był niski, solidnie zbudowany (jeden z znajomych pamiętał, że „nie było w nim marnowanego drewna”) i obdarzony niemal nadludzką energią i wytrzymałością. Był przystojny i charyzmatyczny, z czarnymi włosami, szarymi oczami i akwilinowym nosem, i nosił się z lissome elegancji naturalnego sportowca. Sąsiad z Connecticut pamiętał, że Benedict Arnold był „najbardziej utalentowanym i pełnym wdzięku łyżwiarzem”, jakiego kiedykolwiek widział.,
z tej opowieści
urodził się w 1741 roku, potomek rodowego odpowiednika rodziny królewskiej. Pierwszy Benedict Arnold był jednym z założycieli Kolonii, a kolejne pokolenia przyczyniły się do ustanowienia Arnoldów jako solidnych i szanowanych obywateli. Ale ojciec Arnolda, który osiedlił się w Norwich w stanie Connecticut, okazał się pijakiem; dopiero po przeprowadzce syna do New Haven mógł zacząć uwalniać się od hańby swojego dzieciństwa., W połowie lat 30-tych miał wystarczająco dużo sukcesów jako aptekarz i morski kupiec, aby rozpocząć budowę jednego z najlepszych domów w mieście. Pozostał jednak nadwrażliwy na wszelkie drobnostki i jak wielu dżentelmenów swoich czasów wyzwał na pojedynek więcej niż jednego człowieka.
od początku wyróżniał się jako jeden z bardziej wokalnych i wojowniczych patriotów New Haven. Słysząc o masakrze w Bostonie, grzmiał: „dobry Boże, czy Amerykanie wszyscy śpią i tamely rezygnują ze swoich chwalebnych wolności?,”Kiedy w kwietniu 1775 roku dowiedział się o potyczkach pod Lexington i Concord, zdobył część zapasów prochu z New Haven i pomaszerował na północ z Kompanią ochotników. W Cambridge w stanie Massachusetts przekonał Dr. Josepha Warrena i Massachusetts Committee of Safety do autoryzacji ekspedycji mającej na celu zdobycie Fortu Ticonderoga w stanie Nowy Jork i jego 80 lub więcej dział.
jak się okazało, inni mieli ten sam pomysł, a Arnold został zmuszony do utworzenia niespokojnego sojuszu z Ethanem Allenem i jego Green Mountain Boys, zanim obaj przywódcy stanęli ramię w ramię w Ticonderoga., Podczas gdy Allen i jego ludzie zwrócili uwagę na spożywanie brytyjskich zapasów alkoholu, Arnold popłynął i popłynął do St. John, na przeciwległym końcu jeziora Champlain, gdzie wraz z niewielką grupą ludzi zdobył kilka brytyjskich statków wojskowych i natychmiast przekazał Amerykanom dowództwo nad jeziorem.
gwałtowny i niecierpliwy na wszystko, co uważał za zbędne w tej sprawie, Arnold miał śmiertelną tendencję do krytykowania, a nawet wyśmiewania tych, z którymi się nie zgadzał., Gdy kilka tygodni później oficer Armii Kontynentalnej James Easton ośmielił się zakwestionować zasadność jego autorytetu jako samozwańczego komodora amerykańskiej marynarki na jeziorze Champlain, Arnold zaczął „kopać go bardzo serdecznie.”To była zniewaga, której Easton nigdy nie zapomniał, a w następnych latach stał się jednym z wirtualnych greckich chórów Arnolda, który dręczy go do końca kariery wojskowej. A jednak, jeśli żołnierz służył z nim podczas jednej z jego bardziej heroicznych przygód, żołnierz ten prawdopodobnie będzie uważał go za najbardziej inspirującego oficera, jakiego kiedykolwiek znał.,
Zasubskrybuj Smithsonian magazine teraz za jedyne 12 $
Ta historia jest wyborem z majowego numeru Smithsonian magazine
kup
rewolucja amerykańska w rzeczywistości się rozwinęła była tak niepokojąca i dziwna, że gdy walka się skończyła, pokolenie zrobiło wszystko, co w jego mocy, aby usunąć wszelkie ślady prawdy. Chociaż później stało się wygodne przedstawianie Arnolda jako podstępnego Szatana od początku, prawda jest bardziej złożona i ostatecznie bardziej niepokojąca., Bez odkrycia jego zdrady jesienią 1780 roku, Amerykanie nigdy nie mogliby być zmuszeni do uświadomienia sobie, że prawdziwe zagrożenie dla ich wolności nie pochodzi z zewnątrz, ale z wewnątrz.
