Ezop, domniemany autor zbioru greckich bajek, prawie na pewno postać legendarna. W starożytności podejmowano różne próby ustalenia go jako prawdziwej postaci. Herodot w V wieku p. n. e.powiedział, że żył w VI wieku i że był niewolnikiem, a Plutarch w I wieku n. e. uczynił go doradcą Krezusa, króla Lidii z VI wieku p. n. e. Jedna z tradycji głosi, że pochodził z Tracji, podczas gdy późniejsza określa go mianem Frygijczyka. Inne źródła przypuszczają, że był Etiopczykiem., Egipska biografia z I wieku n. e.umieszcza go na wyspie Samos jako niewolnika, który odzyskał wolność od swego pana, a następnie udał się do Babilonu jako rozwiązujący zagadki królowi Likurgusowi i ostatecznie spotkał jego śmierć w Delfie. Prawdopodobnie Ezop był tylko imieniem wymyślonym, aby dostarczyć autora bajek skupiających się na bestiach, tak że ” historia Ezopa „stała się synonimem „bajki”.”Znaczenie bajek leżało nie tyle w opowiadanej historii, ile w moralności z niej wynikającej.,
pierwszy znany zbiór bajek przypisywanych Ezopowi został wyprodukowany przez Demetriusa Phalareusa w IV wieku p. n. e., ale nie przetrwał poza IX wiekiem n. e. Zbiór bajek, które opierały się w dużej mierze na korpusie Ezopa, był dziełem Fajdrusa, który został wyprodukowany w Rzymie w I wieku n. e. Traktowanie ich przez phaedrusa miało duży wpływ na sposób, w jaki były używane przez późniejszych pisarzy, zwłaszcza przez siedemnastowiecznego francuskiego poetę i bajkopisarza Jeana de la Fontaine ' a.