w rozdziale 18 omówiliśmy różne rodzaje akordów seventh, które napotykamy w tonalnej zachodniej muzyce artystycznej. Jeden z tych typów występuje znacznie częściej niż którykolwiek z pozostałych: siódmy akord dur-moll, zazwyczaj zbudowany na skali stopnia \hat5. W tym rozdziale dowiesz się o akordzie dominującym-siódmym, jego inwersjach i charakterystycznym głosie prowadzącym, który napotyka się, gdy rozwiązuje się przez Spadanie-piątego ruchu korzeni do Toniki.

19.,2 Budowa

dominujący akord septymowy konstruuje się przez dodanie do dominującej triady septymowej diatonicznej (stopień skali \hat4).

przykład 19-1.

poniższy przykład pokazuje dominujący akord siódmy C-dur w ustawieniu SATB:

przykład 19-2.

konstrukcja V7 jest taka sama w moll:

przykład 19-3.,

podobnie jak w przykładzie 19-1, przykład 19-3 pokazuje budowę dominującego akordu septymowego jako triady durowej na stopniu skali \hat5 z dodaną septymą diatoniczną. Pamiętaj o niezbędnym dostosowaniu tonu wiodącego dla stopnia skali \ hat7 w akordach dominujących w tonacji molowej (w tym przypadku od G do g#). Poniższy przykład pokazuje dominujący akord siódmy a-moll w ustawieniu SATB:

przykład 19-4.,

Activity 19-1

każdy z następujących akordów V7 jest prezentowany w ustawieniu SATB i brakuje jednej nuty. Podaj brakującą nutę zgodnie z zaleceniami dla każdego z ćwiczeń.

ćwiczenie 19–1a:

pytanie

jaka tonacja w głosie altowym dopełni ten akord V7 F-dur?

Hint

ten akord V7 brakuje stopnia skali \hat7.,

odpowiedź

E

ćwiczenie 19–1B:

pytanie

jaka tonacja w głosie sopranowym dopełni akord C-moll V7?

Hint

ten akord V7 brakuje stopnia skali \hat4.

odpowiedź

F

ćwiczenie 19–1C:

pytanie

jaka tonacja w głosie basowym dopełni ten akord V7 w Dur?

Hint

ten akord V7 brakuje stopnia skali \hat5.,

odpowiedź

E

ćwiczenie 19–1D:

pytanie

jaka tonacja w głosie tenorowym dopełni ten akord V7 h-moll?

Hint

ten akord V7 brakuje stopnia skali \hat7.

odpowiedź

A#

aktywność 19-2

w tym ćwiczeniu zbudujesz akordy V7 w różnych klawiszach, zaczynając od głównego.

ćwiczenie 19–2A:

pytanie

Jaki jest pierwiastek akordu V7 G-dur?,

Hint

pamiętaj, że rdzeniem akordu V7 jest stopień skali \hat5.

Odpowiedz

D

pytanie uzupełniające

uzupełnij akord V7 dodając górne głosy.

odpowiedź

głosy górne powinny składać się z F#, A i C.

ćwiczenie 19–2B:

pytanie

Jaki jest pierwiastek akordu V7 g-moll?

Hint

pamiętaj, że rdzeniem akordu V7 jest stopień skali \hat5.,

Odpowiedz

D

pytanie uzupełniające

uzupełnij akord V7 dodając górne głosy. (Pamiętaj, aby podnieść ton wiodący w tonacji minor.)

odpowiedź

głosy górne powinny składać się z F#, A i C.

ćwiczenie 19–2C:

pytanie

Jaki jest pierwiastek akordu V7 w EB-dur?

Hint

pamiętaj, że rdzeniem akordu V7 jest stopień skali \hat5.,

Odpowiedz

Bb

pytanie uzupełniające

uzupełnij akord V7 dodając górne głosy.

odpowiedź

głos górny powinien składać się z D, F i Ab.

ćwiczenie 19–2D:

pytanie

Jaki jest pierwiastek akordu V7 w e-moll?

Hint

pamiętaj, że rdzeniem akordu V7 jest stopień skali \hat5.

