fala-jak geologiczna struktura, która tworzy, gdy skały deformują przez zginanie zamiast łamania pod naprężeniem ściskającym. Antykliny to łukowate fałdy, w których warstwy skalne są wypukłe do góry. Najstarsze warstwy skalne tworzą rdzeń fałdu, a na zewnątrz od rdzenia występują coraz młodsze skały.,
Synklina jest odwrotnym typem fałdu, posiadającym wypukłe w dół warstwy z młodymi skałami w rdzeniu. Fałdy zwykle występują w parach antyklina-Synklina. Zawias jest punktem maksymalnej krzywizny w fałdzie. Kończyny występują po obu stronach zawiasu fałdowego. Powierzchnia urojona przecinająca kończyny fałdy nazywana jest powierzchnią osiową. Powierzchnię osiową nazywa się płaszczyzną osiową w przypadkach, gdy fałda jest symetryczna, a linie zawierające punkty maksymalnego krzywizny złożonych warstw, lub linie zawiasów, są współpłaszczyznowe.,
Koncentryczne składanie zachowuje grubość każdego łóżka mierzoną prostopadle do oryginalnej pościeli. Podobne fałdy mają ten sam kształt fali, ale grubość łóżka zmienia się w każdej warstwie, z grubszymi zawiasami i cieńszymi kończynami.
fałdy tworzą się w różnych warunkach stresu, ciśnienia hydrostatycznego, ciśnienia porów i gradientu temperatury, o czym świadczy ich obecność w miękkich osadach, pełnym spektrum skał metamorficznych, a nawet jako pierwotne struktury przepływowe w niektórych skałach magmowych., Zbiór fałd rozłożonych w skali regionalnej stanowi pas fałdowy, wspólną cechę stref orogennych. Fałdy są zwykle tworzone przez skrócenie istniejących warstw, ale mogą być również utworzone w wyniku przemieszczenia na nie-płaskiej winy( fałd zgięcie fałd), na końcu propagacji winy (fałd propagacji fałd), przez zagęszczenie różnicowe lub ze względu na skutki wysokiego poziomu magmowego wtargnięcia np. nad lakkolit.,
Klasyfikacja fałd
szczelność fałdów można określić jako otwartą (kończyny opadają delikatnie), ciasną (kończyny opadają stromo) lub izoklinalną (kończyny są równoległe).,
orientacja płaszczyzny osiowej względem poziomej wraz z orientacją składanych kończyn umożliwia podział na pionowe (płaszczyzna osiowa pionowa, kończyny symetryczne), przewrócone (płaszczyzna osiowa umiarkowanie pochylony, jedna kończyna przewrócona) lub leżący (płaszczyzna osiowa w pobliżu poziomej, jedna kończyna odwrócona).,
Grubość złożonych łóżek
grubo-łóżkowe, kruche jednostki mają tendencję do tworzenia koncentrycznych fałd o grubości łóżka zachowanej normalnie do powierzchni pościeli. Cienkowarstwowe, bogate w glinę jednostki mają tendencję do tworzenia foliacji równoległej do płaszczyzny osiowej i tworzą podobne fałdy z zachowaną przez odkształcenie pionową odległością między górną i dolną częścią jednostki.
rodzaje fałd
- Antylinia: liniowa, warstwy Zwykle oddalają się od osiowego centrum, najstarsze warstwy w środku.,
- Synklina: liniowa, warstwy Zwykle opadają w kierunku osiowego centrum, najmłodsze warstwy w centrum.
- Antyform: liniowy, odwrócony od środka osiowego, wiek Nieznany lub odwrócony.
- Synform: liniowy, zanurzenie warstwowe w kierunku środka osiowego, wiek Nieznany lub odwrócony.
- Kopuła: nieliniowa, warstwy oddalone od centrum we wszystkich kierunkach, najstarsze warstwy w centrum.
- Basin: nieliniowe, warstwy zanurzają się w centrum we wszystkich kierunkach, najmłodsze warstwy w centrum.
- Monoklina: liniowe, warstwowe zanurzenie w jednym kierunku między poziomymi warstwami po każdej stronie.,
- Chevron: fałd kątowy z kończynami prostymi i małymi zawiasami
- leżący: liniowa, złożona płaszczyzna osiowa zorientowana pod niskim kątem, powodująca przewrócenie się warstw w jednej kończynie fałdu.
- spadek: typowo monoklinalny, wynik różnicowego zagęszczania lub rozpuszczania podczas sedymentacji i lityfikacji.