**********
podczas pierwszej rewolucyjnej wiosny 1775 roku Arnold dowiedział się o śmierci swojej żony, Małgorzaty. Po powrocie z jeziora Champlain do New Haven odwiedził jej grób z trzema młodymi synami u boku., Listy Arnolda do niej przed rewolucją były wypełnione prośbami, aby pisać częściej, a jego żal po jej śmierci wydaje się być niemal przytłaczający. A jednak, dla kogoś z niespokojnym temperamentem Arnolda, nie do pomyślenia było pozostanie w New Haven z jego smutkiem. „Bezczynne życie w moich obecnych okolicznościach” – wyjaśnił – ” byłoby tylko trwającą śmiercią.”Po zaledwie trzech tygodniach Arnold zostawił swoje dzieci pod opieką siostry Hannah i był w drodze powrotnej do Cambridge, gdzie miał nadzieję pogrzebać swoje udręki w tym, co nazwał „klęską publiczną.,”Przez następne trzy lata—w Kanadzie, nad jeziorem Champlain, w Rhode Island i Connecticut i ponownie w Nowym Jorku-stał się niezastąpiony głównemu dowódcy, George' owi Washingtonowi i sprawie rewolucyjnej.
nie można powiedzieć, kiedy 37-letni Benedict Arnold po raz pierwszy spotkał 18-letnią Peggy Shippen, ale wiemy, że 25 września 1778 roku napisał do niej List miłosny-w dużej mierze dokładną kopię tego, który wysłał do innej kobiety sześć miesięcy wcześniej. Ale jeśli przegrzana retoryka została poddana recyklingowi, pasja Arnolda była prawdziwa., Wiedząc o „uczuciu, jakim obdarzasz swoich sympatycznych i czułych rodziców”, napisał również do lojalnego ojca Peggy. „Nasza różnica w nastrojach politycznych, mam nadzieję, nie będzie przeszkodą dla mojego szczęścia” – napisał. „Pochlebiam sobie, że nadszedł czas, kiedy nasz nieszczęśliwy konkurs dobiegnie końca. Zapewnił również Ojca Peggy, że jest na tyle bogaty, by uszczęśliwić nas oboje i że nie ma żadnych oczekiwań co do posagu.,
tutaj w tym liście są wskazówki dotyczące motywów późniejszych zachowań Arnolda. Mimo braku powiązań społecznych Shippenów, którzy byli odpowiednikami Filadelfijskiej arystokracji, Arnold miał szanse zgromadzić pokaźną fortunę., Teraz Brytyjczycy porzucili okupację stolicy rewolucjonistów, a Waszyngton, potrzebując czegoś do zrobienia Arnoldowi podczas rekonwalescencji po rozbitym w bitwie lewym udzie, mianował go wojskowym gubernatorem miasta. Po utracie niegdyś znaczącego bogactwa, Arnold rozpoczął tajną i podstępną kampanię mającą na celu przywrócenie sobie pozycji zamożnego kupca. Ten koniec—i te środki-nie były rzadkością wśród oficerów Armii Kontynentalnej.
ale we wrześniu 1778 nie miał jeszcze pieniędzy, których potrzebował, aby utrzymać Peggy w stylu, do którego była przyzwyczajona., Była też sprawa Polityki Shippenów. Może nie są lojalistami, ale mieli zdecydowaną niechęć do radykalnych patriotów, którzy prowadzili niezgłoszoną wojnę z klasami wyższymi Filadelfii, teraz, gdy Brytyjczycy odeszli. Biorąc pod uwagę zainteresowanie Arnolda córką Edwarda Shippena i jego wieloletnie pragnienie zdobycia majątku, którego zbankrutował ojciec, nie jest zaskakujące, że z zemstą przyjął zmarginalizowaną szlachtę miasta.,
rzucając nos na pobożnych patriotów, którzy rządzili miastem, kupił ozdobny powóz i zabawiał ekstrawagancko w swojej nowej rezydencji, tym samym wielkim domu, który zajmował brytyjski generał William Howe. Uczęszczał do teatru, chociaż Kongres Kontynentalny doradzał stanom zakazać takich rozrywek, jak ” produktywność bezczynności, rozproszenia i ogólnej deprawacji.”Wydawał przepustki podejrzanym lojalistom, którzy chcieli odwiedzić przyjaciół i krewnych w Nowym Jorku, który był w posiadaniu Brytyjczyków., Pojawił się nawet na balu w szkarłatnym mundurze, co doprowadziło młodą damę, której ojciec został aresztowany za korespondencję z Brytyjczykami, do radosnego okrzyku: „Dzień dobry, widzę, że pewne zwierzęta przyłożą na skórę lwa.”