Odpowiedz

B

pytanie uzupełniające

uzupełnij akord V7 dodając górne głosy., (Pamiętaj, aby podnieść ton wiodący w tonacji minor.)

odpowiedź

górne głosy powinny składać się z D#, F# i A.

19.3 tonów tendencji w akordzie V7

w akordzie V7 występują dwa silne Tony tendencji: stopnie skali \hat7 i \hat4. Te dwa odcienie tendencji tworzą Tryton-dysonans wymagający rozdzielczości.

przykład 19-5.,

aktywność 19-3

ważne jest, abyś był w stanie rozpoznać Dźwięki tendencyjne obecne w akordzie V7 i odpowiednio je traktować. W tym ćwiczeniu zidentyfikujesz odcienie tendencji i interwał, który tworzą.

ćwiczenie 19–3A:

pytanie

Zidentyfikuj dwa tonacje tendencji w następujących akordach V7 (stopnie skali \hat7 i \hat4):

odpowiedź

G# I D

pytanie uzupełniające

Jaki interwał tworzą te dwa odcienie?,

odpowiedź

G# I D tworzą zmniejszoną piątą (d5).

ćwiczenie 19–3b:

pytanie

Zidentyfikuj dwa tonacje tendencji w następujących akordach V7 (stopnie skali \hat7 i \hat4):

odpowiedź

A i Eb

pytanie uzupełniające

Jaki interwał tworzą te dwa odcienie?

odpowiedź

A i Eb tworzą zmniejszoną piątą (d5).,

ćwiczenie 19–3C:

pytanie

Zidentyfikuj dwa tonacje tendencji w następujących akordach V7 (stopnie skali \hat7 i \hat4):

odpowiedź

E# i B

pytanie uzupełniające

Jaki interwał tworzą te dwa odcienie?

odpowiedź

E# i B tworzą rozszerzoną czwartą (A4).,

ćwiczenie 19–3D:

pytanie

Zidentyfikuj dwa tonacje tendencji w następujących akordach V7 (stopnie skali \hat7 i \hat4):

odpowiedź

F# I C

pytanie uzupełniające

Jaki interwał tworzą te dwa odcienie?

odpowiedź

F# i C tworzą zmniejszoną piątą (d5).

przykład 19-6.

w tym przypadku Rozszerzona czwarta utworzona przez \hat4 i \hat7 rozwiązuje się na zewnątrz do szóstej.,

Uwaga: możesz odwołać się do rozdziału z viio akordy (Rozdział 16), gdzie progresje interwałowe tritone są badane w większej głębi. Warto też zaznaczyć, że akord V7 pobiera wszystkie Tony akordu viio i dodaje stopień skali \hat5. Ponieważ te dwa akordy są tak podobnie skonstruowane, często znajdują się w podobnych kontekstach i działają w podobny sposób.

Activity 19-4

w akordzie V7 pozostają jednak dwie inne nuty: rdzeń ( \hat5) i piąta ( \hat2)., Te dwa głosy, tworzące idealną piątkę w akordzie V7, zazwyczaj rozwiązują się w ruchu zbliżonym do oktawy. Ten ruch 5-8 jest jedną z podstawowych progresji interwałowych opisanych w rozdziale 12. Poniższy przykład pokazuje podstawowe progresje interwałowe w górnej i dolnej parze głosu:

przykład 19-7.

jak opisano w rozdziale 12, Harmonia czteroczęściowa jest rozszerzeniem harmonii trzyczęściowej, która z kolei jest zbudowana z kombinacji podstawowych progresji interwałowych. Głos prowadzący w przykładzie 19-7 można wyjaśnić w ten sposób., Głosy zewnętrzne tworzą podstawową progresję interwałową trzeciej rozszerzającej się do oktawy. Tenor następnie wspiera sopran z progresją 6-8, a alt harmonizuje z tenorem w równoległych tercjach (3-3). Patrząc na progresję w ten sposób, widzimy, że rozszerzona czwarta między altem a sopranem jest wypadkową interwału.

w powyższym przykładzie mogłeś zauważyć, że akord rozdzielczości ma trzy korzenie, trzeci i nie ma piątego. Ta intonacja akordu I jest powszechna na końcu pomysłu muzycznego., Ten rodzaj prowadzenia głosu, z obydwoma akordami w pozycji korzenia, zapewnia silne poczucie odpoczynku, a tym samym zamknięcia.

przykłady od 19-5 do 19-7 pokazują rozdzielczość akordu V7 w C-dur. Te same zasady stosuje się do dominujących akordów septymowych w tonacjach molowych. Przykład 19-8 pokazuje akord C-moll V7 rozdzielający harmonię toniczną:

przykład 19-8.