- Ptygmatic: fałdy są chaotyczne, losowe i rozłączne. Typowe dla osadów fałdowanie, migmatyty i strefy oderwania dekoltu.,
- pasożytnicze: fałdy o krótkiej długości fali utworzone w strukturze fałdu o większej długości fali – zwykle związane z różnicami w grubości łóżka
- Dysharmoniczne: fałdy w sąsiednich warstwach o różnych długościach fal i kształtach
antyklina
w geologii strukturalnej antyklina jest rodzajem fałdy, która ma kształt łuku i ma swoje najstarsze łóżka w jego rdzeniu., Typowa antyklina jest wypukła, w której zawias lub grzebień jest miejscem, w którym krzywizna jest największa, a kończyny są bokami fałdy, które oddalają się od zawiasu. Antykliny można rozpoznać i odróżnić od antyformów przez sekwencję warstw skalnych, które stają się stopniowo starsze w kierunku centrum fałdy. Dlatego też, jeśli relacje wiekowe między różnymi warstwami skalnymi są nieznane, należy użyć terminu antyform.,
postępujący wiek warstw skalnych w kierunku rdzenia i wyniesionego centrum, są znakami towarowymi wskazującymi na obecność Antyli na mapie geologicznej. Formacje te występują, ponieważ grzbiety Antyklinowe zwykle rozwijają się powyżej uskoków ciągu podczas deformacji skorupy. Podwyższony rdzeń fałdu powoduje kompresję warstw, która preferencyjnie eroduje do głębszego poziomu stratygraficznego w stosunku do topograficznie niższych boków. Ruch wzdłuż uskoku obejmujący zarówno skracanie, jak i wydłużanie płyt tektonicznych, Zwykle również deformuje warstwy w pobliżu uskoku., Może to spowodować asymetryczne lub przewrócony krotnie.
Terminologia anticlines
Antyform może być używany do opisania każdego fałdu, który jest wypukły w górę. To względne wieki warstw skalnych oddzielają antykliny od antyformów. Zawias antykliny odnosi się do miejsca, w którym krzywizna jest największa, zwanego też grzebieniem., Zawias jest również najwyższym punktem na warstwie wzdłuż górnej części krotnie. Kulminacja odnosi się również do najwyższego punktu wzdłuż dowolnej struktury geologicznej. Kończyny są boki fałdy, które wykazują mniej krzywizny.
punkt przegięcia to obszar na kończynach, w którym krzywizna zmienia kierunek. Powierzchnia osiowa jest wyobrażoną płaszczyzną łączącą zawias każdej warstwy warstwy skalnej przez antyklinę przekroju poprzecznego. Jeśli powierzchnia osiowa jest pionowa, a kąty po każdej stronie fałdy są równoważne, to antylinia jest symetryczna., Jeśli płaszczyzna osiowa jest nachylona lub przesunięta, to antyklina jest asymetryczna. Antylinia, która jest cylindryczna, ma dobrze zdefiniowaną powierzchnię osiową, podczas gdy antylinia nie cylindryczna jest zbyt złożona, aby miała pojedynczą płaszczyznę osiową.
procesy formowania
są zwykle rozwijane powyżej uskoków ciągu, więc każde małe ściskanie i ruch wewnątrz skorupy wewnętrznej może mieć duży wpływ na górną warstwę skalną. Naprężenia powstałe podczas budowy gór lub podczas innych procesów tektonicznych mogą podobnie wypaczać lub wyginać ściółkę i foliację (lub inne cechy planarne)., Im bardziej uskok jest tektonicznie uniesiony, tym bardziej warstwy będą zdeformowane i muszą dostosować się do nowych kształtów. Kształt uformowany będzie również bardzo zależny od właściwości i spójności różnych rodzajów skał w każdej warstwie.
podczas tworzenia fałd giętko-ślizgowych różne warstwy skalne tworzą fałdy równoległe, aby pomieścić do wyboczenia. Dobrym sposobem na wyobrażenie sobie, jak manipuluje się wieloma warstwami, jest wygięcie talii kart i wyobrażenie sobie każdej karty jako warstwy warstwy skalnej., Ilość poślizgu po każdej stronie antykliny wzrasta od zawiasu do punktu przegięcia.
