nie wszystkie wymagają od graczy klaskania nawzajem w ręce, takie jak ” Siódemki.”
gry Klaszczące są częścią tradycji ustnej. Jako takie istnieje wiele odrębnych gier klaszczących lub rodzin gier., Gra może być wykonywana lub odtwarzana w różnych wersjach występujących w różnych obszarach i czasach, a często w zależności od pochodzenia etnicznego. Na przykład „Hello, Operator” może być nazywany „Miss Susie” lub „Miss Lucy” i może zawierać, pomijać lub zmieniać wersy lub konkretne linie. Wzory i działania klaskania mogą się również różnić. Nie ma kanonicznej wersji żadnej gry, choć dzieci często walczą o to, czyja wersja jest „właściwa” lub „prawdziwa”.