Zakon gronostajów, założony przez Jana V, księcia Bretanii w 1381 roku, był pierwszym zakonem rycerskim, który przyjmował kobiety. Podobnie jak ich męscy odpowiednicy wyróżniali się lotem barwnych sztandarów i na ogół nosili herb.
jedną z kobiet, która brała udział w turniejach, była Joane Agnes Hotot (ur. 1378), ale nie była jedyną. Dodatkowo kobiety przyjęły pewne formy regaliów, które stały się ściśle związane ze statusem rycerstwa.,
w przeciwieństwie do męskich rycerzy, było to praktycznie niewyobrażalne widzieć kobiety biorące udział w średniowiecznych bitwach lub dowodzące batalionami żołnierzy, ale są wyjątki. Joanna d ' Arc jest najbardziej znana. Niektórzy nosili zbroje, inni dowodzili oddziałami, a niektórzy byli członkami oficjalnego Zakonu Rycerskiego. Jedną z kobiet, która nosiła pełną zbroję do walki, była księżna Gaita z Lombardii (zwana również Sikelgaita), która jechała obok swojego normańskiego męża najemnika, Roberta Guiscarda. Sama była rycerzem., Inną była Petronilla de Grandmesnil, Hrabina Leicester; ubrana w Hauberk pocztowy z mieczem i tarczą, broniła swoich ziem przed Henrykiem II. Ona i jej mąż wzięli udział w buncie w 1173 roku przeciwko królowi Henrykowi II. nie oznacza to jednak, że zostali oficjalnie uznani za szlachciców w sposób, w jaki byli mężczyźni.
dawniej żona rycerza przed imieniem nosiła tytuł „Dame”, ale to użycie zostało zastąpione przez „Lady” w XVII wieku.,
tytuł dame jako oficjalny odpowiednik rycerza został wprowadzony w 1917 wraz z wprowadzeniem Orderu Imperium Brytyjskiego, a następnie został rozszerzony na Królewski Order wiktoriański w 1936, Order św. Michała i św. Jerzego i wreszcie Order Łaźni w 1971.
najmłodszą osobą, która została mianowana damą, była Ellen MacArthur w wieku 28 lat.Najstarszą była Gwen Ffrangcon-Davies w wieku 100 lat, dopóki Olivia de Havilland nie została wyznaczona na dwa tygodnie przed swoimi 101 urodzinami.,
kilka znanych postaci, w tym aktorki Geraldine McEwan i Vanessa Redgrave, odrzuciło ten zaszczyt (jednak Redgrave posiada niższą ocenę CBE).
przedrostek jest używany z imieniem lub pełnym imieniem posiadacza, ale nigdy z samym nazwiskiem; następuje to zgodnie z tym samym zwyczajem użycia, co „Sir”.