poza tym, jak kontynenty pasują do siebie, Wegener i jego zwolennicy zebrali wiele dowodów na hipotezę dryfu kontynentalnego. Po pierwsze, identyczne skały tego samego typu I wieku znajdują się po obu stronach Oceanu Atlantyckiego. Wegener powiedział, że skały uformowały się obok siebie i że ziemia od tego czasu się rozeszła.Pasma górskie o tych samych typach skał, strukturach i wiekach znajdują się obecnie po przeciwnych stronach Oceanu Atlantyckiego., Appalachy wschodnich Stanów Zjednoczonych i Kanady, na przykład, są jak pasma górskie we wschodniej Grenlandii, Irlandii, Wielkiej Brytanii i Norwegii. Wegener stwierdził, że uformowały się one jako pojedyncze pasmo górskie, które zostało oddzielone w miarę dryfowania kontynentów.Starożytne skamieniałości tych samych gatunków wymarłych roślin i zwierząt znajdują się w skałach tego samego wieku, ale są na kontynentach, które są obecnie szeroko rozdzielone. Wegener zaproponował, że organizmy żyły obok siebie, ale ziemie te rozeszły się po ich śmierci i skamieniałości., Zasugerował, że organizmy nie byłyby w stanie podróżować po oceanach. Na przykład skamieniałości paproci nasiennej Glossopteris były zbyt ciężkie, aby mogły być przenoszone tak daleko przez wiatr. Gad Mezozaur mógł pływać tylko w słodkiej wodzie. był pływającym gadem, ale mógł pływać tylko w słodkiej wodzie. Cynognathus i Lystrosaurus były gadami lądowymi i nie były w stanie pływać.Rowki i osady skalne pozostawione przez starożytne lodowce znajdują się dziś na różnych kontynentach bardzo blisko równika., Oznaczałoby to, że lodowce powstały na środku oceanu i / lub pokrywały większość ziemi. Dziś lodowce tworzą się tylko na lądzie i bliżej biegunów. Wegener uważał, że lodowce koncentrowały się nad południową masą lądu w pobliżu bieguna południowego, a kontynenty przeniosły się później na swoje obecne pozycje.Rafy koralowe i bagna węglotwórcze występują w środowiskach tropikalnych i subtropikalnych, ale starożytne pokłady węgla i rafy koralowe znajdują się w miejscach, w których jest dziś o wiele za zimno., Wegener zasugerował, że stworzenia te żyły w ciepłych strefach klimatycznych, a skamieniałości i węgiel później dryfowały do nowych miejsc na kontynentach.Chociaż dowody Wegenera były solidne, większość ówczesnych geologów odrzuciła jego hipotezę dryfu kontynentalnego. Naukowcy twierdzili, że nie ma sposobu, aby wyjaśnić, w jaki sposób stałe kontynenty mogą orać przez solidną skorupę oceaniczną. Pomysł Wegenera został prawie zapomniany, dopóki postęp technologiczny nie dostarczył jeszcze więcej dowodów na to, że kontynenty się poruszały i dał naukowcom narzędzia do opracowania mechanizmu dryfujących kontynentów Wegenera.