**********
jednym z nieszczęść Arnolda było to, że Joseph Reed został mistrzem, choć mało prawdopodobnym, radykalnych patriotów Pensylwanii. Wykształcony w Londynie prawnik z angielską żoną, Reed miał reputację jednego z najlepszych i najbardziej ambitnych prawników w Filadelfii przed rewolucją., Ale trzciny nie pasowały dobrze do wyższych eszelonów Filadelfijskiego społeczeństwa. Pobożna żona Reeda skarżyła się, że jeden z krewnych Peggy Shippen oskarżył ją o „przebiegłość”, twierdząc, że ” religia jest często płaszczem ukrywającym złe czyny.”
Reed służył w sztabie Washingtona jako adiutant generalny na początku, gdy Waszyngton stanął przed trudnym zadaniem wyparcia Brytyjczyków z Bostonu w 1775 roku. Jednak pod koniec roku, gdy Armia kontynentalna opuściła Nowy Jork i wycofała się przez New Jersey, stracił wiarę w swojego dowódcę., Reed był z dala od dowództwa, gdy przyszedł list od drugiego oficera armii, generała dywizji Charlesa Lee. Zakładając, że list dotyczył spraw urzędowych, Waszyngton natychmiast złamał pieczęć. Wkrótce odkrył, że Reed ustalił własną linię komunikacji z Lee i że głównym tematem ich korespondencji były porażki ich naczelnego dowódcy.,
Washington przesłał list do Reeda z notatką wyjaśniającą, dlaczego go otworzył, ale w przeciwnym razie niech skręci w lodowatej pustce jego zatajonego gniewu. Trzymał Reeda, ale ich intymność się skończyła.,
genialny, mercurial i szczery, Reed miał zwyczaj antagonizowania nawet swoich najbliższych przyjaciół i współpracowników, i w końcu opuścił personel Waszyngtonu, aby służyć w różnych oficjalnych funkcjach, zawsze niespokojny, zawsze najmądrzejszy, najbardziej osądzający człowiek w pokoju. Jak napisał minister Nowej Anglii do Waszyngtonu, człowiek ten był ” bardziej uformowany do podziału niż do zjednoczenia.”
jesienią 1778 roku Reed ustąpił jako delegat Pensylwanii do Kongresu, aby pomóc prokuratorowi generalnemu w ściganiu 23 podejrzanych lojalistów o zdradę stanu., Przegrał 21 z tych spraw—nie było zbyt wielu dowodów do pracy—ale pozycja ustanowiła go jednym z najbardziej gorliwych patriotów w mieście. W listopadzie tego samego roku dwóch skazanych kwakrów zostało powieszonych.
w pozornym akcie protestu Arnold zorganizował „publiczną rozrywkę”, na której przyjmował „nie tylko Tory panie, ale żony i córki osób zakazanych przez Państwo” w „bardzo znacznej liczbie”, Reed rozpylał w liście do przyjaciela., Być może przyczyniając się do jego ire był fakt, że on i jego żona niedawno przeniósł się do domu obok Arnolda i nie został zaproszony na imprezę.
w grudniu Reed był przewodniczącym Najwyższej Rady Wykonawczej stanu, czyniąc go najpotężniejszym człowiekiem w jednym z najpotężniejszych państw w kraju. Szybko dał do zrozumienia, że wrogami są konserwatywni patrioci, podobnie jak Kongres Kontynentalny i armia kontynentalna., Jako przewodniczący Rady podkreślał, że Pensylwania przeważa we wszystkich sporach z rządem Narodowym, niezależnie od tego, co było najlepsze dla Stanów Zjednoczonych jako całości. Filadelfia była w wirze coraz bardziej zażartej walki obejmującej prawie wszystkie istotne kwestie związane z tworzeniem funkcjonującej Republiki Demokratycznej, kwestie, które nie zaczęły być rozwiązywane aż do Konwencji Konstytucyjnej z 1787 roku.
