polska flaga w Berlin 2 maja 1945 r.
XX-wieczni polscy powstańcy nosili biało-czerwone mosiężne opaski (opaski), które odgrywały rolę podobną do kokardy poprzednich stuleci., Opaski takie były noszone przez polskich bojowników o wolność w czasie Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i powstań śląskich (1919-1921), a także w czasie ii Wojny Światowej (1939-1945) przez żołnierzy Armii Krajowej (AK) i Batalionów Chłopskich (BCh) – Zwykle oznaczanych akronimami ich formacji. W czasie ii Wojny Światowej polscy żołnierze wywiesili polską flagę na kilku miejscach swoich zwycięstw., 18 maja 1944 roku, po zwycięstwie aliantów nad siłami niemieckimi w bitwie o Monte Cassino, patrol 12 Pułku Ułanów Podolskich (część polskiej 3 Dywizji Strzelców Karpackich) wzniósł polską flagę na ruinach opactwa Monte Cassino we Włoszech. 1 sierpnia 1944 r., pierwszego dnia Powstania Warszawskiego, na najwyższym warszawskim wieżowcu Prudential wywieszono biało-czerwoną flagę. Podczas wyzwolenia Warszawy przez wojska radzieckie i ludową Armię Polską 17 stycznia 1945 roku na Belwederze i ruinach Dworca Głównego wywieszono polskie flagi., 2 maja 1945 roku, po zajęciu Berlina, żołnierze 7. baterii 3. Dywizjonu 1. Pułku Artylerii Lekkiej obsadzili polskie flagi na berlińskiej kolumnie zwycięstwa.
polskie flagi były również używane przez antyrządowych demonstrantów pod rządami komunistów. Podczas krwawych zamieszek w 1956 r. w Poznaniu i 1970 r. w Gdyni demonstranci nosili na białym pasku flagi poplamione krwią.,/div>
Until 1927, the exact shades of the national colors were not legally specified., W praktyce rzeczywisty odcień, zwłaszcza Czerwieni, zależał od tego, jaki rodzaj czerwonego barwnika był dostępny. W Polsce przedrozbiorowej szkarłat, ze względu na wysoką cenę, był kolorem kojarzonym z bogatymi i uprzywilejowanymi. Można go było pozyskać z polskiej koszenila zbieranego w kraju, choć dostępne były również importowane alternatywy: kermes z basenu Morza Śródziemnego (stąd karmazyn, polska nazwa koloru) i koszenila meksykańska po odkryciu Nowego Świata., Karmazyn był zarezerwowany dla szlachty i uważany za symbol arystokracji, dzięki czemu karmazyn stał się synonimem magnata. Królewski zakaz noszenia tego koloru może być formą kary; w XIV wieku wielkopolskiemu klanowi Nałęczowi zabroniono ubierania się w karmazyn za współudział ich przodków w zabójstwie króla Przemysła w 1296 roku. W pierwszej połowie XIX wieku, ze względu na wpływ Mody Francuskiej, karmazyn został w dużej mierze zastąpiony tańszym amarantem.,
Ustawa o barwach narodowych z 1831 roku nie określała odcienia czerwieni, za co była krytykowana przez Joachima Lelewela, ani ustawy o herbach i kolorach narodowych z 1919 roku. W 1921 roku Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało broszurę z ilustracjami polskiej flagi i innych symboli narodowych, w której zastosowano karmazynowy odcień czerwieni.Broszura nie była jednak oficjalnym źródłem prawa i została opublikowana wyłącznie w celach informacyjnych. Odcień czerwieni został po raz pierwszy prawnie określony przez dekret prezydenta z 13 grudnia 1927 roku, który przewidywał, że oficjalnym odcieniem jest vermilion., Specyfikacja ta została podtrzymana dekretem z dnia 7 grudnia 1955 r. Ustawa o herbach z 31 stycznia 1980 r. zastąpiła przepis ustny współrzędnymi trichromatycznymi w przestrzeni barw CIE zaproponowaną przez Nikodema Sobczaka, specjalistę od kolorymetrii, przybliżając uzyskany odcień ponownie do karmazynowego.