Uwaga: akordy niekompletne, takie jak pokazane w przykładzie 19-7 i przykładzie 19-8, są powszechne w progresjach przechodzących od dominanty do Toniki., Ogólnie rzecz biorąc, kompozytorzy mają tendencję do unikania dwóch niekompletnych akordów pod rząd. Innymi słowy, niekompletne akordy V są zwykle po akordach complete I, a niekompletne akordy I zwykle pojawiają się po akordach complete V.

ćwiczenie 19-5

w tym ćwiczeniu uzupełnisz rozdzielczość poprzednich ćwiczeń do akordu I.,

ćwiczenie 19–5A:

pytanie

biorąc odpowiedź z poprzedniego ćwiczenia, uzupełnij rozdzielczość do akordu i, podając Dźwięki basu i Altu:

podpowiedź

pamiętaj, że oba stopnie skali \hat2 i \hat5 rozwiążą się do \hat1, gdy V7 przesunie się do I.,

odpowiedź

ćwiczenie 19–5B:

pytanie

biorąc odpowiedź z poprzedniego ćwiczenia, uzupełnij rozdzielczość do akordu i, podając dźwięki basowe i sopranowe:

podpowiedź

pamiętaj, oba stopnie skali \hat2 i \hat5 rozwiążą się do \hat5. hat1 jak v7 przechodzi na I.,

odpowiedź

ćwiczenie 19–5c:

pytanie

biorąc odpowiedź z poprzedniego ćwiczenia, uzupełnij rozdzielczość do akordu i, podając dźwięki basowe i tenorowe:

podpowiedź

pamiętaj, oba stopnie skali \hat2 i \hat5 rozwiążą się do \hat5. hat1 jak v7 przechodzi na I.,

odpowiedź

ćwiczenie 19–5D:

pytanie

biorąc odpowiedź z poprzedniego ćwiczenia, uzupełnij rozdzielczość do akordu i, podając dźwięki basowe i tenorowe:

podpowiedź

pamiętaj, oba stopnie skali \hat2 i \hat5 rozwiążą się do \hat5.hat1 jako v7 przenosi się do I.

odpowiedź

opisane powyżej konwencje głosowe są niezwykle powszechne, nawet w teksturach innych niż SATB. Rozważ następujący przykład:

przykład 19-9 Mary Southcote, „To The Butterfly”, mm. 1-3.,

w tym fragmencie występują dwa przypadki rozdzielania V7 na I i w obu przypadkach członkowie akordów rozwiązują się zgodnie z oczekiwaniami. W m. 2, trytonowe strofy (D i Ab) znajdują się w prawej ręce partii fortepianu i rozdzielają się do wewnątrz tworząc trzecią. (Górna część tej progresji jest podwojona w górnej linii głosowej.) Stopień skali \hat5 pojawia się w basie i przeskakuje do Eb, podczas gdy stopień skali \hat2 ustępuje krok w dół do Toniki w dolnej linii wokalu. Ten sam głos-prowadzący pojawia się w m., 3, choć tutaj dokonano kilku drobnych korekt: bas skacze w dół zamiast w górę, a wspólny dźwięk Bb jest podtrzymywany, gdy V7 ustępuje I. (zauważ też, że przedostatnia nuta w górnej linii wokalu-A B-zrywa równoległe oktawy z górnymi nutami partii fortepianu.)