, Oskarżenie Benedicta Arnolda—ulubieńca Waszyngtonu, godła władzy narodowej i przyjaciela zamożnych Filadelfijczyków-byłoby pretekstem do naprężenia sił politycznych swojego państwa. I to doprowadziłoby Arnolda do zwątpienia w sprawę, której tak wiele dał.
**********
pod koniec stycznia 1779 roku Arnold przygotowywał się do opuszczenia wojska., Urzędnicy stanu Nowy Jork, gdzie cieszył się dużym szacunkiem, zachęcili go do rozważenia zostania właścicielem ziemskim na skalę Lojalisty Philipa Skene ' a, którego rozległe posiadłości na południowym krańcu Jeziora Champlain zostały skonfiskowane przez państwo. Sytuacja finansowa Arnolda w Filadelfii nie przyniosła oczekiwanych zysków. Bycie Baronem ziemi w Nowym Jorku może być sposobem na zdobycie bogactwa i prestiżu, którego zawsze pragnął i którego Peggy i jej rodzina oczekiwali.,
na początku lutego zdecydował się na podróż do Nowego Jorku, zatrzymując się w Waszyngtonie w swojej siedzibie w New Jersey. Reed, obawiając się, że Arnold może uciec do Nowego Jorku, zanim zostanie postawiony przed sądem za swoje grzechy w Filadelfii, pospiesznie sporządził listę ośmiu zarzutów, z których większość opierała się na plotkach. Biorąc pod uwagę małostkowość wielu oskarżeń (w tym niewdzięczność milicjantowi i preferowanie lojalistów niż patriotów), Reed wydawał się być bardziej oczerniany niż proces., To, że Arnold był winny niektórych bardziej merytorycznych zarzutów (takich jak nielegalny zakup towarów po przybyciu do Filadelfii) nie zmieniło faktu, że Reedowi brakowało dowodów, aby wnieść wiarygodną sprawę przeciwko niemu. Arnold wiedział o tym i skarżył się na swoje traktowanie Waszyngtonowi i rodzinie oficerów komandora.
Waszyngton odmówił przyjęcia strony w sporze między radykałami z Filadelfii a konserwatystami. Ale wiedział, że Reed nie był takim niezłomnym patriotą, za jakiego się podawał., Przez ostatni rok wśród oficerów Armii Kontynentalnej krążyła plotka: Reed był w takiej rozpaczy nad stanem wojny pod koniec grudnia 1776 roku, że spędził noc ataku Waszyngtonu na Trenton w domu w okupowanym przez Hesję New Jersey, gotowym do ustąpienia Brytyjczykom w przypadku amerykańskiej porażki. W tym świetle jego obłudne ściganie kwakrów i innych lojalistów wydawało się skrajnie obłudne., Jest prawdopodobne, że Waszyngton usłyszał przynajmniej jakąś wersję twierdzenia, i tak samo prawdopodobne, że przyjął zarzuty przeciwko Arnoldowi z przymrużeniem oka. Mimo to, stanowisko Reeda w Najwyższej Radzie Wykonawczej wymagało, aby Waszyngton przyznał mu więcej uprzejmości, niż prawdopodobnie zasługiwał.
8 lutego 1779 roku Arnold napisał do Peggy z Kwatery Głównej Armii w Middlebrook w stanie New Jersey. „Jestem traktowana z największą uprzejmością przez generała Washingtona i oficerów armii” – zapewnił., Twierdził, że porozumienie w siedzibie głównej było takie, że powinien zignorować zarzuty i kontynuować podróż do Nowego Jorku.
pomimo tej rady postanowił wrócić do Filadelfii, nie tylko po to, aby oczyścić swoje imię, ale dlatego, że tak desperacko tęsknił za Peggy. „Sześć dni nieobecności bez wiadomości od mojej drogiej Peggy jest nie do zniesienia”, napisał. „Niebiosa! Co musiałbym cierpieć, gdybym kontynuował moją podróż-utratę szczęścia dla kilku brudnych akrów. Mogę prawie pobłogosławić nikczemnych…mężczyźni, którzy zobowiązują mnie do powrotu.,”W całkowitym zaprzeczeniu odnośnie jego współudziału w kłopotach, w których teraz był, był również głęboko zakochany.po zdradzie Arnolda, Philadelphianie paradowali ulicami z jego dwulicową podobizną, a potem ją spalili. (Antykwariat) rys. >
**********
Po powrocie do Filadelfii Arnold został niemal bezustannie zaatakowany przez Najwyższą Radę Wykonawczą., Ponieważ jednak rada nie była skłonna dostarczyć wymaganych dowodów—przede wszystkim dlatego, że nie miała żadnych—Komisja Kongresu powołana do zbadania zarzutów nie miała innego wyboru, jak znaleźć na korzyść Arnolda. Kiedy Rada zagroziła wstrzymaniem milicji stanowej i dużej liczby państwowych wozów, od których zależy Armia Waszyngtona, Kongres przedłożył raport swojej komisji i przekazał sprawę Waszyngtonowi przed sądem wojennym.
Więcej niż kilku delegatów kongresu zaczęło zastanawiać się, co Reed próbuje osiągnąć., Jako patriota i Philadelphian, Sekretarz Kongresu Charles Thomson kiedyś uważał Reeda za przyjaciela. Nigdy więcej. Odmowa Reeda przedstawienia jakichkolwiek uzasadnionych dowodów, w połączeniu z jego ciągłymi atakami na autorytet i integralność Kongresu, sprawiła, że Thomson zastanawiał się, czy jego były przyjaciel próbował zniszczyć ciało polityczne, od którego zależało samo istnienie kraju. Czy Reed był zdrajcą?
poprzedniego lata Reed otrzymał ofertę w wysokości 10 000 funtów, jeśli wesprze wysiłki Brytyjskiej Komisji pokoju z Kongresem., W liście opublikowanym w Gazecie Filadelfijskiej Reed twierdził, że oburzony odmówił uwertury. Ale czy naprawdę? Jeden z komisarzy zapewnił niedawno Parlament, że trwają tajne działania mające na celu destabilizację rządu Stanów Zjednoczonych i że te „inne środki” mogą okazać się bardziej skuteczne w zakończeniu wojny niż militarne próby pokonania Armii Waszyngtona., Nie ma dowodów na to, że Reed był skłonny do zdrady, aby obalić Kongres, ale jak wyjaśnił Thomson w liście do niego, jego monomaniakalna pogoń za Arnoldem groziła, że dokona dokładnie tego.
**********
W międzyczasie Arnold potrzebował pieniędzy i to szybko. Obiecał Edwardowi Shippenowi, że przed ślubem przekaże „ugodę” swojej córce, jako dowód na to, że dysponuje środkami finansowymi wymaganymi przez ojca Peggy., Tak więc w marcu 1779 roku Arnold zaciągnął pożyczkę na 12 000 funtów i z pomocą sporej hipoteki kupił Mount Pleasant, posiadłość na 96 akrach obok Schuylkill, którą John Adams kiedyś twierdził, że jest ” najbardziej elegancką siedzibą w Pensylwanii.”
był jednak jeden haczyk. Chociaż technicznie kupił Peggy rezydencję, nie mogli w niej mieszkać, ponieważ Arnold potrzebował rat za wynajem od obecnego mieszkańca domu, aby pomóc w spłacie hipoteki.,
nękany przez Reeda, niosący przerażający ciężar długów, Arnold miał jednak satysfakcję, że ostatecznie uzyskał zgodę Edwarda Shippena i 8 kwietnia wziął ślub z Peggy w domu Shippenów. Teraz Arnold miał młodą, piękną i adorującą żonę, która była, z dumą donosił następnego ranka kilku swoim przyjaciołom, dobrym w łóżku—przynajmniej taka była plotka Markiza de Chastellux, generała dywizji w armii francuskiej, który płynnie mówił po angielsku, słyszany później podczas wizyty w Filadelfii.,
jednak w ciągu zaledwie kilku tygodni Arnoldowi trudno było zatracić się w rozkoszy łóżka. Reed nie tylko zmusił Arnolda do sądu wojennego; teraz próbował opóźnić postępowanie, aby mógł zebrać więcej dowodów. Co więcej, wezwał jednego z byłych asystentów Washingtona na świadka, co było jeszcze bardziej niepokojące, ponieważ Arnold nie miał pojęcia, co ten asystent wie. Arnold zaczął zdawać sobie sprawę, że w rzeczywistości był w poważnych tarapatach.,
Arnold był wcześniej w trudnej sytuacji, ale zawsze był w stanie zrobić coś, aby doprowadzić do cudownego wyzdrowienia. Ale co było do zrobienia?