Passive-flow fałdy tworzą się, gdy skała jest tak miękka, że zachowuje się jak słaby plastik i powoli płynie. W tym procesie różne części ciała skalnego poruszają się w różnym tempie, powodując stopniowe przesuwanie się naprężeń ścinających z warstwy na warstwę.iii nie ma mechanicznego kontrastu między warstwami w tego typu fałdzie., Fałdy pasywnego przepływu są bardzo zależne od składu warstw skalnych i zazwyczaj mogą występować w obszarach o wysokich temperaturach
Syncline
w geologii strukturalnej syncline jest fałdą z młodszymi warstwami bliżej środka struktury. Synklinorium (liczba mnoga synclinoriums lub synclinoria) jest dużym synklinem z nałożonymi mniejszymi fałdami. Synkliny są zwykle fałdą w dół, określaną jako Synklina synformalna (tj., koryta); ale synkliny, które są skierowane w górę, lub siedzące, można znaleźć, gdy warstwy zostały przewrócone i złożone (Synklina antyformalna).
Kopuła
kopuła jest cechą w geologii strukturalnej składającą się z symetrycznych antykolizyjnych, które przecinają się ze sobą w ich
odpowiednich wierzchołków. Nienaruszone, kopuły są wyraźnymi, zaokrąglonymi, kulistymi do elipsoidalnych występami na powierzchni Ziemi. Natomiast transekt równoległy do powierzchni Ziemi kopuły posiada koncentryczne pierścienie warstw., W związku z tym, jeśli wierzchołek kopuły został zerodowany płasko, powstała struktura w widoku planowym wygląda jak tarcza, z najmłodszymi warstwami skalnymi Na zewnątrz, a każdy pierścień stopniowo się starzeje, przesuwając się do wewnątrz. Warstwy te byłyby poziome w momencie osadzania, a następnie deformowane przez uniesienie związane z formowaniem się kopuły.
Kotlina
Kotlina strukturalna jest wielkoskalową formacją strukturalną warstw skalnych powstałą w wyniku wypaczeń tektonicznych wcześniej płaskich warstw leżących., Baseny strukturalne są zagłębieniami geologicznymi i są odwrotnością kopuł. Niektóre wydłużone baseny strukturalne są również znane jako synkliny. Baseny strukturalne mogą być również basenami osadowymi, które są skupiskami osadów, które wypełniły zagłębienie lub nagromadziły się na danym obszarze; jednak wiele basenów strukturalnych powstało w wyniku zdarzeń tektonicznych długo po złożeniu warstw osadowych.
baseny pojawiają się na mapie geologicznej jako mniej więcej okrągłe lub eliptyczne, z koncentrycznymi warstwami., Ponieważ warstwy zanurzają się w centrum, odsłonięte warstwy w basenie są stopniowo młodsze od zewnątrz-w, z najmłodszymi skałami w centrum. Baseny są często duże w areal rozległości, często setki kilometrów w poprzek.
baseny strukturalne są często ważnymi źródłami węgla, ropy naftowej i wód gruntowych.
Monoklina
monoklina (lub, rzadko, monoform) to stopniowa fałda w warstwach skalnych składająca się ze strefy stromego zanurzenia w sekwencji poziomej lub łagodnie zanurzającej.,
Chevron
Chevron fałdy są cechą strukturalną charakteryzującą się powtarzalnie dobrze zachowanymi złożonymi łóżkami z prostymi kończynami i ostrymi zawiasami. Dobrze rozwinięte, fałdy te rozwijają powtarzający się zestaw łóżek w kształcie litery V. Rozwijają się w odpowiedzi na regionalne lub lokalne naprężenia ściskające. Kąty między kończynami są zwykle 60 stopni lub mniej. Składanie Chevron preferencyjnie występuje, gdy ściółka regularnie przeplata się między kontrastowymi kompetencjami., Turbidyty, charakteryzujące się naprzemianległymi piaskowcami o wysokich kompetencjach i łupkami o niskich kompetencjach, stanowią typowe podłoże geologiczne dla występowania fałdów szewronowych.
utrwalenie struktury fałdu nie jest ograniczone geometrycznie. Przy odpowiedniej stratygrafii szewrony mogą utrzymywać się niemal w nieskończoność.
leżący
asymetryczny fałd jest jednym w którym płaszczyzna osiowa jest nachylona., Przewrócony fałd, lub overfold, ma płaszczyznę osiową pochyloną do tego stopnia, że warstwy na jednej kończynie są przewrócone. Leżący fałd ma zasadniczo poziomą płaszczyznę osiową. Gdy dwie kończyny fałdy są zasadniczo równoległe do siebie, a więc w przybliżeniu równoległe do płaszczyzny osiowej
Slump
Typically monoclinal, result of differential compaction or dissolution during sedimentation and lithification.