19.4 inwersje

akord V7 często pojawia się w inwersji. Podczas gdy preferowane rozdzielczości tonów tendency generalnie pozostają takie same niezależnie od pozycji V7, rozdzielczość \hat5 i \ hat2 różni się nieco, w zależności od kontekstu., Rozważmy następujący przykład, w którym dominujący akord siódmy w pierwszej inwersji ustępuje triadzie tonicznej:

przykład 19-10.

przykład 19-11.

przykład 19-12 pokazuje rozdzielczość pozostałej pozycji dominującego akordu siódmego:

przykład 19-12.

trzecia inwersja dominującego akordu siódmego jest szczególnym przypadkiem. W V4/2 akord septymowy jest eksponowany w basie., To sprawia, że jest bardzo słyszalny, a przez to potężny. W związku z tym jest on zwykle zarezerwowany dla okoliczności, w których odpowiednia jest zwiększona ekspresja muzyczna. Ze względu na tendencję \hat4 do rozdzielania do \hat3, akord rozdzielczości jest koniecznie w pierwszej inwersji (I6). Należy zauważyć, że przejście V4 / 2 do I6 jest najmniej stabilną formacją wspólnego progresji V7-I i dlatego zazwyczaj prowadzi do większej ilości muzyki zamiast kończyć myśl muzyczną.,

aktywność 19-6

dotychczas w tym rozdziale działania skupiały się na rozwiązywaniu dominujących akordów septymowych w pozycji korzenia. Dominujące akordy siódme często pojawiają się w inwersji, jednak i ważne jest, aby być w stanie rozwiązać te akordy, jak również. W tym ćwiczeniu rozwiążesz odwrócony dominujący akord siódmy zgodnie z wytycznymi opisanymi powyżej.,

ćwiczenie 19–6A:

pytanie

Określ ton wiodący w następującym akordzie V6/5:

odpowiedź

D (bas)

pytanie kontynuacyjne

rozwiń ton wiodący zgodnie z wytycznymi powyżej.

Hint

pamiętaj, że ton wiodący zwykle ustępuje tonikowi.,

odpowiedź

ćwiczenie 19–6B:

pytanie

teraz określ ton tendencji (stopień skali \hat4):

odpowiedź

a (tenor)

kontynuacja pytanie

rozwiąż stopień skali \hat4 zgodnie z wytycznymi przedstawionymi powyżej.

Hint

pamiętaj, stopień skali \hat4 zwykle ustępuje stopniowi skali \hat3.,

odpowiedź

ćwiczenie 19–6C:

pytanie

ponieważ ten dominujący akord siódmy jest w inwersji, możemy zachować rdzeń jako wspólny dźwięk, gdy zdecydujemy się na I. Zidentyfikuj rdzeń następującego akordu V6/5:

odpowiedź

Bb (sopran)

pytanie kontrolne

przytrzymaj rdzeń jako wspólny dźwięk w akordie i.

Hint

pamiętaj, ponieważ dominujący akord siódmy jest w inwersji, możemy zachować korzeń jako wspólny ton do akordu I.,

odpowiedź

ćwiczenie 19–6D:

pytanie

teraz jest tylko jeden głos do rozwiązania. Rozwiąż stopień skali \hat2 zgodnie z wytycznymi przedstawionymi powyżej.

Hint

pamiętaj, że stopień skali \hat2 ma tendencję do ustępowania tonikowi.

odpowiedź

poniższy przykład pokazuje parę dominujących akordów septymowych w różnych pozycjach rozdzielających się w sposób konwencjonalny do Toniki:

przykład 19-13 José Maurício Nunes Garcia, Matinas e Encomendação de Defuntos, Responsório I, II., Allegro, mm. 5-8.

poniższy fragment zawiera również kilka dominujących siódemek, choć tutaj postanowienia łamią konwencję:

przykład 19-14 Sophia Dussek, wariacje na temat „w moim domku w lesie”, mm 1-4.

w tym fragmencie znajdujemy trzy dominujące siódemki rozdzielające tonikę: V4/3 w takcie odbioru, V6/5 W m. 2 i pozycję root-position V7 w m. 3. Z trzech rozdzielczości, V6 / 5 przechodzący do I jest najbardziej konwencjonalny., W pozostałych dwóch rozdzielczościach, akordowa siódma (Ab) Znajduje się rozdzielając krok do stopnia skali \hat5 (Bb). W Ustawieniach nie-SATB, takich jak ta, często spotyka się kompozytorów idących wbrew opisanym powyżej konwencjom. Opisywane wcześniej w tym rozdziale prowadzenie głosowe jest o wiele bardziej powszechne, ale należy pamiętać, że nie jest uniwersalne.