Jeśli ostatnie dziewięć miesięcy nauczyło go czegokolwiek, to było to, że kraj, któremu oddał wszystko, ale jego życie może łatwo się rozpadnąć. Zamiast Rządu Narodowego Kongres stał się fasadą, za którą 13 państw zrobiło to, co najlepsze dla każdego z nich., W rzeczy samej, można twierdzić, że Joseph Reed był teraz bardziej wpływowy niż cały Kongres razem wzięty.
to, co sprawiło, że to wszystko było szczególnie niepokojące, to wrogość Reeda— i najwyraźniej większość Amerykanów—wobec Armii Kontynentalnej. Coraz więcej Amerykanów uważało takich oficerów jak Arnold za niebezpiecznych najemników na rozkaz Heskich najemników i brytyjskich bywalców, podczas gdy miejscowe milicjanty uważano za ideał patriotyczny., W rzeczywistości wielu z tych milicjantów było zatrudnianych przez urzędników społecznych jako bandyccy egzekutorzy do terroryzowania lokalnych obywateli, których lojalność była podejrzana. W tym coraz bardziej toksycznym i niestabilnym środowisku problemy klasowe groziły przekształceniem zbiorowego dążenia do narodowej niepodległości w brudną i samozwańczą wojnę domową.
wiosną 1779 roku Arnold zaczął wierzyć, że eksperyment niepodległościowy nie powiódł się. I O ile mógł powiedzieć, Brytyjczycy mieli większy szacunek dla jego umiejętności niż jego własny kraj. Gen., John Burgoyne był w Londynie broniąc się przed parlamentem z twierdzeniem, że gdyby nie Arnold, jego armia wygrałaby bitwę pod Saratogą. W lutym tego samego roku Royal Gazette sympatycznie odnosiła się do jego trudnej sytuacji w Filadelfii: „generał Arnold był wcześniej nazywany innym Hannibalem, ale tracąc nogę w służbie Kongresu, ten ostatni uważając go za niezdolnego do dalszego korzystania ze swoich talentów wojskowych, pozwolił mu w ten sposób wpaść w niemiłosierne kły Rady Wykonawczej Pensylwanii.,”Być może nadszedł czas, aby zaoferować swoje usługi Brytyjczykom.
**********
Arnoldowi przypisuje się zwykle sam pomysł, ale są powody, by sądzić, że decyzja o zdradzie pochodzi od Peggy. Z pewnością czas jest podejrzany, podążając tak szybko po ich ślubie. Arnold był zgorzkniały, ale nawet on musiał przyznać, że rewolucja katapultowała go z obrzeży szacunku w New Haven do sceny narodowej. Peggy natomiast od początku uważała rewolucję za katastrofę., Nie tylko zmusiło to początkowo jej rodzinę do ucieczki z Filadelfii, ale zredukowało jej ukochanego ojca do pokręconej parodii jego dawnego ja. Jakże inne było życie w tych błogosławionych miesiącach brytyjskiej okupacji, kiedy szlachetni panowie-oficerowie tańczyli z dzwonkami miasta. Z jej stale rosnącym przywiązaniem do Arnolda podsycając jej oburzenie, zaczęła gardzić rewolucyjnym rządem, który teraz próbuje zniszczyć jej męża.
wychodząc za Peggy, Arnold przywiązał się do kobiety, która wiedziała, jak dostać to, czego chce., Kiedy jej ojciec początkowo nie pozwolił jej poślubić Arnolda, wykorzystała swoją pozorną słabość—jej ataki, histerię, cokolwiek chciałeś to nazwać-aby zmanipulować go, aby zgodził się na zaręczyny z obawy, że w przeciwnym razie może ponieść nieodwracalną krzywdę. Teraz będzie miała swój sposób ze swoim równie pobłażliwym mężem.
biorąc pod uwagę ostateczny przebieg życia Arnolda, łatwo jest założyć, że w pełni zaangażował się w zdradę, zanim wysłał swoich pierwszych feelerów do Brytyjczyków na początku maja 1779 roku. Ale tak nie było. Nadal czuł prawdziwą lojalność wobec Waszyngtonu., 5 maja Arnold napisał do swojego dowódcy, co można określić jako histeryczny list. Widocznym powodem tego było opóźnienie jego sądu wojennego do 1 czerwca. Ale List był tak naprawdę o strachu Arnolda, że może rzeczywiście zrobić, jak zasugerowała jego żona. „Jeśli wasza Ekscelencja uważa mnie za przestępcę, „napisał,” na miłość boską, pozwól mi być natychmiast sądzony i jeśli Uznam winnym stracony.”
to, czego Arnold chciał bardziej niż cokolwiek innego, to jasność. Mając za sobą sąd wojskowy i uniewinnienie, może odeprzeć apelacje Peggy., Joseph Reed był jednak skłonny opóźnić sąd wojskowy tak długo, jak to możliwe. W takiej otchłani Arnold był niebezpiecznie podatny na postrzeganie zdrady nie jako zdrady wszystkiego, co uważał za święte, ale jako sposobu na uratowanie swojego kraju przed rewolucyjnym rządem, który groził zniszczeniem go.,
w swoim udręce 5 maja, zaoferował Waszyngtonowi Ostrzeżenie: „po złożeniu każdej ofiary z fortuny i krwi i staniu się kaleką w służbie mojego kraju, nie spodziewałem się, że spotkam się z niewdzięcznymi zwrotami, jakie otrzymałem od moich rodaków, ale ponieważ Kongres wybił niewdzięczność jako aktualną monetę, muszę ją przyjąć. Życzę, by Wasza Ekscelencjo, za długie i wybitne zasługi, nie mogli być opłacani tą samą monetą.”
w odniesieniu do pieniędzy Arnold nieumyślnie zdradził prawdziwy powód, dla którego został przeniesiony do rozważenia tego kursu., Jeśli dobrze poradzi sobie z negocjacjami, zdrada może być niezwykle dochodowa. Nie tylko byłby w stanie odejść od swoich obecnych zobowiązań finansowych, mógłby dowodzić postacią od Brytyjczyków, która uczyniłaby go niezależnie bogatym na całe życie.
10 maja wysłannik Arnolda dotarł do Johna André, brytyjskiego kapitana, którego Peggy dobrze poznała w Filadelfii. Ale teraz André mieszkał w Nowym Jorku, co stało się kluczowe dla perspektyw rewolucji w nadchodzących miesiącach., Arnold chciał zbadać możliwość ucieczki, ale najpierw musiał być pewien dwóch rzeczy: czy Brytyjczycy w tej wojnie zostaną? A ile były warte jego usługi?
w nadchodzących męczących miesiącach Arnold przetrwał często opóźniony sąd wojenny z naganą, a Waszyngton przywrócił go do dowodzenia. Ale wizyta wysłannika była pierwszym wstępnym krokiem, który doprowadził późnym latem-jesienią 1780 r. do skazanego na niepowodzenie wysiłku Arnolda, aby przekazać fortyfikacje w West Point wrogowi.,
docierając do Brytyjczyków, Arnold dał swoim wrogom znakomitą satysfakcję z tego, że cały czas mieli rację. Podobnie jak Robert E. Lee na początku amerykańskiej wojny secesyjnej, Arnold mógł zadeklarować zmianę zdania i po prostu zmienić strony. Ale jak chciał to wyjaśnić, robił to przede wszystkim dla pieniędzy.
redaktor naczelny Michael Caruso przeprowadził wywiad z autorem Nathanielem Philbrickiem na naszej stronie Facebook o Benediccie Arnoldzie. Obejrzyj film i śledź nas po więcej wspaniałych historii z Smithsonian magazine i Smithsonian.com.