termin niszczyciel został po raz pierwszy użyty w odniesieniu do 250-tonowych okrętów zbudowanych w 1890 roku w celu ochrony pancerników przed torpedowcami., Te Niszczyciele torpedowe, jak je nazywano, stały się samymi Super torpedowcami, tak że do I wojny światowej były powszechnie stosowane przed flotą bojową, aby zwiadować flotę wroga, bić Niszczyciele ogniem armatnim, a następnie wystrzeliwać torpedy przeciwko pancernikom i krążownikom.
, Naval Historical Center Photograph
ponieważ okręt podwodny stał się głównym okrętem torpedowym, Niszczyciele były wyposażone w hydrofony i ładunki głębinowe, aby chronić konwoje statków handlowych i floty bojowe przed atakiem okrętów podwodnych. W czasie II wojny światowej, wraz z dodaniem radarów i dział przeciwlotniczych, rola eskorty została rozszerzona o obronę przeciwlotniczą. W tym samym czasie Niszczyciele używały także swoich torped i dział przeciwko innym okrętom nawodnym, zwłaszcza w stoczonych bitwach morskich pomiędzy flotami amerykańską i japońską na Pacyfiku.,
Encyclopædia Britannica, Inc.