19.5 Inne rozdzielczości tonów wiodących

pomimo silnego przyciągania w górę tonu wiodącego, zdarzają się sytuacje, w których nie ustępuje on do stopnia skali \hat1., Rozważmy następującą rozdzielczość V7 do I:

przykład 19-15.

wynik tego ruchu \hat7 do \hat5 jest kompletną triadą w rozdzielczości. Podczas gdy w przykładzie 19-7 Dominująca siódma rozdzielała się na I z trzema korzeniami, trzecią i bez piątej, przykład 19-15 ilustruje rozdzielczość do pełniejszej brzmieniowości.

czasami, jak w dwóch poniższych przykładach, ton prowadzący przeskakuje do wysokości innej niż skala \hat1 bez innego głosu spełniającego obowiązki zastępcze:

przykład 19-16., Johann Sebastian Bach, Jesu, nun sei gepreiset (BWV 41), 6. „Dein ist allein die Ehre” 8-9.

przykład 19-17. Johann Sebastian Bach, Oratorium bożonarodzeniowe (BWV 248), 53. „Ihr Gestim, ihr hohlen Lüfte”, m. 3-4.

w przykładzie 19-16 tenor ma ton wiodący (B) w akordzie V W m. 8. Zamiast rozdzielać w górę do stopnia skali \hat1 (C), tenor przeskakuje w dół do stopnia skali \hat5 (G)., Jest to bardzo podobne do przykładu 19-15, ale w tym przypadku głos bezpośrednio powyżej (alto) nie działa jako rozdzielczość zastępcza \hat1. Zamiast tego sopran ustępuje do niezbędnego C, ale o oktawę wyżej! W przykładzie 19-17 tenor ma ton wiodący (G#). W tym przypadku dźwięk prowadzący przeskakuje do stopnia skali \hat3 (C#). Podobnie jak w przykładzie 19-16, brakująca TONIKA pojawia się o oktawę wyżej w sopranie. W obu przypadkach nierozwiązany ton wiodący pojawia się w głosie wewnętrznym, w którym nie jest tak łatwo zauważony.,

Uwaga: zazwyczaj ton tendencyjny \hat7 jest wymagany do rozwiązania \hat1 w akordzie V7. Czasami jednak głos Śpiewający \hat7 może przeskoczyć do \ hat3 lub \ hat5. Czasami, jak w przykładzie 19-15, inny głos może działać jako rozdzielczość zastępcza. Jednak, jak ilustrują przykłady 19-16 i 19-17, ta zastępcza rozdzielczość nie zawsze musi być we właściwym rejestrze.

należy zauważyć, że te rozdzielczości—szczególnie progresja w przykładzie 19-17—są znacznie mniej powszechne niż te, w których dźwięk prowadzący rozwiązuje się krok po kroku., Z reguły powinieneś używać ich we własnych ćwiczeniach pisanych tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

19.6 podsumowanie

w tym rozdziale omówiliśmy różne konfiguracje jednego z najważniejszych idiomów harmonicznych w muzyce tonalnej: od V7 do I. prowadzenie głosu w tych różnych konfiguracjach zależy przede wszystkim od obecności tonów tendencyjnych \hat7 i \hat4, a także preferencji dla gładkości głosu-prowadzących do rozdzielczości. Dominujący akord siódmy może pojawić się w dowolnej z czterech pozycji, z których każda prowadzi do charakterystycznych rozdzielczości., Podczas gdy konwencje rozdzielczości zostały podane tutaj jako uproszczone zasady, ważne jest, aby pamiętać, że podstawowe progresje interwałowe i zabiegi dysonansu są nadal wiodącymi kryteriami przewodnictwa głosowego.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *